Skarga kasacyjna w sprawie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych odwołania jest bezzasadna, jeśli wnioskodawca nie wykazał obiektywnych przeszkód ani braku winy, uzasadniając swoje czynności pomyłką formalną.
Decyzje ostateczne deklarujące nabycie prawa nie podlegają zmianie w trybie art. 154 § 1 KPA, gdy wykazują konkretne skutki prawne dla stron. Skarga kasacyjna nie uzasadniała, iż nie doszło do nabycia praw przez żadną ze stron, co potwierdzało orzeczenie sądu pierwszej instancji.
Realizacja prawa do wyboru świadczenia pielęgnacyjnego wymaga rezygnacji z konkurencyjnego świadczenia poprzez formalne uchylenie decyzji o jego przyznaniu. Zmiany prawne po 1 stycznia 2024 r. nie mogą stanowić podstawy do uznania prawa, jeśli przesłanki nie były spełnione wcześniej.
Zawieszenie płatności pomocy finansowej dla organizacji producentów jest zasadne na podstawie art. 60 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/891 w sytuacji toczącego się dochodzenia w kwestii oszustwa związanego z pomocą unijną, niezależnie od okresu objętego śledztwem.
Nowe przepisy dotyczące kosztów egzekucyjnych uchylają obowiązek miarkowania, eliminując konieczność weryfikacji adekwatności kosztów względem skomplikowania czynności egzekucyjnych, co potwierdza uchylenie zaskarżonego wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Zawieszenie płatności finansowej na mocy art. 60 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/891 jest uzasadnione w sytuacji prowadzenia dochodzenia karnego w związku z zarzutem oszustwa wobec organizacji producentów objętej pomocą unijną.
Postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 218 § 2 k.p.a., należy tym samym rozumieć w odmienny sposób aniżeli obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, o którym mowa w art. 7 k.p.a., czy obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, o którym mowa w art. 77 § 1 k.p.a. Postępowanie wyjaśniające w ramach wydawania zaświadczenia służby opracowaniu już istniejących
W przypadku odmowy udostępnienia informacji publicznej uznawanej za przetworzoną, organ musi przedstawić szczegółowe uzasadnienie co do nakładów przetworzenia oraz szczególnej istotności dla interesu publicznego.
Przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta Z. w zakresie udostępnienia informacji publicznej, uznane za naruszające prawo, uzasadnia wymierzenie grzywny; wymiar grzywny może być proporcjonalny do stopnia naruszenia.
Nieprzysługuje świadczenie pieniężne żołnierzowi wypowiadającemu stosunek zawodowej służby wojskowej bez spełnienia wymogu 10 lat tej służby; doliczenie służby w innych formacjach jest niedopuszczalne.
Sąd Najwyższy uchylając zaskarżony wyrok łączny z powodu niewykonalności, wskazał na konieczność określenia formy wykonania kary łącznej ograniczenia wolności zgodnie z art. 86 § 3 k.k. oraz rozważenie realnego zbiegu przestępstw zgodnie z art. 85 § 1 k.k.
Związanie gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest pojęciem szerszym od pojęcia zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej i nie wymaga faktycznego wykorzystywania nieruchomości do tej działalności.
Decyzja o lokalizacji stacji bazowej telefonii komórkowej jako inwestycji celu publicznego, zgodna z prawem, precyzyjnie określa wniosek inwestycyjny, a wskazane niedokładności formalnoprawne nie naruszają meritum i nie uzasadniają uchylenia decyzji.
Art. 2 ust. 2 ustawy nowelizującej z dnia 11 sierpnia 2021 r., przewidujący umorzenie z mocy prawa postępowań wszczętych po 30 latach od decyzji, ma charakter materialnoprawny i jego zastosowanie jest zgodne z prawem; naruszenie tego przepisu przez WSA uzasadniało oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że modernizacja ewidencji gruntów oraz ustalenie przebiegu granic działek zostały wykonane zgodnie z prawem. Skarżący nie wykazali naruszenia przepisów ani istotnych wad w modernizacji.
Informacja publiczna, wymagająca znacznego nakładu pracy i zasobów do jej przetworzenia oraz nie wykazująca szczególnej istotności dla interesu publicznego, może być uznana za przetworzoną, co uzasadnia odmowę jej udostępnienia.
Informacje dotyczące wielkości produkcji przedsiębiorstwa, jako informacje o wartości handlowej, mogą być objęte tajemnicą przedsiębiorstwa zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, i z tego powodu mogą być wyłączone z obowiązku udostępnienia.
Podatnicy ubiegający się o zwolnienie z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. muszą wykazać, że infrastruktura kolejowa jest faktycznie udostępniana przewoźnikom kolejowym. Brak dostatecznego dowodu na takie udostępnienie wyklucza prawo do zwolnienia.
Decyzja zezwalająca na realizację inwestycji drogowej, która pozostaje w zgodzie z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, może być utrzymana w mocy, nawet jeśli istnieją drobne rozbieżności w dokumentacji projektowej, pod warunkiem, że zmiany nie naruszają istoty inwestycji.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że z punktu widzenia ochrony przeciwpożarowej decydujące znaczenie ma faktyczne użytkowanie budynku, co pozwala odpowiednim organom kwalifikować budynek do właściwej kategorii zagrożeń, nawet wbrew formalnym danym z dokumentów.
Złożenie wniosku o uznanie rekultywacji gruntów za zakończoną nie uprawnia spółki do stosowania stawek podatku od nieruchomości dla gruntów pozostałych przed wydaniem ostatecznej decyzji organu administracyjnego potwierdzającej zakończenie prac.
Grunty poeksploatacyjne, nawet częściowo niewykorzystywane, mogą zachować związek z działalnością gospodarczą, jeśli pozostają składnikiem majątku przedsiębiorstwa, podlegając opodatkowaniu według stawek dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą.
Skarga kasacyjna M. sp. z o.o. została oddalona, albowiem wbrew zawartym zarzutom nie wykazano naruszenia przepisów istotnie wpływających na wynik sprawy. Zrzeczenie wierzytelności odbyło się zgodnie z art. 89 § 2 u.p.e.a., a niewykazanie usprawiedliwionych podstaw do uchylenia skargi skutkowało oddaleniem orzeczenia.
Podmiot skupujący jako płatnik opłat wyrównawczych wynikających z nadwyżek w produkcji mleka nie może żądać stwierdzenia nadpłaty na podstawie Ordynacji podatkowej, jak opłaty te, przekazywane do budżetu UE, nie stanowią dochodu krajowego.