Przyznanie dotacji oświatowej przed początkiem roku budżetowego pozostaje w ramach uznania administracyjnego organu gminy, które należy w sposób konkretny i racjonalny uzasadnić, co czyni odmowę zgodną z prawem.

W przypadkach odmowy przyznania pomocy finansowej ze środków unijnych na modernizację gospodarstw rolnych, uzasadnienia wyroków powinny zawierać szczegółowe wskazania dokumentów wymaganych do spełnienia wymogów prawnych, zwłaszcza w zakresie zgodności inwestycji z przepisami ochrony środowiska.

NSA potwierdza zgodność z prawem i zasadność ustalonej wysokości dotacji oświatowej dla niepublicznych jednostek, podkreślając jej konstytucyjność i brak obowiązku pełnego finansowania działalności oświatowej z budżetu państwa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że ustalenie niskiej kwoty dotacji oświatowej dla szkół niepublicznych przez Prezydenta Miasta Katowice jest zgodne z prawem i zasadą dwusektorowości oświaty, co nie narusza konstytucyjnego prawa dostępu do edukacji.

NSA uchyla wyrok WSA i oddala skargę; potwierdza, że nadmiernie pobrana dotacja oświatowa podlega zwrotowi, a proces korekty dotacji nastąpił zgodnie z ustawą o finansach publicznych i finansowaniu zadań oświatowych, bez nieuwzględnienia błędnej interpretacji WSA.

Brak tytułu prawnego do działek, pomimo realizacji ich użytkowania, nie wyklucza prawa do płatności obszarowych, jeśli użytkowanie oparte jest na posiadaniu zależnym w rozumieniu art. 336 k.c. oraz porozumieniach o umowach dzierżawy.

Art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, wprowadzający umorzenie postępowań administracyjnych po 30 latach od ogłoszenia orzeczenia, nie narusza zasad Konstytucji RP oraz uzasadnia odmowę stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych.

Oddalenie skargi kasacyjnej J.Z. przez Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że uniemożliwienie przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego i brak wywiązywania się ze zobowiązań alimentacyjnych uzasadniają uznanie skarżącego za dłużnika uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych.

Sąd Najwyższy uchylając zaskarżony wyrok nakazowy, umorzył postępowanie z uwagi na tożsamość czynu obwinionego, która była już prawomocnie osądzona, co narusza zasadę ne bis in idem zgodnie z art. 5 § 1 pkt 8 k.p.w.

Dopuszczalne jest częściowe uwzględnienie wniosku dekretowego o ustanowienie użytkowania wieczystego tylko w odniesieniu do części nieruchomości nieprzeznaczonej na rzecz osób trzecich, zgodnie z art. 214a ust. 1 pkt 2 i ust. 2 u.g.n. Interpretacja przepisów musi być zgodna z zasadami Konstytucji RP i Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

Członek zarządu odpowiada solidarnie za zobowiązania Fundacji, jeśli egzekucja z jej majątku była bezskuteczna, a członek nie wykazał braku winy w niezgłoszeniu upadłości, zgodnie z art. 116a Ordynacji podatkowej oraz art. 66b ufp, uwzględniając datę popełnienia nieprawidłowości.

Sprzedaż nieruchomości uzyskanego w ramach najmu prywatnego nie stanowi działalności gospodarczej, a przychody z takiej sprzedaży nie są przypisane do źródła przychodów jako działalność gospodarcza, lecz jako zbycie majątku osobistego.

Prawa wynikające z posiadania zależnego gruntów mogą stanowić podstawę do żądania płatności z systemów wsparcia bezpośredniego, jeśli są potwierdzone umową uwzględniającą zgodę właściciela, a wykładnia rozporządzenia nr 1307/2013 nie wyklucza takiej możliwości.

Ustawodawca, wprowadzając regulację art. 2 ust. 2 ustawy o zmianie k.p.a., miał na celu ograniczenie temporalne mozliwości stwierdzania nieważności decyzji administracyjnych, co służy ochronie porządku prawnego i interesu publicznego, a dokonane zmiany nie naruszają konstytucyjnych zasad ochrony zaufania obywateli do państwa.

Dopuszczalne jest czasowe odebranie zwierząt na mocy art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt w przypadku zaistnienia przesłanek braku opieki i zagrożenia ich zdrowia, także przy spełnieniu warunków niecierpiących zwłoki.

Decyzja organu o sprzedaży i oddaniu w użytkowanie wieczyste pałacowego zespołu nieruchomości z 1988 r., wydana bez podstawy prawnej i w sprzeczności z legalnością jej nabycia przez Skarb Państwa na podstawie dekretu o reformie rolnej, kwalifikuje się do stwierdzenia nieważności z uwagi na rażące naruszenie prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, iż miarkowanie wysokości opłaty egzekucyjnej musi uwzględniać adekwatne proporcje do nakładu pracy i czynności egzekucyjnych, co nie zostało spełnione przez organ, uzasadniając tym samym oddalenie skargi kasacyjnej.

Prowadzenie placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku bez zezwolenia wojewody stanowi naruszenie prawa uzasadniające nałożenie kary pieniężnej. Wysokość kary ustala się według przepisów obowiązujących w dacie orzekania.

Wszczęcie postępowania karno-skarbowego może skutkować zawieszeniem biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego tylko wtedy, gdy wynika z rzeczywistych przesłanek faktycznych wskazujących na podejrzenie popełnienia czynu zabronionego, a nie stanowi środka instrumentalnego zmierzającego wyłącznie do wstrzymania biegu terminu przedawnienia.

Postanowienie sądu potwierdzające fałszywość dowodu, nawet przy niewykryciu sprawcy, wystarcza do wznowienia postępowania podatkowego, jeśli fałszywy dowód był podstawą ustalenia istotnych okoliczności faktycznych.

W sytuacji, gdy wobec podatnika toczy się postępowanie egzekucyjne dotyczące innych należności, a podatnik nie posiada odpowiedniego majątku zabezpieczającego długi, nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności jest prawnie uzasadnione.

Odsetki naliczone na rzecz oddziału zagranicznego przedsiębiorstwa, związane z finansowaniem pożyczonym od spółki macierzystej, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu tego oddziału, zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, traktując oddział jako autonomiczny podmiot podatkowy.