Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną uznając, że zarządzenie pokontrolne WIOŚ nie narusza przepisów prawa, pełniąc funkcję przypomnienia o obowiązkach wynikających z przepisów gospodarki odpadami, bez nakładania nowych obowiązków administracyjnoprawnych.
Brak zmian stosunków wodnych na nieruchomościach sąsiadujących uzasadnia odmowę nałożenia obowiązku ich przywrócenia. Zmiana kierunku spływu wód, niewywołująca szkód, nie uzasadnia interwencji administracyjnej.
Decyzja nieostateczna, wydana i doręczona przez organ, funkcjonuje w obrocie prawnym i obliguje organ do uwzględniania jej skutków, nawet gdy w chwili rozstrzygnięcia nie była ostateczna. Organ odwoławczy ma obowiązek respektowania własnych rozstrzygnięć, które weszły do obiegu prawnego.
NSA oddala skargę kasacyjną, podtrzymując decyzje organów podatkowych, uznając za prawidłowe oparcie się na ewidencji gruntów i budynków oraz brak wpływu proceduralnych zaniedbań na wynik sprawy.
Oddalenie skargi kasacyjnej; brak podstaw do wznowienia postępowania, gdyż skarżąca była należycie reprezentowana, dokumenty nie były przerobione, a nowe okoliczności były znane skarżącej przed zakończeniem postępowania. Zastosowanie art. 271 i 273 p.p.s.a. jest bezpodstawne. Wyrok WSA w Gdańsku podlegał zatem utrzymaniu w mocy.
Zasadnie oddalono wniosek o wznowienie postępowania wobec braku dowodów na pozbawienie możliwości działania oraz nieistnienia nowych, istotnych dowodów. Sąd nie stwierdził błędów proceduralnych ani wadliwości reprezentacji.
Przepis art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy pomocowej nie wyklucza przyznania świadczeń pielęgnacyjnych obywatelom Ukrainy w związku z opieką nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi, niezależnie od wymogu zamieszkiwania z dziećmi na terenie Polski.
W przypadku równoległych postępowań dotyczących tego samego przedmiotu, organ winien odmówić wszczęcia nowego postępowania (art. 61a k.p.a.) lub, jeśli wszczęte, umorzyć je (art. 105 § 1 k.p.a.), co wyklucza ewentualność sprzecznych decyzji administracyjnych. Postępowania w trybach nadzwyczajnych mogą dotyczyć tylko decyzji ostatecznych.
Roszczenie o wypłatę odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości ustalonego decyzją z lat 50. nie ulega przedawnieniu, a odmowa jego wypłaty może wynikać jedynie z wcześniejszej realizacji, co winno być udokumentowane. NSA uchylił decyzję i wyrok WSA, nakazując ponowne rozpatrzenie sprawy.
Skarga kasacyjna, dotycząca zmiany decyzji o zezwoleniu na zbieranie odpadów, została oddalona, gdyż planowana działalność narusza miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wymogi środowiskowe.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie wówczas, gdy istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Brak takiego związku skutkuje odmową przyznania świadczenia (NSA, sygn. akt IV SA/Wr 75/24).
Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obejmujące grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej udostępnianej przewoźnikom kolejowym, ma charakter ogólny i neutralny gospodarczo, a zatem nie stanowi selektywnej pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
W sytuacji, gdy urządzenie wodne zostało już wykonane bez wymaganego pozwolenia, postępowanie administracyjne w sprawie pozwolenia wodnoprawnego staje się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu, niezależnie od wyników potencjalnego postępowania legalizacyjnego.
Obalenie domniemania posiadania odpadów z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o odpadach jest możliwe wyłącznie przez wykazanie, że faktycznym posiadaczem odpadów jest inny podmiot. Odpowiedzialność za usunięcie odpadów spoczywa na władającym nieruchomością, na której się znajdują.
Opłata za pobyt w DPS, ustalona do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania, jest zgodna z u.p.s.; brak wpływu wykazanych zarzutów proceduralnych na wynik sprawy skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.
Klasyfikacja gruntów i budynków ujawniona w ewidencji gruntów i budynków ma charakter wiążący dla organów podatkowych i przesądza o sposobie opodatkowania tych nieruchomości (w szczególności o rodzaju i stawce podatku) do czasu jej skutecznej zmiany w tej ewidencji.
Związanie prawomocnym orzeczeniem sądu administracyjnego wyłącza możliwość wznowienia postępowania nieważnościowego dotyczącego opisanej decyzji administracyjnej ze względu na brak rażącego naruszenia prawa.
Dopuszczalne jest zawieszenie postępowania odwoławczego na wniosek innej niż inicjująca strona, jednak upływ trzech lat skutkować może jedynie umorzeniem samego postępowania odwoławczego, a nie wniosku wszczynającego postępowanie.
Oddalenie skargi kasacyjnej i utrzymanie w mocy wyroku WSA, stwierdzające brak rażącego naruszenia prawa przy wydaniu orzeczenia wywłaszczeniowego z 1951 r. Prawidłowość działania organu administracyjnego oceniono w kontekście obowiązujących przepisów.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości dla infrastruktury kolejowej udostępnianej przewoźnikom, określone w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., nie stanowi niedozwolonej pomocy publicznej, gdyż nie przyznaje selektywnej korzyści i jest zgodne z prawem unijnym.
Postępowanie administracyjne dotyczące udzielenia pozwolenia wodnoprawnego podlega umorzeniu, gdyż skarżący, realizując znaczącą część zamierzonej inwestycji, wykonał urządzenie wodne bez wymaganego pozwolenia, co skutkuje bezprzedmiotowością postępowania (art. 105 § 1 k.p.a.).
Sąd oddala skargę kasacyjną, uznając, że materiał dowodowy zebrany przez organy administracyjne jest wystarczający do nałożenia podatku rolnego, a zarzuty Skarżącej dotyczące niewłaściwości kwalifikacji podatkowej są niezasadne.
Oddalenie skargi kasacyjnej z powodu braku zasadności zarzutów dotyczących naruszenia przepisów postępowania, a w szczególności braku odniesienia się do przedawnienia, które wykraczało poza granice danej sprawy.
Uchwała Rady Miasta i Gminy, zakwestionowana pod kątem zbycia gruntów bezprzetargowo, narusza art. 37 ust. 2 pkt 6 ugn, gdyż niewłaściwie wykazała możliwość poprawy zagospodarowania wielu nieruchomości przyległych, co wymagało zastosowania trybu przetargowego.