Decyzja wydana bez wyraźnej podstawy prawnej w prawie administracyjnym może być uznana za nieważną, jeśli naruszenie jest rażące i oczywiste, co wymaga bardziej szczegółowej analizy stanu prawnego i faktycznego przez organy nadrzędne.

Świadczenia realizowane przez wspólników spółki w ramach zobowiązań określonych w art. 176 k.s.h., posiadające charakter usług ciągłych, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego jako umowy o świadczenie usług (art. 750 k.c.), zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

W przypadku uprawdopodobnienia naruszenia interesów osób trzecich w związku z wykonywaniem pozwolenia wodnoprawnego, organ administracyjny ma prawo nałożenia obowiązku wykonania ekspertyzy dla ustalenia wystąpienia szkód i ewentualnej potrzeby zmiany pozwolenia.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylając wyrok, zwrócił uwagę na naruszenie prawa do obrony poprzez zaniedbanie powiadomienia strony o zmianie trybu rozpoznania sprawy na posiedzenie niejawne, co skutkowało nieważnością postępowania przed sądem I instancji.

Nie zachodziły przesłanki prawne do ograniczenia jawności danych osobowych w ewidencji partii politycznych przed nowelizacją przepisów w sierpniu 2021 r., przez co udostępnienie tych danych w BIP było zgodne z prawem. Skarga kasacyjna Prezesa została oddalona.

Zastosowanie przez organ egzekucyjny środków egzekucyjnych w postaci równoczesnego zajęcia nieruchomości i rachunku bankowego wobec długotrwałych zaległości podatkowych zobowiązanego nie narusza zasady proporcjonalności i jest zgodne z przepisami o postępowaniu egzekucyjnym.

Organy administracyjne obowiązane są uwzględniać kontroperaty sporządzane przez stronę, a przekroczenie swobody oceny dowodów skutkujące brakiem ich weryfikacji stanowi naruszenie przepisów postępowania, uzasadniające uchylenie wydanego orzeczenia.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Opolu zostaje oddalona, a zarzuty naruszenia przepisów u.p.e.a. oraz O.p. w zakresie przerywania naliczania odsetek podatkowych uznane za bezzasadne, zgodnie z dotychczasową wykładnią sądową.

Istotność odstępstwa od projektu budowlanego wymaga wszechstronnej oceny najprawdopodobniej, ograniczenie analizy do wpływu poza działką będącą własnością innego podmiotu jest niewłaściwe, jeśli zmiana wpływa na możliwość jej zagospodarowania.

Informacje dotyczące umowy o dofinansowanie instalacji termicznego przekształcania odpadów oraz związane z tym wnioski stanowią informację o środowisku. Decyzja NFOŚiGW została uchylona z przyczyn proceduralnych, jako wydana na podstawie niewłaściwych przepisów. Skarga kasacyjna została oddalona.

Oddalenie skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że projekt budowlany, niezgodny z wymaganiami technicznymi oraz miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uzasadnia odmowę udzielenia pozwolenia na budowę.

Transformatory wewnątrz budynku hotelowego stanowią odrębne budowle podlegające odrębnemu opodatkowaniu. Przejściowe niewykorzystywanie nieruchomości w działalności gospodarczej nie zmienia jej kwalifikacji podatkowej jako związanej z działalnością gospodarczą.

Decyzja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, dotycząca odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w zakresie pozwolenia na budowę inwestycji liniowej, jest zgodna z prawem. Brak jest przesłanek rażącego naruszenia prawa, a specustawa gazowa należycie chroni interesy inwestora.

Rozbiórka budynku nie wymaga zgody właściciela sąsiedniej działki, a wykonanie jej zgodnie z projektem i ekspertyzami nie narusza prawa, jeśli budynki są konstrukcyjnie niezależne. Decyzje administracyjne były prawidłowe i nie naruszają interesów prawnych skarżącej.

Naczelny Sąd Administracyjny stanowi, iż ojciec skarżącej utracił obywatelstwo polskie w dniu nabycia obywatelstwa izraelskiego przez jego matkę, co wyklucza potwierdzenie obywatelstwa polskiego dla skarżącej. Interpretacja art. 13 i 11 ustawy z 1920 r. wskazuje na pochodne stosowanie zasady jednolitości obywatelstwa w przypadku śmierci "głowy rodziny".

Podmiot wykonujący przewóz drogowy ponosi obiektywną odpowiedzialność za naruszenia przepisów transportowych, chyba że wykaże nadzwyczajne okoliczności uniemożliwiające kontrolę nad zachowaniem pracowników.

Kary pieniężne nałożone na podstawie ustawy o transporcie drogowym są uregulowane odrębnie i wyłączają stosowanie przepisów działu IVa k.p.a. dotyczących odstąpienia od wymierzenia kary (art. 189a § 2 k.p.a.), chyba że zachodzą nadzwyczajne okoliczności opisane w art. 92c u.t.d.

Rozstrzygnięcia nadzorcze Rady Doskonałości Naukowej, choć formalnie niebędące decyzjami administracyjnymi, podlegają kontroli sądowoadministracyjnej z uwagi na ich wpływ na autonomię uczelni i potrzebę zapewnienia możliwości zaskarżenia.

Skarga kasacyjna J.L. na postanowienie organu administracyjnego o oddaleniu zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej nakazu rozbiórki została słusznie oddalona; obowiązek rozbiórki jest niepodzielny i tylko pełne jego wykonanie prowadzi do wygaśnięcia obowiązku.

Zestawienie dwusłowne "DESIGN ANATOMY" nie spełnia przesłanki odróżniającej dla znaku towarowego w świetle art. 1291 ust. 1 pkt 2 i 3 p.w.p., gdyż jego zdolność odróżniająca jest niewystarczająca, a ogólne sformułowanie oznaczenia nie zdobyło wymaganego statusu wtórnej zdolności odróżniającej w obrocie.

Decyzja o nakazie rozbiórki częściowo zawalonego budynku inwentarskiego, oparta na art. 67 ust. 1 Prawa budowlanego, z uwagi na zagrożenie bezpieczeństwa, została uznana za zgodną z prawem przez sądy administracyjne. Brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji i zarzuty proceduralne skargi uznano za bezzasadne.

Informacje o nagrodach przyznanych pracownikom Najwyższej Izby Kontroli nie są chronione tajemnicą kontrolerską ani nie podlegają ograniczeniu ze względu na prywatność osób pełniących funkcje publiczne, co uzasadnia ich udostępnienie jako informacji publicznej.

Dla skutecznego uniknięcia zarzutu bezczynności organ zobowiązany jest, już na etapie wniosku, do jednoznacznego wskazania braku informacji publicznej i uzasadnienia tego stanowiska.

O umowy o dzieło decyduje ich rzeczywisty przedmiot i wykonanie, nie zaś nazwa umowy. W razie wątpliwości, umowy określające prace jako świadczenie usług podlegają przepisom o zleceniu, co uzasadnia obowiązek ubezpieczeniowy.