Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż bez prawidłowego doręczenia decyzji organu podatkowego nie można skutecznie prowadzić postępowania sądowoadministracyjnego, co skutkuje koniecznością odrzucenia skargi z powodu braku wejścia decyzji do obrotu prawnego.

Decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego nie była prawidłowa w rozumieniu art. 134 § 1 p.p.s.a., co skutkowało uchyleniem wyroku WSA w całości i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania, aby ustalić właściwy termin naliczania oprocentowania od nadpłaty.

Wydatki na budowę części administracyjnej budynku produkcyjno-administracyjnego w ramach nowej inwestycji mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, gdy są powiązane z procesami produkcyjnymi, mimo że nie zwiększają bezpośrednio zdolności produkcyjnych.

Zażalenie wniesione po terminie nie zostaje przywrócone z powodu domniemanego błędu pouczenia ustnego urzędnika, gdy pisemnie udzielone pouczenie w postanowieniu było zgodne z prawem.

SKO w Lublinie dopuściło się bezczynności oraz przewlekłości w prowadzeniu postępowania, które nie nosiły znamion rażącego naruszenia prawa, co uzasadniało częściowe uwzględnienie skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylając częściowo wyrok WSA w Gliwicach, stwierdza nieważność części uchwały Rady Miasta G., gdzie ograniczenie obniżek czynszu związano z wartością odtworzeniową lokali oraz okres jednokrotnej przyznawania obniżki czynszu, jako niezgodne z ustawą o ochronie praw lokatorów.

Opóźnione przekształcenie użytkowania wieczystego na własność następuje, gdy nieruchomość zostaje zabudowana na cele mieszkaniowe po 1 stycznia 2019 r., niezależnie od jej wcześniejszego zagospodarowania.

Beneficjent środków unijnych wykonujący zadania niezgodne z przywróconym po pandemii zakresem projektu musi zwrócić środki, których wydatki nie są zgodne z pierwotnym przeznaczeniem ani racjonalnością administracyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając legalność decyzji administracyjnych w sprawach o nienależnie pobrane środki finansowe, nie stwierdzając występowania podstaw do nieważności tych aktów administracyjnych.

Rejestracja odbiornika RTV implikuje obowiązek uiszczania opłat abonamentowych, chyba że użytkownik wykaże okoliczności zwalniające go z tego obowiązku. Brak takiego dowodu przez użytkownika uniemożliwia skuteczne podniesienie zarzutów względem postępowania egzekucyjnego.

Odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości określa się według wartości z dnia wydania decyzji, a operat szacunkowy można wykorzystywać jako dowód do końca jego 12-miesięcznej ważności, przy czym nie stwierdzono naruszeń proceduralnych w postępowaniu administracyjnym.

Warunki do korzystania z nowo wybudowanej infrastruktury technicznej powstają z chwilą uzyskania formalnego pozwolenia na użytkowanie, a nie z faktu wcześniejszego korzystania technicznego, co determinuje termin wszczęcia postępowania o ustalenie opłaty adiacenckiej.

Urządzenia należące do T. Sp. z o.o. w L. spełniają definicję automatów do gier hazardowych, co uzasadnia nałożenie kary na podstawie ustawy o grach hazardowych, a dowód z eksperymentu procesowego jest miarodajny dla ustalenia charakteru gier.

Sąd uznał, że automaty do gier spełniają przesłanki automatów losowych zgodnie z ustawą o grach hazardowych, uzasadniając nałożenie kary za brak zezwoleń; postępowanie dowodowe, w tym eksperyment, były prawidłowe.

Zmiana lasu na użytek rolny, w sytuacji gdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje wycofywanie funkcji rolniczych, jako taka jest sprzeczna z postanowieniami planu i uzasadnia odmowę wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Czynności podwyższenia kapitału zakładowego dokonane przez jednostki gospodarki uspołecznionej 1 lipca 1984 r. były zwolnione z podatku kapitałowego. NSA uchyla wyrok WSA oraz decyzję organu podatkowego. Zasada stand-still zakazuje ponownego opodatkowania operacji wcześniej zwolnionych.

W świetle § 9 ust. 2a rozporządzenia ZFRON, wydatek musi być poniesiony bezpośrednio z rachunku ZFRON, aby kwalifikować jako pomoc de minimis; refundacja ze środków własnych nie spełnia tego wymogu.

Nie można uznać za budynek obiektów budowlanych, które nie są trwale wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych. Tym samym, wiaty wykonane z materiałów łatwo demontowalnych, takich jak siatki czy blacha, nie spełniają tej definicji, co zwalnia je z podatku od budynków.

Dla zmiany decyzji administracyjnej ostatecznej na podstawie art. 155 k.p.a. wymagana jest zgoda wszystkich podmiotów posiadających status strony w oryginalnym postępowaniu, w tym okoliczności, gdy jednym z takich podmiotów jest reprezentant Skarbu Państwa, jak PGW Wody Polskie, działający jako właściciel śródlądowych wód płynących.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach jest zgodna z prawem, gdy planowane przedsięwzięcie jest zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W razie sprzeczności lokalizacyjnej, organ jest zobowiązany odmówić wydania decyzji.

Decyzja organu doręczana w toku postępowania podatkowego osobie nieposiadającej aktualnego pełnomocnictwa w aktach jest prawidłowa. Pełnomocnictwo szczególne musi być złożone do akt danego postępowania, by wywoływało skutki procesowe, w tym doręczeniowe.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż projekt decyzji o warunkach zabudowy musi uwzględniać przepisy ochrony zabytków, a brak takich ustaleń uzasadnia odmowę jego uzgodnienia.

Nabycie nieruchomości w drodze licytacji komorniczej, na której znajdują się odpady, wiąże się z uzyskaniem statusu posiadacza odpadów przez nabywcę, co skutkuje obowiązkiem ponoszenia opłat za nielegalne magazynowanie, jeśli brak jest wymaganej decyzji administracyjnej.

Lokalizacja ogrodzenia niezgodnego z planem miejscowym stanowi podstawę do wydania nakazu jego rozbiórki zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego, nawet w przypadku zrealizowanego bez pozwolenia; rozbieżności wymiarów w decyzji nie mają wpływu na istotę rozstrzygnięcia.