Zaskarżenie wyroku oddalono; zarządzenie Prezydenta Miasta w przedmiocie ustalenia cen za odprowadzanie wód opadowych jest zgodne z prawem, spełniając wymagania ustawy o gospodarce komunalnej, zawiera pełne i weryfikowalne postanowienia normatywne.

Decyzja o stwierdzeniu przejścia gruntów pokrytych wodami śródlądowymi do zasobu Skarbu Państwa ma charakter deklaratoryjny i nie narusza praw użytkownika wieczystego względem tych gruntów, co oznacza brak wpływu na uprawnienia wynikające z prawa użytkowania wieczystego przysługującego innemu podmiotowi.

Stwierdzenie przez właściwy organ przejścia gruntów do zasobu Skarbu Państwa na podstawie art. 218 ust. 1 Prawa wodnego ma charakter deklaratoryjny i nie narusza praw użytkownika wieczystego. Zaskarżona decyzja nie wpływa na przysługujące uprawnienia użytkowania wieczystego, wykonywanego z poszanowaniem praw właścicielskich Skarbu Państwa.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu podwyższoną stawką podatku od nieruchomości, jeśli stanowią część przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności gospodarczej.

W przypadku naruszenia przepisów prawa zamówień publicznych przez beneficjenta środków unijnych, możliwość wprowadzenia korekty finansowej znajduje uzasadnienie w potencjalnej szkodzie dla budżetu UE, zgodnie z art. 2 pkt 36 rozporządzenia nr 1303/2013, niezależnie od rzeczywistej wysokości strat.

Zabezpieczenie zobowiązań podatkowych może zostać wszczęte na podstawie nieostatecznej decyzji podatkowej bez rygoru natychmiastowej wykonalności, o ile spełnione są przesłanki z art. 154 u.p.e.a. Zabezpieczenie dotyczy obowiązków niewymagalnych, będąc formą ochrony przed ryzykiem udaremnienia przyszłej egzekucji.

Nałożenie kary pieniężnej za niezastosowanie się do obowiązków wynikających z ustawy SENT było uzasadnione, ponieważ przewoźnik nie wykazał przesłanek uzasadniających odstąpienie od tej kary w postaci ważnego interesu lub interesu publicznego. Uchybienie niweczyło cele ustawy w sposób nieodwracalny.

Zawarta umowa o odstrzał dzików między Gminą a M.K. stanowi umowę o świadczenie usług zgodnie z art. 750 k.c., ponieważ obejmuje działania staranne, a nie rezultatu, co pociąga za sobą obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy.

Uchwała Rady Gminy Spytkowice ustalająca maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych jest zgodna z prawem i nie narusza zasad demokratycznego państwa prawnego, ani zasad techniki prawodawczej. Zatem skarga kasacyjna Prokuratury została oddalona.

Rozstrzygając sprawę o wyrównanie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, sąd zobowiązany jest stosować prokonstytucyjną wykładnię przepisów, uwzględniając skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego związane z niezgodnością współczynnika wyliczeń. Decyzje muszą być zgodne z Konstytucją, nawet w braku formalnej derogacji przez TK.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop przed 6 listopada 2018 roku ustala się zgodnie z ustawą o Policji w brzmieniu sprzed zmiany, z wyłączeniem niekonstytucyjnego przelicznika, stosując zasady zgodne z Konstytucją i wyrokiem TK z 2018 roku.

Nie można przyjąć, aby art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej stanowił przeszkodę do stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą do stanów faktycznych zaistniałych przed 1 października 2020 r.; wyrok WSA odpowiada prawu pomimo błędnego uzasadnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przepisy ustawy nowelizującej w zakresie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop powinny być interpretowane w świetle konstytucyjnych zasad dotyczących prawa do urlopu oraz rezultatów wyroków Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ich celu ochrony prawa podmiotowego do urlopu.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 2020 r. nie odnosi się do wysokości ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu, lecz dotyczy zasad jego ustalania. Nie można przyjąć, że art. 9 ust. 1 stanowi przeszkodę w stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym w 2020 roku.

Stwierdza się nieważność słów "i zwrot kosztów podróży" w uchwale określającej zasady przyznawania diet dla przewodniczących jednostek pomocniczych gminy z uwagi na brak szczegółowej regulacji dotyczącej zwrotu kosztów podróży, co nie uniemożliwia obowiązywania pozostałych przepisów uchwały.

Brak zapewnienia stronie możliwości udziału w zdalnej rozprawie skutkuje naruszeniem prawa do obrony, stanowiącym podstawę stwierdzenia nieważności postępowania sądowego.

Powierzchnię użytkową budynku, stanowiącą podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości, należy ustalać z uwzględnieniem powierzchni wszystkich kondygnacji o różnych wysokościach, z zastosowaniem procentowych przeliczników przewidzianych w art. 4 ust. 2 u.p.o.l.

Zasada dobrego sąsiedztwa nie wymaga ścisłej kontynuacji istniejącej funkcji zabudowy, a określenie parametrów inwestycji w formule widełek jest prawnie dopuszczalne, gdy uzasadnia to analiza urbanistyczna, co nie koliduje z obowiązującym ładem przestrzennym.

Cofnięcie zezwolenia na sprzedaż alkoholu powyżej 18% prawidłowo następuje nawet przy równoległym wygasaniu innych zezwoleń, gdy nieprzestrzegano warunku zakupu u uprawnionych dostawców, co nie narusza przepisów proceduralnych ani materialnych.

Umowy zawarte pomiędzy skarżącym a wykonawcą stanowią umowy o świadczenie usług podlegające obowiązkowi ubezpieczeniowemu, ponieważ ich charakter nie spełnia przesłanek umowy o dzieło.

Nadmiernie pobrana dotacja oświatowa podlega zwrotowi do budżetu jednostki samorządu terytorialnego na podstawie art. 252 ustawy o finansach publicznych, nawet po zakończeniu roku budżetowego, jeśli stwierdzono niezgodne z prawem jej przyznanie.

Wysokość ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy sprzed 6 listopada 2018 r. ustala się na podstawie przepisów obowiązujących przed tą datą z pominięciem niekonstytucyjnego współczynnika, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wysokość ekwiwalentu za niewykorzystany urlop przed 6 listopada 2018 r. należy ustalać na zasadach obowiązujących przed tą datą, z uwzględnieniem orzeczenia TK z 2018 r., przy braku formalnie stwierdzonej niekonstytucyjności art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach.

Brak podstaw do uwzględnienia wtórnej niekonstytucyjności art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 2020 r. w kontekście wypłaty ekwiwalentu, ponieważ przepis ten odnosi się do zasad ustalania ekwiwalentu, nie jego wysokości. Oddalono skargę kasacyjną.