W przypadku naruszenia zasady jawności postępowania przez zaniechanie powiadomienia stron o posiedzeniu niejawnym, zachodzi nieważność postępowania sądowego, co skutkuje uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
W sytuacji stwierdzenia niezgodności danych w systemie SENT z rzeczywistością, nałożenie kary pieniężnej jest uzasadnione na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy SENT, przy braku przesłanek do odstąpienia od kary. Interes publiczny nie stanowi tu podstawy do rezygnacji z sankcji.
W postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, należy dokonać rzetelnej oceny zarówno proceduralnej, jak i merytorycznej istoty sporu, z uwzględnieniem możliwości podważenia ustaleń wymiarowych oraz badania instrumentalności postępowania karnego skarbowego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, jako organy opiniodawcze, nie naruszyły przepisów postępowania w kwestii pozytywnego zaopiniowania działań naprawczych, podtrzymując, że decyzje te nie dotyczyły ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za szkodę w środowisku.
Uchybienie zasadzie dwuinstancyjności poprzez nałożenie odmiennych obowiązków na różne podmioty w kolejnych instancjach jest niedopuszczalne i wymaga uchylenia decyzji."}
Świadczenie pielęgnacyjne, oparte na orzeczeniu o niezdolności do egzystencji, jest należne od miesiąca złożenia wniosku o niepełnosprawność, zrównując je z innymi świadczeniami dla niepełnosprawnych od daty wniosku.
Świadczenia z funduszu alimentacyjnego wypłacone mimo braku podstaw ustawowych można uznać za nienależnie pobrane jedynie wtedy, gdy pobierający posiadał świadomość przeszkód do ich pobierania; brak tej świadomości wyklucza obowiązek zwrotu, a niedopełnienie przez organy ustaleń tej świadomości skutkuje nieważnością decyzji.
W sprawach dotyczących przedawnienia zobowiązania z tytułu wpłat na Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zawiadomienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego po jego faktycznym użyciu, ale przed upływem terminu przedawnienia, przerywa jego bieg.
Nieprzestrzeganie procedur higieniczno-sanitarnych przez podmiot leczniczy podczas pandemii SARS-CoV-2 + stanowi naruszenie zbiorowych praw pacjentów, jeśli praktyka prowadzi do ograniczenia lub pozbawienia ich praw do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością.
Brak uzasadnienia uchwały gminnej określającej maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych stanowi istotne naruszenie procedury, uniemożliwiające kontrolę legalności i uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały w całości.
Skarga kasacyjna dotycząca prawidłowości umorzenia postępowania odwoławczego jest niezasadna, jeżeli postanowienie o zawieszeniu postępowania jest prawomocne. Decyzja o umorzeniu postępowania na podstawie art. 105 § 1 kpa ma charakter związany, gdy upłynie trzyletni termin niezłożenia wniosku o podjęcie postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za zasadne nałożenie kary pieniężnej za niedopełnienie obowiązków wynikających z ustawy SENT, potwierdzając, że przedstawienie nieprawidłowych danych w zgłoszeniach SENT nie uprawnia do miarkowania kary ani jej uchylenia.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że ocenie sądu administracyjnego podlega jedynie zgodność z prawem decyzji o odmowie wydania zaświadczenia, a nie legalność wcześniejszej korekty zaświadczenia, która musi zostać zaskarżona oddzielnie, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając wniesienie zarzutów do tytułów wykonawczych za niedopuszczalne z uwagi na upływ terminu siedmiodniowego, wynikającego z przepisów obowiązujących przed nowelizacją ustawy o postępowaniu egzekucyjnym.
Skuteczność doręczenia korespondencji elektronicznej wymaga potwierdzenia odbioru. Przyjęcie, że data wysłania e-maila kreuje doręczenie, nie znajduje oparcia w regulaminie TISE. Uchybienie doręczeniu skutkuje niemożnością wykluczenia złożenia wniosku w terminie.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowy między rezygnacją z pracy a koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą niepełnosprawną. Brak takiego związku wyklucza prawo do świadczenia, nawet przy wykazanej opiece.
Prawomocna decyzja administracyjna stwierdzająca, że nieruchomość nie przeszła na Skarb Państwa w trybie dekretu PKWN, uzasadnia interes prawny dawnych właścicieli do zainicjowania postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej. Przyznanie wpisu w księdze wieczystej nie wyłącza automatycznie takiego interesu.
Opiekun osoby niepełnosprawnej, będący emerytem, może nabyć prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli z uwagi na sprawowaną opiekę zaprzestaje pobierać emeryturę i nie podejmuje zatrudnienia, niezależnie od wieku emerytalnego.
Decyzja organu administracji publicznej w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego została wydana z naruszeniem przepisów procesowych, co skutkowało uchyleniem wyroku sądu I instancji przez Naczelny Sąd Administracyjny i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na M. sp. z o.o. za gospodarowanie odpadami niezgodnie z zezwoleniem było uzasadnione. Decyzja organu była związana i oparta o obiektywną odpowiedzialność, mimo podnoszonych przez skarżącą zastrzeżeń co do przedawnienia i wysokości kary.
Nieprzeprowadzenie wymaganej liczby pomiarów jakości ścieków, zgodnie z warunkami pozwolenia wodnoprawnego, uzasadnia administracyjne kary pieniężne. Niedopełnienie wymogu jest równoważne z przekroczeniem warunków pozwolenia, niezależnie od oceny znikomej wagi naruszenia.
Informację publiczną można uznać za 'przetworzoną', jeśli wymaga istotnego zaangażowania organu; udostępnienie jej wymaga wykazania interesu publicznego.
Prawo do informacji publicznej może ulec ograniczeniu, jeżeli kontrakty dotyczą prywatnych osób niepełniących funkcji publicznych, a ich treść stanowi tajemnicę przedsiębiorcy, w szczególności gdy ujawnienie treści umów mogłoby naruszyć interesy handlowe stron.