Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż decyzja organu II instancji o uchyleniu decyzji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia z powodu naruszeń proceduralnych była zasadna i nie doszło do naruszenia przepisów prawa procesowego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.

Należy uchylić orzeczenia administracyjne i sądowe oraz przeprowadzić szczegółowe postępowanie dowodowe w celu ustalenia faktycznego stanu prawnego i faktycznego obecności nośnika reklamowego, uwzględniając aspekty ochrony konserwatorskiej oraz regulacje planistyczne.

W przypadku braku wystarczającego wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych, przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. jest uzasadnione, a sąd II instancji w kontroli kasacyjnej nie stwierdził naruszenia procedury.

Decydując o przedłużeniu terminu zwrotu VAT, organ podatkowy musi dostatecznie uzasadnić to postanowienie w oparciu o konkretne przesłanki faktyczne, czego brak stanowi naruszenie podstawowych zasad procedury podatkowej i nie może być podstawą przedłużania terminu zwrotu.

Uchwała Rady Miasta Gdańska w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dwutorowej linii elektroenergetycznej 110 kV została uchwalona zgodnie z przepisami u.p.z.p. i nie narusza interesu prawnego skarżącego. Podjęte ograniczenia w prawie własności są zgodne z potrzebami realizacji inwestycji celu publicznego.

Przeniesienie prawa własności nieruchomości wskutek działań podejmowanych przez pełnomocnika, w tym podziału działek i zmian przeznaczenia, wyczerpuje znamiona samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, kwalifikując skarżącego jako podatnika VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Skarga kasacyjna została oddalona, a decyzja Wojewody o sprzeciwie wobec planowanej budowy przez skarżących utrzymana, gdyż obiekt znajdował się w obszarze zakazu budowy, a skarżący nie wykazali prawidłowej podstawy prawa miejscowego dla wyjątku od zakazu.

Skarga kasacyjna wniesiona przez B. sp. z o.o. w zakresie naruszenia zasady oceny prawdopodobieństwa uchylenia decyzji przez Wojewodę Dolnośląskiego została oddalona; uznaje się, że Wojewoda zaniechał właściwej oceny prawnej, kierując się niewłaściwie przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ustalenia faktyczne dotyczące granic pasa drogowego oraz powierzchni jego zajęcia muszą bazować na wiarygodnym materiale dowodowym. W przypadku niejasności, organy powinny dokonać ponownego rozpatrzenia sprawy.

Skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw, ponieważ zarzuty skarżącej dotyczące naruszeń proceduralnych i materialnych nie były zasadne, a dziennik budowy zachowywał domniemanie prawdziwości, które nie zostało skutecznie obalone.

Decyzja nakładająca obowiązek doprowadzenia drogi pożarowej do budynku jest zgodna z prawem, o ile nie wykazano trwałych przeszkód w jej realizacji. W przypadku trudności technicznych, strona może wystąpić o alternatywne rozwiązania, ale obowiązek ich poszukiwania spoczywa na niej.

Decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego o oddaleniu skargi kasacyjnej jest słuszna. Skarżąca ponosi odpowiedzialność jako urządzający gry hazardowe na automatach poza kasynem, a nie doszło do przedawnienia nałożonej kary, pomimo zmian okoliczności prawnych związanych z COVID-19.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie dotycząca odmowy uchylenia decyzji administracyjnej została oddalona, gdyż nie wykazano obiektywnych przesłanek uzasadniających uchylenie decyzji związanej w trybie art. 154 k.p.a., ani skuteczności zgłoszenia w postępowaniu dekretowym zgodnie z art. 214b u.g.n.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że w sprawach dotyczących ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości na cele inwestycji publicznych, organy administracji powinny opierać się na oświadczeniach inwestora, pod warunkiem ich zgodności z dokumentacją. Ograniczenia praw własności muszą być proporcjonalne i wynikają z prawidłowo dopełnionych wymogów proceduralnych.

Oddalenie skargi kasacyjnej. Decyzje organu administracyjnego oraz sądu pierwszej instancji uznane za prawidłowe procesowo z uwagi na wymogi proceduralne i materialnoprawne dotyczące warunków zabudowy oraz dostępu do drogi publicznej.

Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za przetwarzanie odpadów wymaga ustalenia, czy działania stanowią faktyczne przetwarzanie i rozważenia znikomości naruszenia prawa.

Przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym pozwalają na ustalenie warunków zabudowy dla część działki geodezyjnej, o ile teren ten można konkretnie wyodrębnić. W ocenie NSA nie doszło do naruszenia przepisów umożliwiających taką decyzję.

NSA uchyla częściowo wyrok WSA, podkreślając konieczność ponownego rozpoznania sprawy ze względów proceduralnych i materialnoprawnych, przy jednoczesnym oddaleniu skarg kasacyjnych w części. Postępowanie restrukturyzacyjne powinno respektować dyrektywę BRR i zapewniać ochronę praw wierzycieli.

Zaistniała zmiana przeznaczenia gruntów dopuszcza się poprzez decyjze na warunki zabudowy, nawet gdy miejscowy plan utracił moc. Zarzuty dotyczące naruszeń proceduralnych oraz materialnoprawnych, w tym brak decyzji środowiskowych, okazały się bezzasadne.

NSA utrzymał w mocy decyzje odmowy udzielenia ochrony międzynarodowej, uznając, że zgromadzony materiał dowodowy oraz przeprowadzona ocena były prawidłowe, a skarżący nie przedstawił wiarygodnych dowodów na istnienie realnego zagrożenia w kraju pochodzenia.

Ochrona międzynarodowa może być odmówiona, jeśli brak jest dostatecznych dowodów na istnienie przymusu opuścić kraj pochodzenia z powodu prześladowań; ocena dowodów przeprowadzona przez organy musi być oparta na zasadach logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja organu zobowiązująca cudzoziemca do powrotu, bez możliwości odwołania, jest zgodna z prawem, a cudzoziemiec otrzymał właściwe pouczenia, zarówno pisemne jak i ustne, w zrozumianym języku.

Osoba posiadająca ostateczną decyzję administracyjną stwierdzającą, że nieruchomość nie podlegała dekretowi o reformie rolnej, ma interes prawny w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej.

Skarga kasacyjna na wyrok WSA w Poznaniu dotyczący ochrony zwierząt została oddalona przez NSA, jako że nie wykazano naruszenia przepisów postępowania ani błędnego zastosowania prawa materialnego.