Rada gminy nie może przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego załatwiać skargi poprzez "niezajęcie stanowiska"; takie działanie stanowi istotne naruszenie prawa, uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały przez organ nadzorczy.

NSA orzekł, że ustalenie przez GIOŚ kosztów pomiarów emisji na podstawie wskazanych analiz i norm emisji było zgodne z przepisami ochrony środowiska, oraz że zarzuty skargi kasacyjnej były nieuzasadnione.

Bezpodstawne jest stosowanie przepisów art. 158 § 3 k.p.a. w jego znowelizowanym brzmieniu do postępowań administracyjnych zakończonych ostatecznym postanowieniem przed wejściem w życie nowelizacji. Sąd administracyjny pierwszej instancji zobowiązany jest do merytorycznego rozpoznania zarzutów i nie może sięgać po przepisy uprzednio nieobowiązujące.

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na prawidłowość zastosowania przepisu o terminach złożenia wniosku o koszty egzekucyjne oraz brak podstaw do podważenia statusu sędziów administracyjnych.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie dopuściło się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego, jednakże działania te nie stanowiły rażącego naruszenia prawa. Uznać należy za uzasadnione wymierzenie organowi symbolicznej grzywny za przewlekłość postępowania.

Zastosowanie Taryfikatora oraz nałożenie korekty finansowej od G. Sp. z o.o. były zasadne, a związanie wykładnią prawa dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny wyłączało możliwość odmiennej oceny prawnej w tej kwestii.

Wydatki poniesione przez podatnika na wykonanie decyzji administracyjnej, w ramach czynności nieopodatkowanych, nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdy brak jest związku z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 u.p.t.u.).

W sprawach o świadczenie pielęgnacyjne, gdzie wniosek o orzeczenie niepełnosprawności złożono przed 31 grudnia 2023 r., stosuje się przepisy obowiązujące przed tą datą, jeżeli wniosek o świadczenie złożono w terminie określonym w art. 24 ust. 2a ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Nieosiągnięcie co najmniej 50% założonych wskaźników projektu unijnego wymaga zwrotu całego dofinansowania, mimo zarzutów o niemożności realizacji celów zewnętrznych, takich jak pandemia COVID-19.

Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt I OSK 2838/22 uznał, że brak precyzyjnych terminów wskazanych w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce dla rozpatrzenia wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ministra nie skutkuje samoczynnie bezczynnością organu, jeżeli złożoność i charakter sprawy uzasadniają dłuższe procedowanie.

Zarządzenie Burmistrza w przedmiocie ustalenia stawek czynszu jest aktem administracyjnym podlegającym kognicji sądów administracyjnych, a brak uzasadnienia zarządzenia stanowi istotne naruszenie prawa uniemożliwiające jego kontrolę przez sąd.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając ją za niezasadną, stwierdzając, iż organ administracji niewłaściwie ocenił stan faktyczny dotyczący posiadania przez skarżącego tytułu prawnego do lokalu, co wpłynęło na błędne zastosowanie zasad udzielania pomocy mieszkaniowej.

Wyrok nakazowy Sądu Rejonowego, orzekający karę grzywny w wysokości przekraczającej 200 stawek dziennych, narusza art. 502 § 1 k.p.k. i zostaje uchylony przez Sąd Najwyższy, z przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania, celem dostosowania orzeczenia do limitów postępowania nakazowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania. Wystąpiła nieważność postępowania przed sądem I instancji z powodu nienależycie umocowanego pełnomocnika procesowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że odległość inwestycji od nieruchomości M. sp.j. wykluczała możliwość uznania jej za stronę postępowania administracyjnego. Prawidłowo zinterpretowano przepisy dotyczące zmiany decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, odmawiając wznowienia postępowania.

Negatywna ocena wniosku o dofinansowanie projektu, podtrzymana przez organy administracji oraz WSA, jest zgodna z prawem, gdyż postępowanie w zakresie wyboru projektów było przeprowadzone w sposób rzetelny i bezstronny.

Zaskarżona decyzja administracyjna, w której organ nie podaje wyczerpującego uzasadnienia faktycznego dotyczącego powodów oddalenia zarzutu o nieistnienie obowiązku, nie poddaje się sądowej kontroli legalności, co uzasadnia odwołanie w takim zakresie, ukazując obowiązek rzetelnej oceny wpłat przez organ administracyjny.

Operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego stanowi wystarczający dowód wzrostu wartości nieruchomości na potrzeby ustalenia opłaty adiacenckiej na podstawie art. 98a ust. 1 u.g.n. Sąd administracyjny prawidłowo aprobował jego zasadność, nie naruszając przy tym przepisów prawa procesowego.

Członek zarządu spółki z o.o. ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe, gdy spełnione są przesłanki z art. 116 o.p., w szczególności bezskuteczność egzekucji z majątku spółki oraz niewystąpienie z wnioskiem o ogłoszenie upadłości w terminie.

Upływ czasu oraz zgromadzony materiał dowodowy wskazują na przedwczesność decyzji odmownej dotyczącej unieważnienia nacjonalizacji, a wszczęcie postępowania nacjonalizacyjnego po terminie określonym w ustawie narusza przepisy prawa materialnego, uzasadniając uchylenie decyzji Ministra Rozwoju oraz wyroku WSA.

Złożenie oświadczeń nabywców oleju opałowego oraz ich zestawień jest konieczne do korzystania z obniżonej stawki podatku akcyzowego zgodnie z art. 89 ustawy o podatku akcyzowym, a ich brak uniemożliwia zastosowanie preferencji, nawet przy zniszczeniu dokumentacji.

Wykreślenie podmiotu z KRS skutkuje utratą zdolności sądowej i czyni postępowanie sądowoadministracyjne bezprzedmiotowym, obligując sąd do jego umorzenia. (art. 128 § 1 pkt 1 i art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.)