Umieszczenie tablicy reklamowej na rusztowaniu bez wymaganych zgłoszeń lub przy wniesionym sprzeciwie narusza uchwałę krajobrazową; kara pieniężna za niezgodne z przepisami umiejscowienie jest zasłużona.

Zakaz wprowadzania ścieków do ziemi wprowadzony miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obejmuje także ścieki oczyszczone z oczyszczalni przydomowych. Organ administracyjny może wnosić sprzeciw wobec takich inwestycji na tej podstawie.

Sąd NSA uchyla wyrok WSA oraz decyzje administracyjne, uznając istnienie związku przyczynowego między rezygnacją z pracy a koniecznością opieki nad niepełnosprawnym, co przywraca prawo skarżącego do świadczenia pielęgnacyjnego.

Dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu, na podstawie art. 31 § 1 Kpa, wymaga wykazania interesu społecznego. Niedookreślone wpływy ekonomiczne i lokalne nie spełniają tych kryteriów. Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza, że interes społeczny musi być rzeczywisty i odpowiadać celom statutowym organizacji.

NSA oddalił skargę kasacyjną, podnosząc, iż wiata jako budowla nie spełnia wymogów miejscowego planu zagospodarowania i ochrony układu urbanistycznego, stanowiąc naruszenie prawa budowlanego i powodując konieczność jej rozbiórki.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, wszczęte przed dniem 1 stycznia 2019 r. bez skutecznego doręczenia wypowiedzeń, podlega umorzeniu na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej z 2019 r.

Postanowienie organu administracyjnego było sprzeczne z art. 138 k.p.a., naruszając przepisy proceduralne oraz konstytucyjne wymogi dotyczące regulacji obowiązków szczepień, co uzasadnia uchylenie rozstrzygnięcia w całości.

Wydanie kolejnego wyroku łącznego obejmującego te same skazania, co wcześniejsze prawomocne orzeczenie, narusza zasadę res iudicata i skutkuje koniecznością umorzenia postępowania z negatywną przesłanką procesową określoną w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Sąd Najwyższy uchyla wyrok Sądu Apelacyjnego w odniesieniu do oskarżonego L. W., gdyż rozpoznanie apelacji prokuratora było niedopuszczalne w świetle prawa procesowego i skutkowało bezpodstawnym pogorszeniem sytuacji procesowej oskarżonego.

Sąd Najwyższy uznał, że uchylenie wyroku Sądu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania było bezpodstawne, gdyż brak było przesłanek do przeprowadzenia postępowania od nowa; sąd odwoławczy powinien samodzielnie uzupełnić dowody.

Dla przypisania odpowiedzialności z art. 160 § 2 k.k. nie jest konieczne ustalenie związku przyczynowo-skutkowego zgonu, wystarczy zagrożenie zdrowia. Błędy w ocenie dowodów uzasadniają uchylenie wyroku uniewinniającego.

Pomoc z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na ochronę miejsc pracy nie może być przyznawana przedsiębiorstwom w trudnej sytuacji finansowej według unijnego rozporządzenia nr 651/2014, nawet jeśli ustawodawstwo krajowe przewiduje możliwość wsparcia w związku z pandemią COVID-19.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 czerwca 2025 r., sygn. akt I OSK 3050/23, stwierdził, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego o umorzeniu postępowania w sprawie aktualizacji opłaty rocznej gruntów była zgodna z przepisami ustawy przekształceniowej, a od decyzji tej przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, gdy nie wykazano naruszenia przepisów proceduralnych istotnego dla sprawy. SKO przekazało błędne pouczenie odnośnie środka zaskarżenia; jednakże wniesienie skargi do WSA jest uznane za terminowe w świetle art. 112 k.p.a., eliminując potrzebę przywrócenia terminu.

NSA uznał część zarzutów skargi kasacyjnej, stwierdzając niewystarczające dowody na złą wiarę zgłaszającego znak towarowy, sugerując dalsze działania wyjaśniające oraz powództwo o ustalenie praw do znaku, uchylając decyzję unieważniającą.

Podmiot odbierający odpady komunalne obowiązany jest osiągnąć ustawowo określony poziom recyklingu. Niedopełnienie tego obowiązku skutkuje nałożeniem administracyjnej kary pieniężnej, niezależnie od przyczyn nieosiągnięcia wymaganego poziomu recyklingu.

Podmiot odbierający odpady komunalne, który nie osiąga ustawowych poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku, podlega nałożeniu kary administracyjnej zgodnej z art. 9x u.c.p.g., przy czym sprawozdania miesięczne muszą odzwierciedlać rzeczywiste dane z działalności przedsiębiorcy.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjanta za okres przed 6 listopada 2018 r. ustala się według zasad obowiązujących przed tą datą, ale z pominięciem niekonstytucyjnego współczynnika 1/30, zgodnie z interpretacją Trybunału Konstytucyjnego (K 7/15).

NSA potwierdził, że ekwiwalent za niewykorzystany urlop dla policjantów zwolnionych przed wyrokiem TK musi uwzględniać jego skutki i być obliczany wg nowych zasad (1/21), mimo intertemporalnej regulacji ustawy nowelizującej wyłączającej ich stosowanie od 2018 r.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop należy obliczać według ułomku 1/21, zgodnie z brzmieniem art. 115a ustawy o Policji po wyroku TK w sprawie K 7/15, co wyklucza przyjęcie wcześniejszego przelicznika 1/30, uznanego za niekonstytucyjny.

Skarga kasacyjna na wyrok WSA oddalona; brak wykazania szczególnego interesu publicznego uzasadnia odmowę udostępnienia informacji publicznej przetworzonej.

Skarga kasacyjna Dyrektora Muzeum Narodowego w Lublinie od wyroku WSA w Lublinie stwierdzającego bezczynność organu została oddalona przez NSA z uwagi na błędy proceduralne popełnione przez organ przy ocenie formalnej wniosku o ponowne wykorzystanie informacji publicznych.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop dla policjantów zwolnionych przed 6 listopada 2018 r. należy ustalać według zasad zgodnych z wyrokiem TK, eliminując wcześniejszy niekonstytucyjny przelicznik 1/30, stosując brzmienie art. 115a ustawy o Policji, z przelicznikiem 1/21.

Świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy wymagają zgodności z prawem unijnym; pomoc nie przysługuje przedsiębiorstwom w trudnej sytuacji finansowej na dzień 31 grudnia 2019 r. zgodnie z art. 15zza ustawy COVID-19 oraz Komunikatem Komisji Europejskiej.