Decyzja administracyjna o skierowaniu na badania lekarskie ma charakter decyzji związanej, jeśli istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do stanu zdrowia uprawnionego do kierowania pojazdem, w tym uzasadnione zastrzeżenia oparte na opinii sądowo-psychiatrycznej potwierdzającej uzależnienie od alkoholu.

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów wymaga uwzględnienia zasady proporcjonalności i indywidualizacji kary, nie ograniczając się tylko do oceniania samej wysokości kary, ale także interesu publicznego oraz interesu przewoźnika w kontekście ustalonych okoliczności faktycznych.

Dla przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku zgodnie z art. 83 ustawy emerytalnej, muszą być spełnione łącznie trzy przesłanki: istnienie szczególnych okoliczności uniemożliwiających spełnienie wymogów dla trybu zwykłego, całkowita niezdolność do pracy lub wiek niepozwalający na podjęcie pracy oraz brak niezbędnych środków utrzymania. Niespełnienie którejkolwiek z tych przesłanek wyklucza możliwość

Przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku wymaga spełnienia przesłanki całkowitej niezdolności do pracy, potwierdzonej orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS lub komisji lekarskiej ZUS; niezdolność jedynie częściowa wyklucza przyznanie takiego świadczenia.

W postępowaniu nakazowym nie można orzec kary grzywny wyższej niż 200 stawek dziennych, zgodnie z art. 502 § 1 k.p.k.

Dokumentacja projektowa załączona do wniosku o pozwolenie na budowę stanowi informację publiczną, jeśli dotyczy spraw publicznych, i może być udostępniona nawet przed wydaniem decyzji administracyjnej, chyba że zaistnieją przesłanki ochrony tajemnicy ustawowo chronionej.

Uchylenie wyroku przez sąd odwoławczy może zostać uznane za błędne, jeśli podstawy wydania wyroku kasatoryjnego są wewnętrznie sprzeczne i nieuzasadnione zakresem nieprzeprowadzonych dowodów, co skutkuje koniecznością uzupełnienia przewodu dowodowego, a nie jego powtórnym całościowym przeprowadzeniem.

Zasada prawidłowego zawiadomienia strony o terminie rozprawy jest fundamentalnym elementem prawa do obrony, którego rażące naruszenie, polegające na braku obiektywnej możliwości uczestnictwa oskarżonego w rozprawie, może mieć istotny wpływ na treść wyroku i prowadzić do jego uchylenia.

Środki zabezpieczające w postaci terapii farmakologicznej mogą być stosowane wyłącznie w celu osłabienia popędu seksualnego oskarżonego, i nie powinny być orzekane dla korygowania zachowań, które z popędem seksualnym nie mają związku.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjantów zwolnionych przed 6 listopada 2018 r. powinien być ustalany na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji przed tą datą, ale z zastosowaniem nowego brzmienia art. 115a wprowadzonego ustawą nowelizującą, zapewniając ekwiwalentność zgodną z konstytucyjną ochroną płatnego urlopu.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjanta winien być ustalany zgodnie z nowymi zasadami przyjętymi po wyroku TK z dnia 30 października 2018 r., nawet jeśli dotyczy to okresu przed 6 listopada 2018 r., co wynika z potrzeby zapewnienia zgodności z Konstytucją RP.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop powinien być ustalany na zasadach wynikających z norm materialnoprawnych regulujących prawo do urlopu, przy czym wymiar uposażenia policjantów uwzględniać musi korektę wynikającą z wyroku Trybunału Konstytucyjnego, eliminującego nieproporcjonalne ustalenie przysługującego świadczenia. Zasady ustalania ekwiwalentu, mimo braku jasno określonego ustawowego

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop należy ustalać na podstawie ogólnych zasad ustalania tego ekwiwalentu, uwzględniając wymiar urlopu zgodnie z normami obowiązującymi przed zmianą przepisów, eliminując z tego przepis, który ustalał niekonstytucyjny przelicznik 1/30 miesięcznego uposażenia.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjanta winien być ustalany zgodnie z art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym po 1 października 2020 r., jako że wcześniejsze normy dotyczące jego wyliczenia zostały uznane za niekonstytucyjne decyzją Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r.

Prawomocne zakończenie postępowania co do tego samego czynu obwinionego stanowi przeszkodę procesową uniemożliwiającą ponowne jego rozstrzyganie, co nakazuje umorzenie późniejszego postępowania z uwagi na zasadę res iudicata.

W odniesieniu do spraw dotyczących ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, ekwiwalent ten powinien być ustalany na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji przed 6 listopada 2018 r., ale bez niekonstytucyjnego przelicznika 1/30 części miesięcznego uposażenia, co oznacza odwołanie się do zasad ekwiwalentności określonych w Konstytucji RP.