Przepis art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy pomocowej nie wyklucza przyznania świadczeń pielęgnacyjnych obywatelom Ukrainy w związku z opieką nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi, niezależnie od wymogu zamieszkiwania z dziećmi na terenie Polski.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie wówczas, gdy istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Brak takiego związku skutkuje odmową przyznania świadczenia (NSA, sygn. akt IV SA/Wr 75/24).

Roszczenie o wypłatę odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości ustalonego decyzją z lat 50. nie ulega przedawnieniu, a odmowa jego wypłaty może wynikać jedynie z wcześniejszej realizacji, co winno być udokumentowane. NSA uchylił decyzję i wyrok WSA, nakazując ponowne rozpatrzenie sprawy.

Decyzja nieostateczna, wydana i doręczona przez organ, funkcjonuje w obrocie prawnym i obliguje organ do uwzględniania jej skutków, nawet gdy w chwili rozstrzygnięcia nie była ostateczna. Organ odwoławczy ma obowiązek respektowania własnych rozstrzygnięć, które weszły do obiegu prawnego.

NSA oddala skargę kasacyjną, podtrzymując decyzje organów podatkowych, uznając za prawidłowe oparcie się na ewidencji gruntów i budynków oraz brak wpływu proceduralnych zaniedbań na wynik sprawy.

Oddalenie skargi kasacyjnej; brak podstaw do wznowienia postępowania, gdyż skarżąca była należycie reprezentowana, dokumenty nie były przerobione, a nowe okoliczności były znane skarżącej przed zakończeniem postępowania. Zastosowanie art. 271 i 273 p.p.s.a. jest bezpodstawne. Wyrok WSA w Gdańsku podlegał zatem utrzymaniu w mocy.

Brak obiektywnej, trwałej niewykonalności obowiązku niepieniężnego nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania egzekucyjnego wg art. 59 u.p.e.a., szczególnie gdy skarżący ma potencjalne możliwości realizacji obowiązku, nawet po utracie posiadania nieruchomości.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obejmujące grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej udostępnianej przewoźnikom kolejowym, ma charakter ogólny i neutralny gospodarczo, a zatem nie stanowi selektywnej pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

Dopuszczalne jest zawieszenie postępowania odwoławczego na wniosek innej niż inicjująca strona, jednak upływ trzech lat skutkować może jedynie umorzeniem samego postępowania odwoławczego, a nie wniosku wszczynającego postępowanie.

Oddalenie skargi kasacyjnej i utrzymanie w mocy wyroku WSA, stwierdzające brak rażącego naruszenia prawa przy wydaniu orzeczenia wywłaszczeniowego z 1951 r. Prawidłowość działania organu administracyjnego oceniono w kontekście obowiązujących przepisów.

W sytuacji, gdy urządzenie wodne zostało już wykonane bez wymaganego pozwolenia, postępowanie administracyjne w sprawie pozwolenia wodnoprawnego staje się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu, niezależnie od wyników potencjalnego postępowania legalizacyjnego.

Związanie prawomocnym orzeczeniem sądu administracyjnego wyłącza możliwość wznowienia postępowania nieważnościowego dotyczącego opisanej decyzji administracyjnej ze względu na brak rażącego naruszenia prawa.

Obalenie domniemania posiadania odpadów z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o odpadach jest możliwe wyłącznie przez wykazanie, że faktycznym posiadaczem odpadów jest inny podmiot. Odpowiedzialność za usunięcie odpadów spoczywa na władającym nieruchomością, na której się znajdują.

Opłata za pobyt w DPS, ustalona do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania, jest zgodna z u.p.s.; brak wpływu wykazanych zarzutów proceduralnych na wynik sprawy skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Klasyfikacja gruntów i budynków ujawniona w ewidencji gruntów i budynków ma charakter wiążący dla organów podatkowych i przesądza o sposobie opodatkowania tych nieruchomości (w szczególności o rodzaju i stawce podatku) do czasu jej skutecznej zmiany w tej ewidencji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że decyzja organów administracyjnych odnośnie do limitowania zasiłku celowego była prawidłowa i zgodna z obowiązującymi przepisami, biorąc pod uwagę ograniczone środki finansowe pomocy społecznej.

Odmowa przyznania zasiłku celowego na ubezpieczenie mieszkania, uznana za niestanowiącą niezbędnej potrzeby bytowej, jest zgodna z prawem. Organy pomocy społecznej działają w granicach uznania administracyjnego, kontrolowane przez sądy tylko jeśli dochodzi do naruszenia przepisów postępowania.

W sporze o przyznanie zasiłku okresowego Naczelny Sąd Administracyjny uznał za dopuszczalne limitowanie świadczeń ze względu na ograniczone środki finansowe organów pomocy społecznej i dynamicznie zmieniającą się liczbę wnioskodawców, potwierdzając prawidłowość dotychczasowych decyzji administracyjnych.

Decyzja Wojewody z dnia 9 stycznia 2013 r. naruszała rażąco prawo, gdyż na dzień 1 września 2005 r. Politechnice Warszawskiej nie przysługiwało użytkowanie wieczyste spornej nieruchomości, co skutkowało utrzymaniem w mocy stwierdzenia nieważności tej decyzji.

Uchwała Rady Miasta i Gminy, zakwestionowana pod kątem zbycia gruntów bezprzetargowo, narusza art. 37 ust. 2 pkt 6 ugn, gdyż niewłaściwie wykazała możliwość poprawy zagospodarowania wielu nieruchomości przyległych, co wymagało zastosowania trybu przetargowego.

Oddalenie skargi kasacyjnej P. S.A. przez Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje na brak możliwości uwłaszczenia gruntów użytkowanych jako drogi publiczne, co jednoznacznie wyklucza przyznanie użytkowania wieczystego. Przesłanki formalne uwłaszczenia nie zostały spełnione, a decyzje organów administracyjnych i sądów pozostają w zgodzie z obowiązującym prawem.

Prawo do emerytury wyklucza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, chyba że uprawniony dokona wyboru świadczenia przez zawieszenie emerytury.

Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z pracy, w przypadku sprawowania opieki nad więcej niż jedną osobą niepełnosprawną przez jednego opiekuna, jest możliwe do przyznania tylko jednokrotnie, niezależnie od liczby osób wymagających opieki.

Postępowanie administracyjne dotyczące udzielenia pozwolenia wodnoprawnego podlega umorzeniu, gdyż skarżący, realizując znaczącą część zamierzonej inwestycji, wykonał urządzenie wodne bez wymaganego pozwolenia, co skutkuje bezprzedmiotowością postępowania (art. 105 § 1 k.p.a.).