Uchwała dotycząca strefy płatnego parkowania stwierdzająca nieważność uchwały, z uwagi na niespójność między tekstem a mapą załącznika, istotnie narusza zasady prawidłowej legislacji, co uzasadniało jej unieważnienie w części. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Miasta Otwock jako niezasadną.

Postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia kary pieniężnej za nieuiszczenie opłaty elektronicznej powinno być umorzone, gdy wszczęto je po upływie terminu przedawnienia określonego w art. 13n u.d.p.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że odmowa wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji przy rzece Dunajec była zasadna, zważywszy na negatywną opinię PGW Wody Polskie i związane z tym zagrożenia środowiskowe oraz hydrologiczne. Odmowa jest zgodna z prawem, gdyż decyzja środowiskowa musi uwzględniać wszystkie uwarunkowane przez prawo aspekty ochrony przyrody.

Umowa o prowadzenie zajęć dydaktycznych, obejmująca przygotowanie i prowadzenie wykładów, jest kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, nie zaś umowa o dzieło, co podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego według art. 66 ust. 1 pkt. 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Umowa zawarta pomiędzy skarżącym a uczestnikiem postępowania kwalifikowana jest jako umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, będąca podstawą do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Dopuszcza się uznanie robót polegających na wykonaniu mijanek na drodze leśnej za przebudowę w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego, niewymagającą uzyskania pozwolenia na budowę, gdy nie następuje przekroczenie granic pasa drogowego określonego w przepisach.

Podstawą oddalenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny było stwierdzenie, że nie wykazano braku obowiązku uiszczania opłat abonamentowych, a WSA prawidłowo ocenił, że dowód wyrejestrowania odbiornika spoczywa na abonencie, zgodnie z regulacjami prawa.

Skarga kasacyjna oparta na naruszeniu przepisów postępowania, bez wykazania istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy, podlega oddaleniu (art. 184 p.p.s.a.). NSA uznaje prawidłowość rozstrzygnięć dotyczących płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej dokonanych przez organy i sądy pierwszej instancji.

Umowy zawierające elementy świadczenia usług, które nie wytwarzają samoistnego, weryfikowalnego rezultatu, podlegają przepisom o zleceniu, co skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. Nazwa umowy nie determinuje jej charakteru ani skutków prawnych w zakresie ubezpieczeń.

Umowy zawarte przez stronę z uwzględnieniem ich rzeczywistego przedmiotu i sposobu wykonywania stanowią umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Brak podstaw do odmowy wpisu grobu do ewidencji grobów weteranów na podstawie nieustawowych przesłanek negatywnych. Organy zobowiązane są do wpisów w oparciu o wytyczne ustawowe dotyczące zasług weteranów.

Transpozycja dyrektywy 2016/681 w zakresie zastosowania jej do lotów wewnątrzunijnych bez rzeczywistego zagrożenia jest niezgodna z prawem UE, co skutkuje niedopuszczalnością nałożenia administracyjnych kar pieniężnych za niedopełnienie obowiązku przekazania danych PNR.

Gmina nie wykazała, że zaproponowany prewspółczynnik przychodowy wystarczająco odzwierciedla specyfikę wykorzystywania pływalni, przez co nie może odstąpić od metody określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów. Uchylono wyrok WSA, oddalając skargę Gminy.

W sprawach dotyczących przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, skarżący ma obowiązek wykazać rzeczywiste i zgodne z założeniami prawno-materiałowymi posiadanie zwierząt, w przeciwnym wypadku przyznanie wsparcia stanowiłoby nadużycie prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nałożenie kary pieniężnej na skarżącą było przedwczesne z uwagi na niewyjaśnione kwestie dotyczące błędów pomiarowych urządzeń metrologicznych, które mogą wpływać na rzeczywiste wyniki pomiarów i zasadność nałożenia surowej kary.

Skarga kasacyjna J.R. na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu zostaje oddalona, gdyż decyzje organów administracyjnych i sądów niższych instancji dotyczące zatwierdzenia projektu rozbudowy budynku mieszkalnego były zgodne z obowiązującym prawem budowlanym i przepisami postępowania administracyjnego.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć indywidualnych wydanych na jego podstawie, lecz wymaga wzruszenia w określonym trybie postępowania administracyjnego.

Przedawnienie administracyjnych kar pieniężnych, wymierzonych na podstawie ustawy o odpadach, ocenia się według przepisów działu IVa KPA, a nie Ordynacji Podatkowej, i wynosi 5 lat od naruszenia.

Oddalenie skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że projekt budowlany, niezgodny z wymaganiami technicznymi oraz miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uzasadnia odmowę udzielenia pozwolenia na budowę.

Rozstrzygnięcia nadzorcze Rady Doskonałości Naukowej, choć formalnie niebędące decyzjami administracyjnymi, podlegają kontroli sądowoadministracyjnej z uwagi na ich wpływ na autonomię uczelni i potrzebę zapewnienia możliwości zaskarżenia.

Skarga kasacyjna J.L. na postanowienie organu administracyjnego o oddaleniu zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej nakazu rozbiórki została słusznie oddalona; obowiązek rozbiórki jest niepodzielny i tylko pełne jego wykonanie prowadzi do wygaśnięcia obowiązku.

Zestawienie dwusłowne "DESIGN ANATOMY" nie spełnia przesłanki odróżniającej dla znaku towarowego w świetle art. 1291 ust. 1 pkt 2 i 3 p.w.p., gdyż jego zdolność odróżniająca jest niewystarczająca, a ogólne sformułowanie oznaczenia nie zdobyło wymaganego statusu wtórnej zdolności odróżniającej w obrocie.

Świadczenia realizowane przez wspólników spółki w ramach zobowiązań określonych w art. 176 k.s.h., posiadające charakter usług ciągłych, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego jako umowy o świadczenie usług (art. 750 k.c.), zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie, gdyż skarżący nie wykazał spełnienia przesłanek do przyznania płatności w ramach wsparcia bezpośredniego, nie udowadniając rzeczywistego posiadania zgłoszonych zwierząt przez wymagany okres.