Niezłożenie wniosku o dofinansowanie w ustawowym terminie, gdy spełnione są przesłanki uzyskania pomocy, świadczy o tym, że pomoc nie była konieczna w rozumieniu przepisów unijnych, zgodnie z rozporządzeniem nr 651/2014, co potwierdza prawo do odmowy przyznania dofinansowania.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie wtedy, gdy opieka nad osobą niepełnosprawną jest na tyle czasochłonna i absorbująca, że uniemożliwia podjęcie jakiejkolwiek formy zatrudnienia. Teza od Redakcji

Opiekun osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności ma prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli zakres opieki faktycznie uniemożliwia podjęcie zatrudnienia, niezależnie od możliwości wspomagania opieki przez inne osoby lub usługi publiczne.

W przypadku braku pewności co do doręczenia decyzji administracyjnej, przywrócenie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy jest przedwczesne, a uchylenie decyzji o przywróceniu terminu może być konieczne dla zapewnienia zgodności działań z procedurą administracyjną.

Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest ustalenie bezpośredniego związku przyczynowego między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania stałej lub długotrwałej opieki nad osobą niepełnosprawną. Samo posiadanie orzeczenia o niepełnosprawności nie przesądza o istnieniu tego związku.

Przepis art. 15zzzzzn2 ustawy COVID ma zastosowanie do prawa podatkowego i daje podstawę do przywrócenia terminu prawa materialnego. Teza od Redakcji

Na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych decyzja uchylająca przyznanie świadczenia rodzinnego ma charakter konstytutywny; organ powinien określić przyczyny oraz daty wpływające na decyzję w uzasadnieniu. Teza od Redakcji

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Art. 73 ust. 1 u.p.w. odnosi się do nabycia z mocy prawa nieruchomości zajętych pod drogę publiczną, a ustalenie zajęcia wymaga wykazania, że w dniu 31 grudnia 1998 r. nieruchomość faktycznie funkcjonowała jako droga publiczna, przy czym o przynależności do drogi decyduje faktyczne jej urządzenie oraz sposób użytkowania, a nie sam przejazd przez działkę.