Artykuł 70 § 6 pkt 1 Ordynacji Podatkowej wymaga od organu podatkowego wyjaśnienia zasadności wszczęcia postępowania karnego skarbowego. WSA trafnie dopatrzył się instrumentalności wszczęcia postępowania, co mogło skutkować przedłużeniem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Decyzję w przedmiocie przyznania dodatku wyrównawczego prokuratorowi wojskowemu, przeniesionemu do jednostki powszechnej, wydaje wyłącznie Prokurator Generalny, co wynika z art. 32 Przepisów wprowadzających, określającego jego trwałą kompetencję, niezależnie od przeniesienia prokuratora do prokuratury powszechnej.

Prokurator Generalny jest właściwym organem do wydania decyzji o dodatku wyrównawczym dla prokuratorów do spraw wojskowych będących żołnierzami zawodowymi w powszechnych jednostkach prokuratury, zgodnie z przepisami ustawowymi nieprzewidującymi domniemania kompetencji innych organów.

W przypadku zarzutu nadużycia prawa do informacji publicznej organ jest zobligowany do odmowy w formie decyzji administracyjnej. Bezczynność organu w postępowaniu dostępu do informacji publicznej podlega ocenie na podstawie faktycznego działania, niezależnie od ewentualnych innych intencji wnioskodawcy.

Powiat jest jedynym podmiotem uprawnionym do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego. Nieobecność poinformowanego członka Zarządu powoduje nieważność uchwał organu. Rezygnacja z mandatu publicznoprawnego podlega rygorom składania oświadczeń woli według kodeksu cywilnego.

Prokurator nie jest uprawniony do wnoszenia skargi na akty nadzorcze wojewody do sądu administracyjnego. Mandat członka zarządu powiatu nie wygasa do czasu skutecznego poinformowania rady o rezygnacji, co oznacza, że uchwały podjęte bez prawidłowego składu są nieważne.

Niezłożenie wniosku o urlop bezpłatny przez radnego nie może być utożsamiane z pisemnym zrzeczeniem się mandatu. Komisarz Wyborczy nie był uprawniony do wydania postanowienia o wygaśnięciu mandatu radnego na podstawie art. 383 § 1 pkt 4 Kodeksu wyborczego.

Stanowisko audytora wewnętrznego, zajmowane przez M. M., nie może zostać uznane za kierownicze w rozumieniu art. 46 ust. 2 pkt 3 u.d.l., co uzasadnia stwierdzenie nieważności uchwały o jego zatrudnieniu jako pełniącego obowiązki dyrektora SP ZOZ.

Obowiązek poddania dziecka szczepieniom ochronnym jest bezpośrednio wykonalny, chyba że istnieją przeciwwskazania medyczne odpowiednio udokumentowane. Niepoddanie się badaniu kwalifikacyjnemu jest równoznaczne z niewykonaniem obowiązku szczepienia.

Skarga kasacyjna jest bezzasadna; prawidłowo uznano, iż obowiązek opłaty parkingowej powstaje z mocy prawa, a jej niespełnienie skutkuje obowiązkiem uiszczenia opłaty dodatkowej. Termin płatności ustala się na podstawie obciążenia rachunku bankowego płatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że prowadzenie działalności gospodarczej z wykorzystaniem gminnego mienia przez radnego w okresie przewidzianym w art. 24f ust. 1 u.s.g. skutkuje wygaśnięciem mandatu radnego. Kluczowe jest potwierdzenie stanu faktycznego i zachowanie ustawowego zakazu. Oddalenie skargi kasacyjnej było zgodne z prawidłowo przeprowadzoną oceną legalności uchwały Rady Miejskiej

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdza, że obowiązek szczepień ochronnych pozostaje wymagalny mimo zmiany przepisów prawnych po wyroku Trybunału Konstytucyjnego; działa w oparciu o rozporządzenia Ministra Zdrowia, a nie komunikaty Głównego Inspektora Sanitarnego.

Wydatki na nabycie udziałów dla celów pomniejszenia przychodu ze sprzedaży praw w spółce komandytowej są określone na podstawie wartości bilansowej spółki z o.o. z momentu jej przekształcenia w spółkę komandytową.

Koszt uzyskania przychodu ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej przekształconej z spółki z o.o. to wartość bilansowa spółki z o.o. z dnia ustania jej bytu. Nie umniejsza się przychodu o wartość wycofanej części wkładu.

Prokurator Generalny jest właściwym organem do wydania decyzji przyznającej dodatek wyrównawczy prokuratorowi do spraw wojskowych będącemu żołnierzem zawodowym w powszechnej jednostce organizacyjnej prokuratury.

Prokurator Generalny posiada wyłączną kompetencję do wydania decyzji w przedmiocie przyznania dodatku wyrównawczego prokuratorowi do spraw wojskowych, będącemu żołnierzem zawodowym, przeniesionemu na stanowisko w powszechnej jednostce organizacyjnej prokuratury. Decyzje wydane przez inne organy są nieważne z powodu naruszenia przepisów o właściwości.

W systemie prawnym obowiązek uiszczenia opłaty paliwowej jest nierozerwalnie związany z obowiązkiem podatkowym w podatku akcyzowym. W przypadku tożsamości faktów i podmiotu, rozstrzygnięcia dotyczące podatku akcyzowego determinują odpowiedzialność wobec opłaty paliwowej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną ZUS, uznając, że organ powinien rozstrzygać kwestie zwolnienia z opłacania składek, uwzględniając rzeczywiste wykonywanie działalności, a nie tylko oficjalny wpis w rejestrach.

NSA oddalił skargę kasacyjną S. sp. z o.o., potwierdzając zasadność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego o uchyleniu decyzji organu I instancji z powodu braków dowodowych i konieczności ponownego rozpatrzenia sprawy.

Brak udowodnionych medycznych przeciwskazań do szczepień nie zwalnia rodzica z obowiązku doprowadzenia do zaszczepienia zgodnie z ustawą o zwalczaniu chorób zakaźnych. Prawidłowość przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego bez wskazanych naruszeń proceduralnych została potwierdzona.

Decyzja administracyjna uznana za prawidłowo doręczoną, gdy brak jest formalnego pełnomocnictwa w aktach bieżącego postępowania administracyjnego, co skutkuje uznaniem uchybienia terminu do wniesienia odwołania (art. 44 K.p.a.).

Naczelny Sąd Administracyjny postanowił: Zakład Ubezpieczeń Społecznych naruszył zasadę informowania stron z art. 9 k.p.a., nie informując skarżącego o konieczności uzupełnienia braków formalnych, co uzasadniało uchylenie decyzji odmownej wydanej przez organ.

Dopuszczenie pojazdu do ruchu drogowego mimo niespełnienia wymagań technicznych, określonych dla jego kategorii, stanowi przesłankę do obligatoryjnego cofnięcia uprawnień diagnostycznych zgodnie z art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 Prawa o ruchu drogowym.

Sąd uznał, że organy podatkowe powinny weryfikować faktyczne zamierzenia podatnika w zakresie przypisania składników majątkowych do działalności gospodarczej, nawet jeśli podatnik formalnie deklaruje odmiennie.