Budowa budynku rekreacji indywidualnej na terenie objętym MPZP przewidującym zabudowę mieszkaniową rezydencjalną narusza ustalenia planu, co uzasadnia wniesienie sprzeciwu zgodnie z art. 30 ust. 6 pkt 2 Prawa budowlanego.

Na podstawie art. 184 p.p.s.a. oddala się skargę kasacyjną, uznając, że nałożone kary za naruszenia ustawy SENT są zgodne z prawem i nieproporcjonalność sankcji nie jest dowiedziona.

Gmina może stosować własną, bardziej reprezentatywną metodę obliczenia proporcji VAT, opartą na faktycznym czasie wykorzystania obiektów zamiast standardowej metody, jeśli lepiej odzwierciedla specyfikę jej działalności.

NSA utrzymuje, iż decyzja UKE ustalająca kwotę udziału C. S.A. w pokryciu dopłaty do kosztów usługi powszechnej była zgodna z prawem. Brak przedawnienia oraz prawomocność decyzji wskaźnikowej wykluczają zasadność zarzutów skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał decyzje organów skarbowych za zgodne z prawem, stwierdzając, że przewożenie towaru jako odpadu nakłada obowiązki wynikające z ustawy SENT. Skarga kasacyjna Spółki nie udowodniła naruszeń prawa istotnych dla zmiany wyroku WSA.

Zgłoszenie przewozu towarów jako odpady w systemie SENT rodzi obowiązki przedstawienia środka transportu oraz przekazywania danych geolokalizacyjnych, których naruszenie skutkuje zasadnym nałożeniem kar pieniężnych, bez uwzględnienia subiektywnego zawinienia.

Orzeczenie TSUE z dnia 16 października 2019 r. nie ma wpływu precedensowego na treść decyzji podatkowej, nie uzasadniając tym samym wznowienia postępowania podatkowego zgodnie z art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sąd I instancji prawidłowo stwierdził zasadność nałożenia grzywny, bowiem skarżąca uchylała się od spełnienia wymagalnego obowiązku wykonania prac konserwatorskich, pomimo częściowego działania w tym kierunku.

Orzeczenie TSUE w sprawie C-189/18 nie miało wpływu na treść decyzji ostatecznej w postępowaniu podatkowym I. sp. z o.o., nie uzasadniało wznowienia postępowania i uchylenia decyzji organu skarbowego.

Skarżąca nie posiada interesu prawnego w postępowaniu dotyczącym samowoli budowlanej, gdyż działka spornego budynku nie oddziałuje na jej własność w stopniu przekraczającym przeciętną miarę. Postępowanie administracyjne nie uwzględnia immisji niewpływających na sytuację prawną skarżącej.

Dochód osiągany z tytułu pełnienia funkcji attaché obrony poza granicami kraju nie jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 u.p.d.o.f., gdyż ataszat obrony nie jest jednostką wojskową w rozumieniu tego przepisu.

Wpisy w księgach wieczystych nie są wystarczającym dowodem ustanowienia prawa zarządu potrzebnego do stwierdzenia użytkowania wieczystego nieruchomości przez Polskie Koleje Państwowe S.A. Zasada równej mocy środków dowodowych nie pozwala na domniemane istnienie zarządu bez odpowiednich dokumentów.

Dla przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, konieczne jest ustalenie realnej konieczności sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, wykluczającej możliwość podjęcia zatrudnienia, niezależnie od posiadania rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji.

Na tle ustawy o systemie monitorowania przewozu towarów, zgłoszenie towaru jako odpadu w systemie SENT zobowiązuje przewoźnika do spełnienia związanych z tym obowiązków, a ich naruszenie skutkuje nałożeniem sankcji administracyjnych niezależnie od sytuacji gospodarczej przewoźnika.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyklucza stosowania art. 115a ustawy o Policji z brzmieniem od 1 października 2020 r. do stanów faktycznych sprzed tego dnia. Wyrok WSA, mimo błędów w uzasadnieniu, odpowiada prawu, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stoi na przeszkodzie stosowaniu regulacji ekwiwalentu za niewykorzystany urlop zgodnie z wyrokiem TK z 2018 r., przesądzając o niekonstytucyjności zastosowań regulacji uznanych za nieadekwatne.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy nowelizującej oraz art. 115a ustawy o Policji w jego nowym brzmieniu determinują zasady obliczania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Nowe przepisy, zapewniające zgodność z wyrokiem TK, powinny obowiązywać również do spraw sprzed dniem ich ogłoszenia, eliminując uprzednie niekonstytucyjne rozwiązania.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, który w odniesieniu do przysługującego funkcjonariuszowi ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop przed 6 listopada 2018 r. ustala ekwiwalent na zasadzie niekonstytucyjnego przelicznika 1/30, jest niezgodny z Konstytucją RP, co skutkuje koniecznością zastosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą.

To na podatniku ciąży obowiązek wykazania zasadności żądania stwierdzenia nadpłaty i poparcia go stosownymi dowodami, a organ podatkowy nie ma obowiązku poszukiwania dowodów na poparcie stanowiska podatnika.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie eliminuje konsekwencji wyroku TK z 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał wyrok WSA, uznając za niedopuszczalne stosowanie niekonstytucyjnego przelicznika 1/30 dla ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.

Wymagalność roszczenia konsumenta o zwrot świadczeń spełnionych w wykonaniu nieważnej umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej (z uwagi na abuzywność klauzul kursowych) nie jest uzależniona od złożenia sformalizowanego oświadczenia przed sądem o braku woli kontynuacji umowy; wystąpienie przez konsumenta z przedsądowym żądaniem restytucyjnym stanowi dorozumianą odmowę potwierdzenia klauzul abuzywnych

Niezasadne jest uznanie zgłoszenia transportu odpadów w systemie SENT za omyłkowe, a brak aktualnych danych geolokalizacyjnych przewożonego towaru skutkuje administracyjną odpowiedzialnością przewoźnika, niezależnie od przesłanek zawinienia.

Powierzchnię zabudowy w kontekście rozporządzenia OOŚ należy oceniać indywidualnie, bez automatycznego przyporządkowywania całej działki jako przekształconej. Projekty o tożsamym przeznaczeniu lecz braku techniczno-użytkowego powiązania nie sumują się do jednego przedsięwzięcia.