Art. 100d ust. 1-4 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy ma zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, umożliwiając organom administracyjnym legalne zawieszenie biegów terminów, co wyklucza możliwość stwierdzenia bezczynności organów w tego typu postępowaniach.

Brak wspólnego zamieszkiwania oraz posiadanie rodzeństwa zdolnego do alimentacji nie mogą stanowić przeszkód do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli opiekun faktycznie wykonuje obowiązki wynikające z konieczności zapewnienia stałej opieki nad osobą niepełnosprawną.

Okręgowa Rada Adwokacka może być stroną w postępowaniu administracyjnym o objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym, gdy pełni rolę płatnika składki zgodnie z art. 85 ust. 4 ustawy o świadczeniach. NSA oddala skargę kasacyjną jako pozbawioną podstaw.

Informacje publiczne, które wymagają przetworzenia dla udostępnienia, mogą być odmówione, jeśli wnioskodawca nie wykaże szczególnego interesu publicznego. Interes prywatny nie może być uznany za przesłankę prawną uzasadniającą dostęp do informacji przetworzonej.

Nieuiszczona grzywna w celu przymuszenia podlega umorzeniu, jeśli obowiązek nałożony tytułem wykonawczym został w pełni wykonany. Brak ustaleń co do pełnego wykonania obowiązku wymaga uchylenia postanowień egzekucyjnych i przeprowadzenia weryfikacji z udziałem zobowiązanego.

Postanowienie stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia zażalenia jest prawidłowe, jeśli zawiera prawidłowe pouczenie o terminie i trybie zaskarżenia. Brak spełnienia wymogów formalnych przez skarżącego uniemożliwia zmianę rozstrzygnięcia sądu administracyjnego.

Decyzja odmowy zmiany ostatecznej decyzji dotyczącej zezwolenia na zbieranie odpadów była prawidłowa ze względu na spełnione przesłanki z art. 46 ust. 1e pkt 2 lit. b ustawy o odpadach dotyczące administracyjnych kar pieniężnych. Przesłanki te wyłączają potrzebę dodatkowego współdziałania organów kontroli pożarowej.

Skoro przedsiębiorcy wymierzono ostateczne decyzje administracyjne nakładające kary przekraczające 150 000 zł, organ jest zobowiązany, zgodnie z art. 46 ust. 1e pkt 2 lit. b ustawy o odpadach, bezwzględnie odmówić wydania pozwolenia zintegrowanego, niezależnie od stanu innych postępowań czy konieczności uzyskania opinii PSP.

Sprzedaż działek letniskowych przez osobę nieprowadzącą systematycznej, profesjonalnej działalności związanej z obrotem nieruchomościami nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym nie uzasadnia uznania tej osoby za podatnika VAT.

Postępowanie egzekucyjne nie może być umorzone na podstawie art. 59 § 1 pkt 5 u.p.e.a., jeżeli skarżący nie udowodni obiektywnej niewykonalności nałożonego obowiązku, a twierdzenia o przeszkodach technicznych lub prawnych nie mogą służyć do kwestionowania materialnoprawnych podstaw decyzji administracyjnej.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, jeśli egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna, a członek zarządu nie wykaże okoliczności zwalniających go z tej odpowiedzialności, takich jak istnienie majątku pozwalającego na zaspokojenie zobowiązań w znacznej części (art. 116 § 1 o.p.).

Wniesienie kolejnego zażalenia na postanowienie o zatwierdzeniu tymczasowego zajęcia ruchomości nie jest dopuszczalne, jeśli postanowienie to było już przedmiotem ostatecznego rozstrzygnięcia, nawet w sytuacji braku wcześniejszego doręczenia protokołu tymczasowego zajęcia.

Podatkowi od dochodów z dywidend zagranicznych przysługuje odliczenie w Polsce w wysokości zapłaconego podatku za granicą, zgodnie z granicą określoną w art. 30a ust. 9 ustawy PIT, tj. do 19%, niezależnie od przepisów umowy międzynarodowej.

Nieuprawdopodobnienie braku winy przez pełnomocnika w niedochowaniu terminu do wniesienia odwołania skutkuje odmową przywrócenia tego terminu, a obowiązkiem pełnomocnika jest regularne logowanie się na platformę ePUAP i przeglądanie dokumentów, co stanowi przejaw należytej staranności.

Doręczenie decyzji podatkowej za pomocą platformy ePUAP jest skuteczne, jeśli spełnione są wymogi art. 152a O.p., a upływ terminu na wniesienie odwołania w takich okolicznościach stanowi przesłankę obiektywną.

W przypadku samowolnej rozbudowy obiektu budowlanego, niezakończonej przed 1 stycznia 1995 r., stosuje się przepisy Prawa budowlanego z 1994 r., które przewidują obowiązek uzyskania pozwolenia na budowę, w tym przypadku art. 48 P.b. odnosi się do wstrzymania robót i legalizacji inwestycji.

Decyzja o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego była prawidłowa ze względu na jej zgodność z wymogami planu miejscowego i niekompletność dokumentacji. Wymóg uzgodnienia z organami ochrony środowiska jest obligatoryjny.

Oddalenie skargi kasacyjnej Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej od wyroku WSA stwierdzającego bezczynność z rażącym naruszeniem prawa w rozpoznaniu wniosku G.K. o stwierdzenie nieważności uchwały.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że obowiązek zgłoszenia przewozów wrażliwych towarów do systemu SENT istnieje obiektywnie, a sankcje za jego naruszenie są uzasadnione interesem publicznym, niezależnie od subiektywnej winy podmiotu. Odstąpienie od kary pieniężnej wymagałoby wykazania szczególnych okoliczności wagi interesu publicznego lub prywatnego.

Oddalenie skargi kasacyjnej w zakresie zarzutu braku wymagalności egzekucyjnego zobowiązania podatkowego, na podstawie art. 33 § 2 pkt 6 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, wobec braku przesłanek braku wymagalności obowiązku.

Zarząd na postępowanie egzekucyjne, dotyczący braku wymagalności zobowiązania, nie może być oparty na argumentach niezwiązanych z podstawami wymienionymi w art. 33 § 2 u.p.e.a., a powoływanie się na prawo unijne nie wpływa na krajowe regulacje art. 33 u.p.e.a.

Zezwolenie na przetwarzanie odpadów wydane bez właściwej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach stanowi rażące naruszenie prawa, a brak tożsamości podmiotowej pomiędzy decyzją środowiskową a zezwoleniem administracyjnym obliguje organ do jego unieważnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że samowolna zmiana użytkowania budynku mieszkalnego na zamieszkanie zbiorowe, bez uzyskania wymaganych zezwoleń, uzasadnia zastosowanie art. 71a ust. 4 Prawa budowlanego i nakazanie przywrócenia poprzedniego sposobu użytkowania.

Przesłanka wznowienia postępowania z art. 240 § 1 pkt 4 O.p. zostaje spełniona jedynie wówczas, gdy strona nie brała udziału w postępowaniu oraz brak jest jej winy w tym zaniechaniu; obejmuje to zarówno winę umyślną, jak i nieumyślną.