Organ administracyjny nie jest zobowiązany do powoływania biegłego, jeżeli posiada wystarczającą wiedzę specjalistyczną do oceny stanu faktycznego, a skarga kasacyjna musi precyzyjnie wskazywać naruszone przepisy prawa wraz z ich uzasadnieniem oraz wpływem na wynik sprawy.
Bezczynność w udostępnianiu informacji publicznej dotyczącej środowiska może zostać uznana za nie mającą miejsca z rażącym naruszeniem prawa, jeśli jest konsekwencją błędnej oceny charakteru prawnego złożonego wniosku.
W postępowaniu opartym na art. 29 ustawy Prawo wodne z 2001 roku, organy administracyjne są zobowiązane do dokładnej weryfikacji opinii biegłego, w tym także do ustosunkowania się do zarzutów strony podniesionych wobec tej opinii, gdyż tylko wówczas możliwe jest pełne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy.
Decyzja o uzgodnieniu warunków zabudowy na terenach szczególnego zagrożenia powodzią nie wymaga od Inwestora posiadania decyzji zwalniającej z zakazów z art. 176 ust. 1 Prawa wodnego na etapie uzgodnienia, a ocena zgody wodnoprawnej i zagrożeń powodziowych powinna być dokonana przez organ wydający decyzję o warunkach zabudowy.
Podobieństwo oznaczeń towarowych, nawet gdy różnice graficzne występują, oraz komplementarność usług oznaczanych tymi znakami, mogą prowadzić do wprowadzenia w błąd przeciętnego konsumenta co do pochodzenia towarów lub usług, co stanowi podstawę do odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy.
Brak określenia wartości ograniczonego prawa rzeczowego, jakim jest służebność gruntowa, oraz pominięcie osób uprawnionych do tego prawa w postępowaniu, stanowi naruszenie przepisów prawa, które może mieć istotny wpływ na wynik sprawy odszkodowawczej.
Dieta radnego nie jest wynagrodzeniem za pracę, lecz ekwiwalentem poniesionych kosztów oraz utraconych korzyści związanych z pełnieniem mandatu. Zasady ustalania diet mogą być różnorodne i dostosowane do specyfiki lokalnej, o ile nie naruszają przepisów prawa.
Wniosek o udostępnienie informacji publicznej może być uznany za nadużycie prawa jedynie w przypadkach skrajnych, w których wnioskodawca wykazuje się złą wolą, a ilość i zakres objętych wnioskami informacji może utrudnić normalne funkcjonowanie organu administracji publicznej.
Przewóz drogowy, który wykorzystywał jedynie krótki odcinek transportu kolejowego, nie spełnia definicji transportu kombinowanego zgodnie z art. 4 pkt 13 ustawy o transporcie drogowym, co nie wyklucza stosowania zakazu ruchu określonego w przepisach.