Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sąd I instancji prawidłowo stwierdził zasadność nałożenia grzywny, bowiem skarżąca uchylała się od spełnienia wymagalnego obowiązku wykonania prac konserwatorskich, pomimo częściowego działania w tym kierunku.
Zgłoszenie transportu do systemu SENT, którego przedmiot należy uznać za odpad, obliguje przewoźnika do realizacji wymogów monitoringu, co obejmuje m.in. przekazywanie danych geolokalizacyjnych oraz stawienie się w wyznaczonym miejscu i czasie do kontroli. Niewypełnienie tych obowiązków skutkuje nałożeniem administracyjnej kary pieniężnej.
Podatnicy są uprawnieni do obniżenia stawek amortyzacyjnych, które mogą być stosowane zarówno w przeszłych, jak i przyszłych okresach podatkowych, z zastrzeżeniem braku przedawnienia, co jest zgodne z art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p.
Organ administracji architektoniczno-budowlanej może ograniczać się do formalnej kontroli projektu budowlanego w zakresie zgodności z planem miejscowym i techniczno-budowlanymi normami. Projektant ponosi odpowiedzialność merytoryczną za projekt, a spełnienie wymagań formalnych obliguje organ do udzielenia pozwolenia na budowę.
Budowa budynku rekreacji indywidualnej na terenie objętym MPZP przewidującym zabudowę mieszkaniową rezydencjalną narusza ustalenia planu, co uzasadnia wniesienie sprzeciwu zgodnie z art. 30 ust. 6 pkt 2 Prawa budowlanego.
Na podstawie art. 184 p.p.s.a. oddala się skargę kasacyjną, uznając, że nałożone kary za naruszenia ustawy SENT są zgodne z prawem i nieproporcjonalność sankcji nie jest dowiedziona.
Skarga kasacyjna Komendanta Wojewódzkiego Policji jest bezzasadna; art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu w ramach oceny ekwiwalentu za niewykorzystany urlop sprzed 2018.
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policyjny, w zakresie uregulowanym przez art. 115a ustawy o Policji po zmianach z 2020 r., musi być wypłacany według współczynnika odzwierciedlającego wynagrodzenie za dzień roboczy, co wynika z konstytucyjnego prawa do ekwiwalentnego wynagrodzenia.
Artykuł 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, mimo początkowej oceny błędnej wykładni, nie uniemożliwia zastosowania art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu do rozstrzygania spraw sprzed 6 listopada 2018 r., wprowadzając ekwiwalent 1/21 miesięcznego uposażenia jako zgodny z Konstytucją.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 9 ust. 1 ustawy z 14 sierpnia 2020 roku nie narusza zasad konstytucyjności, gdyż odnosi się do zasad ustalania ekwiwalentu. Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza, że wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, mimo częściowo błędnego uzasadnienia, ostatecznie odpowiada prawu.
Gmina może stosować własną, bardziej reprezentatywną metodę obliczenia proporcji VAT, opartą na faktycznym czasie wykorzystania obiektów zamiast standardowej metody, jeśli lepiej odzwierciedla specyfikę jej działalności.
NSA utrzymuje, iż decyzja UKE ustalająca kwotę udziału C. S.A. w pokryciu dopłaty do kosztów usługi powszechnej była zgodna z prawem. Brak przedawnienia oraz prawomocność decyzji wskaźnikowej wykluczają zasadność zarzutów skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał decyzje organów skarbowych za zgodne z prawem, stwierdzając, że przewożenie towaru jako odpadu nakłada obowiązki wynikające z ustawy SENT. Skarga kasacyjna Spółki nie udowodniła naruszeń prawa istotnych dla zmiany wyroku WSA.
Zgłoszenie przewozu towarów jako odpady w systemie SENT rodzi obowiązki przedstawienia środka transportu oraz przekazywania danych geolokalizacyjnych, których naruszenie skutkuje zasadnym nałożeniem kar pieniężnych, bez uwzględnienia subiektywnego zawinienia.
Zaskarżona decyzja administracyjna Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi była niewystarczająco uzasadniona, co skutkuje istotnym naruszeniem przepisów postępowania, uzasadniającym jej uchylenie. Uzasadnienie decyzji musi w pełni wyjaśniać podstawy faktyczne i prawne rozstrzygnięcia.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop policjantów zgodnie z art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu, uznając, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie tworzył przeszkody prawnej do jego zastosowania dla przypadków sprzed 6 listopada 2018 r., co przesądza o oddaleniu skargi kasacyjnej.
Umieszczenie reklamy na pojeździe w pasie drogowym bez zezwolenia stanowi podstawę do nałożenia kary pieniężnej zgodnie z art. 40 ustawy o drogach publicznych. Odpowiedzialność za naruszenie przepisów dotyczących pasa drogowego jest przypisana właścicielowi reklamy.
Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie dotyczącej zasadności odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku VAT na rzecz upadłej spółki, zatwierdził decyzję WSA o oddaleniu skargi, podkreślając zgodność działań organów z prawem przed ogłoszeniem upadłości.
Operat szacunkowy może być używany po upływie jego ważności wyłącznie po potwierdzeniu aktualności w sposób przewidziany przez prawo; decyzje oparte na niewłaściwie zaktualizowanym operacie są nieprawne, a skargi kasacyjne kwestionujące takie orzeczenia są bezpodstawne.
Decyzje administracyjne wydane z rażącym naruszeniem prawa po znaczniku czasowym nie podlegają stwierdzeniu nieważności bez odpowiednich zmian legislacyjnych, mimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego zakresową niekonstytucyjność art. 156 § 2 k.p.a.
Stroną postępowania o wznowienie dotyczącego decyzji administracyjnej, w rozumieniu art. 28 Prawa budowlanego, jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku mogą dotyczyć skutki stwierdzenia nieważności decyzji, a nie tylko strony postępowania zwykłego.
Orzeczenie TSUE w sprawie C-189/18 nie miało wpływu na treść decyzji ostatecznej w postępowaniu podatkowym I. sp. z o.o., nie uzasadniało wznowienia postępowania i uchylenia decyzji organu skarbowego.
Skarżąca nie posiada interesu prawnego w postępowaniu dotyczącym samowoli budowlanej, gdyż działka spornego budynku nie oddziałuje na jej własność w stopniu przekraczającym przeciętną miarę. Postępowanie administracyjne nie uwzględnia immisji niewpływających na sytuację prawną skarżącej.