Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, wskazując na niewystarczające i nieprawidłowo sformułowane podstawy kasacyjne, co uniemożliwiło sądowi merytoryczną kontrolę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nieprawidłowe doręczenie decyzji podatkowej pełnomocnikowi strony, z pominięciem formy komunikacji elektronicznej zgodnie z Ordynacją podatkową, skutkuje uznaniem, że decyzja nie weszła do obrotu prawnego, co uzasadnia odrzucenie skargi na wojewódzkim szczeblu sądowym.

Grunty po nieczynnych liniach kolejowych nie korzystają z podatkowego zwolnienia na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich związania z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaś materiał dowodowy musi być kompletny, aby ustalenie statusu linii kolejowej było prawidłowe.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich wykorzystania w tej działalności. Opodatkowanie nie jest uzależnione wyłącznie od posiadania tych gruntów przez przedsiębiorcę.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej mogą być opodatkowane jako związane z działalnością gospodarczą, nawet bez faktycznego użytkowania, jeśli są w posiadaniu przedsiębiorcy. Sam zamiar ich wykorzystania komercyjnego wystarcza do przypisania wyższych stawek podatkowych.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być opodatkowane według stawek właściwych dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą, jeżeli istnieje faktyczny bądź potencjalny związek z taką działalnością, niezależnie od ich faktycznego wykorzystania.

Bezczynność organu administracji publicznej wobec wniosku dotyczącego rozliczenia nadgodzin, w sposób oczywisty i rażący naruszająca prawo, wymaga stwierdzenia tego faktu przez sąd administracyjny i właściwego rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej.

Uchwała zmieniająca sposób realizacji pomocy mieszkaniowej nie narusza interesu prawnego skarżącej, pozostając w zgodzie z prawem administracyjnym, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Wydatki na części produkcyjno-administracyjne, o ile są związane z rozwojem działalności produkcyjnej, mogą być uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 7 u.w.n.i. oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia.

Dla uzyskania zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu zbycia nieruchomości, nie jest konieczne zamieszkiwanie na stałe w nabytym lokalu, jeżeli wydatki spełniają warunki określone w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f., wystarczy przeznaczenie ich na cele mieszkaniowe.

Rozliczenie VAT w transakcji aportu nieruchomości między P. Spółka z o.o. a P. S.A. wymaga ponownego zbadania, czy istotnym celem było osiągnięcie nieuprawnionej korzyści podatkowej; organ odwoławczy nie może zastąpić sądu pierwszej instancji w prowadzeniu postępowania wyjaśniającego.

Brak wymaganych prawem oświadczeń nabywców oleju opałowego uniemożliwia zastosowanie obniżonej stawki akcyzy, niezależnie od faktycznego przeznaczenia paliwa. Zasada proporcjonalności wynikająca z prawa unijnego nie została naruszona przez orzeczenie nakładające podatek w pełnej stawce.

Zastosowanie art. 152 § 1 k.p.a. obejmuje konieczność oceny prawdopodobieństwa uchylenia decyzji administracyjnej w wyniku wznowienia postępowania. W przypadku nieprzeprowadzenia tej oceny, odmowa wstrzymania wykonalności jest niezasadna.

Uprawdopodobnienie niewspółmierności zaliczek w rozumieniu art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej należy do podatnika; organ podatkowy nie ma w tym trybie obowiązku prowadzenia pełnego postępowania dowodowego ani rozstrzygania kwestii właściwych dla rocznego wymiaru podatku.

Roszczenie odszkodowawcze związane z odmową przyłączenia budynków do sieci wodociągowej nie należy do kompetencji organów administracji publicznej, lecz powinno być rozstrzygane przed sądem powszechnym.

W sprawie skargi kasacyjnej dotyczącej dostępu do informacji o środowisku, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zachodzą przesłanki wyłączenia części informacji z udostępnienia z uwagi na ochronę danych osobowych i tajemnicę przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 i 7 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku. Skarga kasacyjna została oddalona.

Spółka komandytowa, uzyskując status podatnika CIT od 1 maja 2021 r., jest uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach dotyczących podmiotów rozpoczynających działalność, nie będąc związana statusem małego podatnika z poprzednich lat.

Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek na zysk dla komplementariusza w trakcie roku podatkowego. Podatek powinien być obliczany zgodnie z zasadami ujętymi w art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f. dopiero po zakończeniu roku podatkowego.

Organ podatkowy dopuścił się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania, lecz nie z rażącym naruszeniem prawa. Wymierzono symboliczną grzywnę jako środek prewencyjno-represyjny.

Zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe nie wymaga zamieszkiwania w nabytym lokalu i dopuszcza czasowe zamieszkiwanie, o ile zakup nie miał charakteru spekulacyjnego.

Sąd administracyjny uznaje, że nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności jest uzasadnione, gdy spełnione są przesłanki z art. 239b Ordynacji podatkowej, w tym krótkiego okresu do przedawnienia zobowiązania i uprawdopodobnienia jego niewykonania.

Skarga kasacyjna organu zasługuje na uwzględnienie, bowiem postępowania zabezpieczające skutecznie zawiesiły bieg terminu przedawnienia, a transakcje prowadzone przez J.K. były nierzetelne w świetle przepisów o VAT.

Pandemia COVID-19 nie stanowi samoistnej, usprawiedliwionej podstawy do przywrócenia terminu na wniesienie odwołania. Strona musi wykazać brak winy w uchybieniu poprzez konkretną i uprawdopodobnioną argumentację w świetle obowiązujących przepisów.

Instalacja przetwarzania odpadów o zdolności przetwarzania przekraczającej 75 ton na dobę, eksploatowana bez wymaganego pozwolenia zintegrowanego, podlega decyzji o wstrzymaniu użytkowania zgodnie z art. 365 ust. 1 P.o.ś.