Spółdzielnia Mieszkaniowa nie posiadając interesu prawnego, nie może być stroną w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej. Umowy cywilnoprawne nie kreują interesu prawnego w sferze prawa administracyjnego.

Informacje zawarte w ofertach dotyczące komplementarności działań, udzielania świadczeń i wcześniejszej działalności oferenta nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa. W związku z tym odmowa ich udostępnienia narusza przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Organ administracyjny pozostający w bezczynności w rażący sposób narusza prawo, gdy nie rozpatrzy sprawy formalnie zgłoszonej w ustawowych terminach, pomimo istnienia podstaw proceduralnych do wszczęcia postępowania.

Dla uznania, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, istotne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury i kontroli nad nią; sama współpraca z innym podmiotem nie stanowi o posiadaniu takiego miejsca.

W przypadku, gdy uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie spełnia wymogów przejrzystości i pełnego wyjaśnienia w zakresie uzasadnienia decyzji, narusza to zasady postępowania sądowoadministracyjnego, co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Dochód z gospodarstwa rolnego winien być uwzględniany przy ocenie prawa do zasiłku celowego, nawet w przypadku braku rzeczywistej działalności rolniczej, co wynika z art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przy ustalaniu uprawnień do świadczeń z pomocy społecznej przepisy przewidują fikcję prawną uzyskiwania dochodu z gospodarstwa rolnego, wykluczając dodatkowe ustalenia faktyczne, co skutkowało odmową przyznania zasiłku.

W sytuacji, gdy posiadacz gospodarstwa rolnego, będący beneficjentem pomocy społecznej, nie uzyskuje faktycznego zysku z gospodarstwa, organy nadal prawidłowo stosują art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej, przyjmując dochód ryczałtowy. Nieprzychylność skargi kasacyjnej wobec przyznanego zasiłku była nieuzasadniona.

Osoba zatrudniona na stanowisku ds. architektoniczno-budowlanych pełni funkcję publiczną, co uzasadnia prawo dostępu do informacji publicznej na temat jej wynagrodzenia. Ujawnienie takich danych nie narusza prawa do prywatności, gdyż dotyczy przejrzystości zarządzania środkami publicznymi.

NSA utrzymał w mocy postanowienie WSA, uznając, że postępowanie egzekucyjne wobec M. sp. z o.o. prowadzone było zgodnie z przepisami prawa, a zarzuty skarżącej dotyczące naruszeń proceduralnych i materialnych są niezasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA z uwagi na błędną ocenę prawidłowości decyzji zabezpieczającej oraz przedawnienia zobowiązań podatkowych; sąd ten powinien przeanalizować legalność decyzji w odniesieniu do przedawnienia zarówno wobec uwag dotyczących art. 70 § 6 pkt 1 i 4 O.p. dokonywanych biorąc pod uwagę istniejące dane i dokumentację.

Przepisy specustawy ukraińskiej dotyczące terminów załatwiania spraw mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców niezależnie od obywatelstwa, a ich stosowanie nie narusza prawa unijnego, co wyklucza bezczynność organu przed 30 czerwca 2024 r.

Decyzja o warunkach zabudowy ma charakter decyzji związanej, którą organ wydaje, jeśli zamierzenie inwestycyjne spełnia wszystkie wymagania prawne; wyrok odrzuca zarzuty naruszenia przepisów ochrony zabytków i zasad planowania przestrzennego.

Wydatki związane ze zbyciem przedsiębiorstwa mogą być uznane za koszty ogólne całokształtu działalności opodatkowanej VAT, uzasadniając odliczenie podatku naliczonego, o ile działalność opodatkowana jest kontynuowana po zbyciu. (NSA, wyrok z dnia 13 czerwca 2025 r., sygn. akt I FSK 583/23).

Skarżący, którego przedsiębiorstwo weszło w skład zbycia, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty zbycia jako związanych z działalnością opodatkowaną VAT, gdyż są one uznawane za koszty ogólne działalności gospodarczej.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie, której suma dochodów z emerytury i innych źródeł przekracza wysokość najniższej emerytury, co należy ustalać również poprzez uwzględnienie diet niewyłączonych z opodatkowania.

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej, podmiot wywodzący interes prawny z umowy cywilnoprawnej, bez wykazania posiadanego prawa materialnego, nie może być uznany za stronę w postępowaniu, gdy brak normy prawnej przyznającej takie uprawnienie.

Nieprawidłowe jest podnoszenie zarzutu naruszenia prawa materialnego w skardze kasacyjnej, który opiera się wyłącznie na polemice z ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez sąd I instancji w sytuacji braku zarzutów naruszenia przepisów postępowania.

Przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji publicznej, powodujące uchybienie terminom ustawowym, uzasadnia zarówno ocenę jego działania jako rażącego naruszenia prawa, jak i wymierzenie grzywny oraz przyznanie odszkodowania.

Skarga kasacyjna PKP S.A. dotycząca uznania nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego gruntów została oddalona, gdyż nie spełniono wszelkich przesłanek z art. 34 ustawy o komercjalizacji PKP, w szczególności związanych z historycznym posiadaniem nieruchomości.

Oddalenie skargi kasacyjnej Gminnej Spółdzielni wobec niezasadności zarzutów o rażące naruszenie prawa, przy jednoczesnej nieprecyzyjności postawionych zarzutów oraz braku wskazania konkretnych norm naruszonych rażąco w decyzjach administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając, że przodkowie powódki nie spełniają wymogów polskiego pochodzenia zgodnych z ustawą o cudzoziemcach i ustawą o repatriacji, co wyklucza możliwość przyznania zezwolenia na pobyt stały.

Osoba, która pobrała świadczenie z funduszu alimentacyjnego, jest zobligowana do jego zwrotu, gdy decyzja przyznająca świadczenie zostaje uchylona w wyniku wznowienia postępowania, niezależnie od jej subiektywnej świadomości co do zasadności pobranego świadczenia.

Zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, w tym bliźniacza, może być szeroko rozumiana w kontekście planowania przestrzennego, jeśli spełnia warunki prawne i zasady ładu przestrzennego; zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszeń procesowych i materialnoprawnych są bezzasadne.