Niedopuszczalne jest prowadzenie postępowania dotyczącego zachowania będącego elementem składowym czynu ciągłego, za który sprawca został prawomocnie skazany, ze względu na zasadę res iudicata wynikającą z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Sędziowie, którzy z tytułu pełnienia funkcji sędziowskiej nie podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, nie mają prawa do tzw. 'ulgi dla seniora' w podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla uzyskania dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przepisy dotyczącye COVID-19, przedsiębiorca musi spełniać wszystkie przesłanki normatywne, w tym prowadzenie działalności gospodarczej na określony dzień oraz obniżenie przychodu w następstwie wystąpienia COVID-19. Brak spełnienia którejkolwiek z tych przesłanek uzasadnia odmowę udzielania dotacji

Podziel nieruchomości, w ramach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdy projektowany podział jest zgodny zarówno z przeznaczeniem terenu, jak i możliwościami zagospodarowania wydzielonych działek gruntu, zgodnie z obowiązującymi parametrami, w tym maksymalną powierzchnią zabudowy określoną w planie.

Utrata statusu strony przez Skarb Państwa na mocy zmiany przepisów prawa wyklucza konieczność przeprowadzenia ponownego przewodu sądowego w sprawie o odszkodowanie i zadośćuczynienie na podstawie ustawy lutowej.

W przypadku, gdy postępowanie przygotowawcze było prowadzone w formie śledztwa, orzekanie w instancji odwoławczej powinno odbywać się w składzie trzyosobowym sądu (art. 29 § 1 k.p.k.), a nie jednoosobowym. Orzekanie w niewłaściwym składzie stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.) i prowadzi do konieczności uchylenia wyroku.

Prowadzenie rozprawy pod nieobecność oskarżonego, który nie został prawidłowo zawiadomiony o jej terminie, stanowi rażące naruszenie prawa do obrony i procesowych przepisów Kodeksu postępowania karnego, a kara łączna musi być wymierzona w granicach określonych przez art. 86 § 1 k.k.

W przypadku uznania oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego z art. 200 § 1 k.k., sąd jest obowiązany orzec zakaz zajmowania stanowisk, wykonywania zawodów lub działalności związanej z małoletnimi, co wynika bezwzględnie z art. 41 § 1a zd. drugie k.k.