Zarządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, które nie stoi w sprzeczności z dopuszczalnymi kierunkami określonymi przez studium uwarunkowań, jest zgodne z prawem. Doprecyzowanie przeznaczenia terenów w planie miejscowym może wykorzystywać wachlarz dopuszczalnych opcji ustalonych w studium, bez naruszenia zasady ich zgodności, co potwierdza legalność przyjętych w nim norm.

Członek zarządu spółki, który nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości pomimo istnienia przesłanek niewypłacalności, ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, o ile nie wykaże, że podjął wszelkie staranne działania, by uniknąć szkody dla wierzycieli.

Rozstrzygnięcie jest wynikiem uzasadnionej odmowy wypłaty dotacji celowej z powodu uchybienia terminowi składania wniosków, zgodnie z zasadami ustalania określonymi w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego.

Obowiązek szczepień ochronnych dzieci jest bezpośrednio wykonalny i może być egzekwowany administracyjnie, przy braku przeciwwskazań medycznych, a postępowanie egzekucyjne w tym zakresie jest zgodne z prawem, gdy naruszeń proceduralnych nie stwierdzono.

Ciężar wykazania przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej spoczywa na członku zarządu, a brak wiedzy o sytuacji finansowej spółki, wynikający z faktycznego pozostawienia zarządzania innym osobom, nie wyłącza winy w niezłożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości i nie zwalnia z odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając konieczność uzyskania pozwolenia na budowę dla kanału samochodowego, zgodnie z przepisami Prawa budowlanego, oraz właściwe zakwalifikowanie go jako budowli, a nie obiektu małej architektury.

Służba w Wydziale Śledczym milicji podległej MSW może być zakwalifikowana jako służba na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ustawy zaopatrzeniowej w oparciu o ujęcie "instytucjonalne" (przynależność do struktury SB, opinie służbowe o zaangażowaniu ideologicznym, członkostwo w PZPR, przebieg kariery zawodowej) bez konieczności wykazywania działań represyjnych przez cały okres, gdyż totalitaryzm

Stwierdzenie rażącego naruszenia przepisów o rejestracji pojazdu importowanego wymaga wykazania, iż naruszenie prawa wywołuje skutki społeczno-gospodarcze, niezgodne z zasadami państwa prawa. Oczywiste naruszenie nie zawsze jest tożsame z rażącym.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że naruszenie art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. przez Starostę Wałeckiego miało charakter oczywisty, lecz nie rażący, wykluczając stwierdzenie nieważności decyzji rejestracyjnej pojazdu na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Stroną postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest podmiot, któremu przysługuje interes prawny wynikający z przepisów prawa materialnego. Interes faktyczny nie uzasadnia statusu strony w postępowaniu dotyczącym stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej. Skarga kasacyjna P w K. została oddalona.

Sąd kasacyjny uznał cofnięcie skargi kasacyjnej za dopuszczalne i umorzył postępowanie, orzekając zwrot kosztów. Cofnięcie nie zmierzało do obejścia prawa ani nie dotyczyło aktu nieważnego.

Decyzja o wygaśnięciu stosunku służbowego jest zgodna z przepisami prawa, gdy funkcjonariusz odmawia przyjęcia propozycji zatrudnienia w ramach nowej struktury Krajowej Administracji Skarbowej, co skutkuje wygaśnięciem stosunku służbowego, traktowanym jako zwolnienie ze służby.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż ustalając ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i czas wolny przed 6 listopada 2018 r., należy stosować wykładnię zgodną z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, eliminując niekonstytucyjny współczynnik 1/30, co uzasadnia poprawkę wypłaconego uprzednio świadczenia.

Art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach nie ogranicza wysokości ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, lecz odnosi się jedynie do zasad ustalenia prawa do ekwiwalentu, co podlega wykładni prokonstytucyjnej, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Wojewody Mazowieckiego; potwierdza, że uchwała Rady Miejskiej w Piastowie ustalająca wynagrodzenie Burmistrza zgodnie z obowiązującymi przepisami od 1 listopada 2021 jest prawidłowa i zgodna z prawem.

Dyrektor szkoły może zostać odwołany bez wypowiedzenia w przypadkach szczególnie uzasadnionych, które obejmują praktyki mogące destabilizować funkcjonowanie placówki i rażąco naruszać interes publiczny.

Nieprawidłowe orzeczenie łącznej kary pozbawienia wolności poniżej ustawowego minimum stanowi rażące naruszenie art. 86 § 1 k.k. Kasacja uwzględniona, wyrok w zakresie kary łącznej uchylony, sprawa do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nałożenie kary na przewoźnika zgodnie z art. 22 ust. 2a ustawy SENT jest prawidłowe, a przepis ten nie dopuszcza miarkowania kary w oparciu o art. 189d k.p.a., wyłączając jego zastosowanie. Zasada proporcjonalności jest realizowana według mechanizmów przewidzianych w ustawie SENT.

Skarga kasacyjna podlega oddaleniu; decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu w sprawie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej była prawidłowa, a orzeczenie TSUE z 16 października 2019 r. nie wpływa na jej treść.

Wystawienie faktury VAT zawierającej podatek powoduje obowiązek jego zapłaty, niezależnie od korekt, jeśli nie wyeliminowano ryzyka uszczuplenia budżetowego – art. 108 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 203 dyrektywy 112.

Zmniejszenie wkładu komandytariusza poprzez obniżenie zobowiązania do świadczenia pracy, wynikające z przekształcenia spółki komandytowej, nie stanowi opodatkowanego przychodu, a zastrzeżenia WSA dotyczące dodatkowej analizy kosztów są bezzasadne.

Nieuprawnione zarzuty naruszenia art. 151 P.p.s.a. oraz przepisów Ordynacji podatkowej nie wykazały wpływu na wynik sprawy; prawidłowo oddalono skargę kasacyjną.

Przesłanki podmiotowe i przedmiotowe oraz brak nowych okoliczności uniemożliwiają wznowienie postępowania w sprawie podejrzenia choroby zawodowej przewlekłego zapalenia nadkłykcia kości ramiennej rozstrzygniętej w 2010 roku.

Decyzja nakazująca zaprzestanie działalności gospodarczej na podstawie art. 27 ust. 2 u.p.i.s. była bezpodstawna, gdyż nie spełniono wymagań określonych przepisami prawa, naruszając tym samym zasady konstytucyjne wolności gospodarczej.