Odmawiając przyznania płatności dobrostanowej, organy administracyjne muszą zapewnić pełne informacje i pouczenia stronom co do wymagań formalnych i prawnych. Brak takich informacji stanowi podstawę do uchylenia decyzji administracyjnej.

Wpisując budynek do wojewódzkiej ewidencji zabytków, Wojewódzki Konserwator Zabytków winien zapewnić właścicielowi możliwości obrony jego praw w zgodzie ze standardami konstytucyjnymi ochrony własności. Zdaniem Sądu, ograniczenia takie, bez należytej ochrony proceduralnej, skutkują bezskutecznością czynności ochrony konserwatorskiej.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż bieg terminu przedawnienia dla ustalania nienależnie pobranych płatności rolnośrodowiskowych, jako nieprawidłowości ciągłej, ulega przerwaniu z chwilą czynności administracyjnej. Skarga kasacyjna K.A.-R. zostaje oddalona, potwierdzając prawidłowość wcześniejszych rozstrzygnięć organów administracji.

Ocena projektu w zakresie kryterium 'wyprowadzenie ruchu drogowego poza teren zabudowany' dokonana przez PARP była zgodna z prawem oraz kryteriami wyboru projektów; brak podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej województwa L. wobec prawidłowości procedur oceny administracyjnej.

Posiadacz samoistny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, podlega odpowiedzialności administracyjnej, niezależnie od ewentualnego podnajęcia części lokalu osobom trzecim (art. 89 u.g.h.). Skuteczność obrony na podstawie braku świadomości lub zgody zarządu spółki jest wyłączona.

Decyzja administracyjna określająca dopuszczalne emisje zanieczyszczeń, w sytuacji gdy obowiązują ustalone standardy emisyjne, musi być wyrażona w jednostkach zgodnych z tymi standardami; niewłaściwe jednostki mogą stanowić rażące naruszenie prawa i przesłankę do stwierdzenia nieważności decyzji.

Organizacja społeczna, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym I instancji i gdy brak jest wymogu udziału społeczności, nie ma legitymacji do wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej, co powoduje stwierdzenie niedopuszczalności odwołania na podstawie art. 134 k.p.a.

Zgodność lokalizacji przedsięwzięcia z planem miejscowym to kluczowe kryterium, a jego brak uzasadnia odmowę wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

W przypadku oświadczenia woli prokuratora co do wniesienia aktu oskarżenia wystarczające jest przesłanie go do sądu z pismem przewodnim. Szczególna forma zatwierdzenia nie jest wymagana, jeżeli okoliczności wskazują na zgodność z treścią aktu oskarżenia.

Nieterminowe płatności trzech kolejnych rat skutkują wygaśnięciem decyzji o rozłożeniu zaległości na raty z mocy prawa, czyniąc należności wymagalnymi i podlegającymi egzekucji.

NSA uchyla zaskarżony wyrok i decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, wskazując na nieprawidłowe zastosowanie przepisów k.p.a. podczas postępowania, co wymaga ponownego jego przeprowadzenia z uwzględnieniem zasad dwuinstancyjności i pełnej oceny dowodów.

Członek zarządu spółki z o.o. odpowiada solidarnie za zaległości podatkowe spółki, jeżeli w czasie pełnienia funkcji nie zostały złożone wnioski o upadłość, a brak działania nie wynikał z przyczyn niezależnych od niego.

Podmiot, który świadomie uczestniczy w oszustwie podatkowym polegającym na zorganizowanym łańcuchu transakcji pozbawionych rzeczywistego celu gospodarczego, nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w postępowaniu dotyczącym umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ciężar dowodu wykazującego spełnienie przesłanek umorzenia spoczywa na wnioskodawcy, a niekompletność materiału dowodowego skutkuje oddaleniem skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna musi być precyzyjna co do podstaw prawnych, a brak szczegółowego wskazania naruszonych przepisów powoduje niemożność jej uwzględnienia; w konsekwencji skarga Zakładu Ubezpieczeń Społecznych została oddalona.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek, zarzucająca naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego, jest bezzasadna, jeżeli nie wykazano istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy.

Zgromadzenie Związku Międzygminnego "Czysty Region" jest uprawnione do określenia wynagrodzenia dla członków zarządu, niezależnie od ich statusu pracownika samorządowego, gdyż takie działanie wynika z kompetencji nadanych przez Statut i ustawę samorządową.

Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat skutkuje wygaśnięciem z mocy prawa decyzji o rozłożeniu zaległości podatkowej na raty, co czyni ją wymagalną i podlegającą egzekucji (art. 259 § 1a o.p.). Skarga kasacyjna nie podważa tego ustalenia.

W przypadku, gdy rzeczywiste wykonanie budowy odbiega od zgłoszenia, wymagając pozwolenia na budowę, procedura legalizacji samowoli budowlanej jest właściwa. Realizacja budynku o powierzchni przekraczającej 35 m² nie jest objęta zgłoszeniem.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż przesłanka szczególnie uzasadnionego przypadku według art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawa oświatowego została spełniona w sytuacji, gdy niezawiniona niezdolność do pracy wicedyrektora prowadzi do destabilizacji oświatowej jednostki, uzasadniając jego natychmiastowe odwołanie.

Obowiązek finansowy z tytułu przechowywania pojazdu spoczywa na właścicielach w przypadku prawidłowego powiadomienia o usunięciu pojazdu, niezależnie od opóźnień administracyjnych, jeśli właściciel nie skorzystał z możliwości odbioru pojazdu, co skutkuje pełnym pokryciem kosztów przechowywania.

Dostarczenie decyzji podatkowej w sposób zgodny z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej skutkuje uznaniem prawidłowości doręczenia i wiąże się z koniecznością przestrzegania terminów odwoławczych. Skarga kasacyjna nie uwzględniona wobec braku podstaw do wzruszenia dotychczasowych ustaleń faktycznych.

Do zastosowania zwolnienia od podatku od nieruchomości, przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. c u.p.o.l., niezbędne jest wykazanie faktycznego, rzeczywistego wykorzystania budynków do prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; sama potencjalna możliwość takiego wykorzystania nie spełnia przesłanki ‘zajęcia’.

Zaskarżona decyzja ustalająca wysokość należności do zwrotu tytułem wydatków zastępczych była prawidłowa, gdyż skarżąca nie wykorzystała dostępnych środków prawnych na etapie postępowania administracyjnego; skarga kasacyjna została oddalona jako niezasadna.