Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organy administracyjne są zobowiązane do wnikliwej oceny dowodów wskazujących na związek między zakupem zbóż a produkcją zwierzęcą. Nieudowodnienie tego związku wyklucza zastosowanie negatywnej przesłanki odmowy przyznania pomocy producentowi rolnemu.

Za nienależnie pobrane świadczenia uważa się wypłacone mimo braku prawa do ich świadczenia. W przypadku rodziców żyjących w rozłączeniu, konieczne jest posiadanie sądowego orzeczenia opieki naprzemiennej.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 sierpnia 2025 r.; NSA uznał, że WSA nie dopełnił obowiązku wyczerpującego uzasadnienia decyzji administracyjnej, wskazując na konieczność powtórnego rozpoznania sprawy z uwzględnieniem precyzyjnej wykładni pojęć z zakresu prawa geodezyjnego.

Przywrócenie terminu procesowego nie jest możliwe, gdy uchybienie wynika z zaniedbań pełnomocnika zawodowego, chyba że strona wykaże brak winy w granicach staranności wymaganej od profesjonalisty.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że akt normatywny musi być ogłoszony z zachowaniem odpowiedniego vacatio legis, chyba że istnieją szczególne okoliczności uzasadniające skrócenie tego terminu. Brak zachowania 14-dniowego vacatio legis narusza zasady demokratycznego państwa prawnego.

Nieuzasadnione skrócenie vacatio legis gminnej uchwały narusza zasady demokratycznego państwa prawnego; ważny interes państwowy nie uzasadniał wprowadzenia zmian w przepisach bez odpowiedniego vacatio legis.

W przypadku ustalania warunków zabudowy dla inwestycji wielorodzinnej, spełnienie warunku kontynuacji funkcji zabudowy możliwe, mimo zróżnicowania istniejącej zabudowy na analizowanym obszarze. Analiza urbanistyczna nie wymagała uzgodnienia z właścicielem drogi administrowanej przez jednostkę miejską.

Sąd unieważnia postępowanie z uwagi na brak należytego umocowania pełnomocnika i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania celem należytego uzupełnienia braków formalnych w postępowaniu sądowym.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej w zw. z art. 115a ustawy o Policji nie stanowi przeszkody do stosowania w decyzjach organów zmian wynikających z wyroku TK. Wyrok NSA potwierdza konieczność niestosowania norm uznanych za niekonstytucyjne oraz respektowanie zasad ustalania ekwiwalentu zgodnie z poprzednim stanem prawnym.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że w sytuacji braku dowodów na samoistne posiadanie przez inny podmiot niż właściciele, to na właścicielach ciąży obowiązek podatkowy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że naruszenie art. 200 § 1 O.p. przez niewyznaczenie terminu na zapoznanie z aktami, nie ma istotnego wpływu na wynik sprawy, uzasadniając prawomocność decyzji o opodatkowaniu gruntów powiązanych z działalnością gospodarczą.

Bieg terminu przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne zostaje zawieszony na mocy art. 24 ust. 5f usus od dnia wszczęcia postępowania dotyczącego wydania decyzji ustalającej składki do uprawomocnienia się decyzji. Decyzja z lutego 2020 r. miała takie skutki.

Decyzja o stwierdzeniu przejścia gruntu do zasobu Skarbu Państwa w trybie art. 218 ust. 1 Prawa wodnego ma charakter deklaratoryjny i nie narusza praw użytkowania wieczystego, zmieniając jedynie reżim zarządzania gruntem jako mieniem Skarbu Państwa.

Zarządzenie Prezydenta Miasta [...] w sprawie cen za odprowadzanie wód opadowych zostało uznane za nieważne z powodu istotnego naruszenia przepisów prawa, nie uwzględniającego wymogu kompleksowej regulacji sposobu ustalania opłat w akcie prawa miejscowego.

Art. 67a § 1 pkt 3 O.p. odwołuje się do pojęcia ważnego interesu zobowiązanego oraz interesu publicznego, które wymagają rzetelnej analizy stanu faktycznego sprawy, przy uwzględnieniu sytuacji majątkowej i życiowej podatnika.

Operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego, stanowiący podstawę opisu i oszacowania nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym, podlega ocenie organów administracyjnych wyłącznie w zakresie formalnym, bez ingerencji w kwestie merytoryczne i metodologiczne, i w przypadku braku oczywistych błędów nie może być skutecznie podważany przez organy lub sądy administracyjne.

Pojęcia ważnego interesu zobowiązanego oraz interesu publicznego, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o finansach publicznych, wymagają każdorazowo wnikliwej analizy okoliczności faktycznych sprawy, przy uwzględnieniu zarówno sytuacji życiowej zobowiązanego, jak i racjonalności dalszego prowadzenia egzekucji administracyjnej.

NSA uznaje, żę zaskarżony wyrok, pomimo częściowego błędnego uzasadnienia, odpowiada prawu, gdyż przepisy nowelizujące nie stanowią przeszkody w stosowaniu nowych zasad ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.

Skarga kasacyjna Komendanta Wojewódzkiego Policji, podważająca wyrok WSA dotyczący ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, została oddalona ze względu na niesłuszność zarzutów konstytucyjnościowych względem nowych przepisów ustawy o Policji.

Zaskarżenie wyroku oddalono; zarządzenie Prezydenta Miasta w przedmiocie ustalenia cen za odprowadzanie wód opadowych jest zgodne z prawem, spełniając wymagania ustawy o gospodarce komunalnej, zawiera pełne i weryfikowalne postanowienia normatywne.

Decyzja o stwierdzeniu przejścia gruntów pokrytych wodami śródlądowymi do zasobu Skarbu Państwa ma charakter deklaratoryjny i nie narusza praw użytkownika wieczystego względem tych gruntów, co oznacza brak wpływu na uprawnienia wynikające z prawa użytkowania wieczystego przysługującego innemu podmiotowi.

Stwierdzenie przez właściwy organ przejścia gruntów do zasobu Skarbu Państwa na podstawie art. 218 ust. 1 Prawa wodnego ma charakter deklaratoryjny i nie narusza praw użytkownika wieczystego. Zaskarżona decyzja nie wpływa na przysługujące uprawnienia użytkowania wieczystego, wykonywanego z poszanowaniem praw właścicielskich Skarbu Państwa.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu podwyższoną stawką podatku od nieruchomości, jeśli stanowią część przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności gospodarczej.

W przypadku naruszenia przepisów prawa zamówień publicznych przez beneficjenta środków unijnych, możliwość wprowadzenia korekty finansowej znajduje uzasadnienie w potencjalnej szkodzie dla budżetu UE, zgodnie z art. 2 pkt 36 rozporządzenia nr 1303/2013, niezależnie od rzeczywistej wysokości strat.