Skarga kasacyjna Gminy Wrocław na decyzję Wojewody Dolnośląskiego o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości została oddalona, gdyż brak było usprawiedliwionych podstaw do jej uwzględnienia, zarówno w kwestii naruszeń prawa materialnego, jak i procesowego.
Powiadomienie właściciela nieruchomości o niewłaściwej segregacji odpadów poprzez naklejki na pojemnikach nie stanowi przesłanki do wszczęcia postępowania administracyjnego i nałożenia podwyższonej opłaty za odpady. Decyzja wymaga weryfikowalnego powiadomienia słownego bądź pisemnego.
NSA stwierdził, że wobec niejednoznaczności ustaleń co do zarządzającego transportem, decyzja o nałożeniu kary pieniężnej została podjęta bez dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego, co uzasadnia jej uchylenie.
Termin zawity na złożenie wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości dotyczy także umów zbycia, a nie tylko decyzji wywłaszczeniowych. Skarga kasacyjna powinna być sporządzona z zachowaniem formalnych wymogów precyzji podstaw kasacyjnych; ich brak skutkuje oddaleniem skargi.
Odpowiedzialność byłego członka zarządu za zaległości podatkowe spółki nie zachodzi, gdy postępowanie restrukturyzacyjne zostało otwarte we właściwym czasie, zgodnie z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej.
Skargę kasacyjną oddalono jako bezzasadną; ustalenie odszkodowania za wywłaszczenie musi uwzględniać przeznaczenie nieruchomości na dzień decyzji, a operat szacunkowy musi odzwierciedlać stan faktyczny i prawidłową wykładnię przepisów.
Nabycie nieruchomości przez gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, w której brak formalnych przesłanek wywłaszczeniowych, nie kwalifikuje się jako wywłaszczenie w rozumieniu ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, co wyklucza możliwość jej zwrotu z powodu niezrealizowania celu publicznego.
Przy ponownym rozpoznaniu, organ musi ocenić, czy przewóz był dokonywany w ramach zorganizowanej działalności gospodarczej, czy na potrzeby własne. Istotne jest dostateczne zgromadzenie i rozważenie materiału dowodowego.
NSA uznał, że brak istnienia decyzji administracyjnej w obrocie prawnym z powodu jej uchylenia przez sąd stanowi przesłankę do odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie jej nieważności na podstawie art. 61a § 1 k.p.a.
Brak okoliczności uzasadniających uwzględnienie skargi kasacyjnej; skarżący zasadnie został uznany jako wykonawca przewozu, nie wykazując naruszenia przepisów proceduralnych i materialnych w zakresie ustalenia podstawy wymierzenia kary pieniężnej.
O związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej nie decyduje wyłącznie ich posiadanie przez przedsiębiorcę, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie w działalności gospodarczej.
Sąd stwierdził, że decyzja administracyjna o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń wychowawczych jest zgodna z prawem, gdyż skarżący nie spełniał warunku wspólnego zamieszkiwania z dzieckiem. Pobranie świadczeń przez osobę nieuprawnioną skutkuje obowiązkiem ich zwrotu.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie w sprawie I SA/Sz 439/23, dotyczący egzekucji świadczeń pieniężnych i wysokości kosztów egzekucyjnych, oraz orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdzają poprawność obciążenia kosztami przez organ w świetle obowiązujących przepisów i wytycznych Trybunału Konstytucyjnego.
Skarga kasacyjna przeciw postanowieniu dotyczącemu egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych oddalona; zarzut niedopuszczalności wobec rozpoznania w odrębnych postępowaniach. Tytuł wykonawczy spełnia wymagania formalne, a zarzuty formalne dotyczące odsetek nie powodują istotnego wpływu na rozstrzygnięcie.
Powierzchnia użytkowa budynku obejmuje ciągi komunikacyjne, które nie są ograniczone ścianami; definicję art. 1a ust. 1 pkt 5 u.p.o.l. należy interpretować systemowo, co potwierdza możliwość opodatkowania takich powierzchni podatkiem od nieruchomości.
Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnych, gdyż mają charakter materialnoprawny wpływający na obowiązki podatkowe i sytuację prawną podatnika.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że unieważnienie NIP może być wdrożone zarówno z urzędu, jak i na wniosek strony, o ile nie jest wyraźnie wykluczone przez przepisy, podkreślając zagwarantowane konstytucyjnie prawo dostępu do sądu.
Sąd kasacyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że brak przesłanek zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną w dniu 31 grudnia 1998 r. wyklucza nabycie prawa własności przez Gminę z mocy prawa na podstawie art. 73 ustawy wprowadzającej reformę administracyjną.
Powierzchnia ciągów komunikacyjnych, jako część kondygnacji budynku, stanowi powierzchnię użytkową podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, nawet gdy nie jest ograniczona ścianami, o ile jest wykorzystywana funkcjonalnie i zgodnie z przeznaczeniem budynku.
Nie można umorzyć postępowania egzekucyjnego w czasie jego zawieszenia, chyba że wcześniej podjęto zawieszone postępowanie w sposób prawidłowy, uwzględniając ustalenie spadkobierców zobowiązanego przez wierzyciela.
Bezczynność ani przewlekłość postępowania administracyjnego nie miały rażącego charakteru naruszenia prawa, uzasadniając zarazem brak podstaw do zasądzenia grzywny wobec Wójta Gminy S.; dalsze procedowanie powinno respektować formalne wymogi wniosku o warunki zabudowy.
Skarga kasacyjna od decyzji odmawiającej przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego została oddalona w związku z błędną interpretacją przepisów oraz brakiem uzasadnienia dla podnoszonych naruszeń proceduralnych.