Pobieranie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie wyklucza z góry przyznania świadczenia pielęgnacyjnego; konieczny jest jednak wykazany związek przyczynowy z niepodejmowaniem zatrudnienia i faktycznym zakresem opieki uniemożliwiającym pracę.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie zapewniającej ciągłą opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, jeżeli działalność opiekuńcza uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej, niezależnie od obecności innych zobowiązanych alimentacyjnie osób.

Osoba pobierająca rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że uprzednio zawiesi wypłatę renty. Konstrukcja prawa do świadczenia przed 1 stycznia 2024 r. wymagała spełnienia przesłanek przed datą nowelizacji.

Przewlekłe prowadzenie postępowania przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w sprawie o udzielenie ochrony międzynarodowej może zostać uznane w przypadku braku racjonalnego uzasadnienia dla zwłoki, mimo wzmożonego wpływu spraw migracyjnych.

Skarga kasacyjna (...) Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich została oddalona; Komisja powinna była stwierdzić nieważność decyzji reprywatyzacyjnej zamiast ją uchylać, biorąc pod uwagę niewystarczalność podstaw do uzyskania praw dekretowych wynikających z umowy sprzedaży spadku.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że przesłanki przedłużenia terminu zwrotu VAT muszą opierać się na rzetelnie uprawdopodobnionych wątpliwościach organów podatkowych, a w niniejszej sprawie organy spełniły swoje obowiązki dowodowe, uzasadniając decyzje o przedłużeniu terminu oceny zasadności zwrotu.

Decyzja o warunkach zabudowy nie jest uznaniową, a musi być pozytywna przy spełnieniu ustawowych wymogów; ustalenie wskaźników zabudowy na poziomie 0,25 było zgodne z prawem.

W sprawach o przewlekłość postępowania administracyjnego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że organ, który wobec długotrwałego załatwienia sprawy dochował ustawowych terminów, nie może być uznany za przewlekły, gdy opóźnienie jest spowodowane przyczynami obiektywnymi.

Oddalenie skargi kasacyjnej na przewlekłość postępowania wskazuje, iż standardy proceduralne dotyczące szybkości nie zostały naruszone, nawet przy dużym obciążeniu migracyjnym. Sąd uznaje decyzje organu w świetle racjonalnego wykorzystania dostępnych zasobów.

Decyzja o warunkach zabudowy nie może być podstawą do wydania pozwolenia na budowę, gdy w międzyczasie wszedł w życie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, niezależnie od tego, czy stwierdzono jej formalne wygaśnięcie.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w sytuacji, gdy wcześniejsze postanowienie o przedłużeniu terminu zwrotu VAT zostało uchylone, nie może to skutkować przerwaniem ciągłości uprawnienia do przedłużenia, o ile takie uchylenie nie jest prawomocne. Uchylenie wyroku WSA z tego powodu było niezasadne.

Spółka musi przedstawić pełną i rzetelną dokumentację potwierdzającą rzeczywiste wykonanie transakcji, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Brak odpowiednich dowodów, nawet wynikający ze śmierci prezesa, nie uzasadnia odstąpienia od tego wymogu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając trafność stanowiska, że postępowanie nie wyjaśniło wystarczająco okoliczności związanych z legalnością utwardzenia terenu działek, co uniemożliwia merytoryczne rozstrzygnięcie zgodności z Prawem budowlanym.

Orzeczenie Sądu Okręgowego w Lublinie utrzymujące w mocy środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym w przypadku czynu stanowiącego wypadek mniejszej wagi z art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii narusza art. 70 ust. 4a ustawy i jest niezgodne z prawem.

Jeżeli przeszkoda do udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy przestaje istnieć przed wydaniem decyzji, obowiązkiem organu jest merytoryczne rozpatrzenie wniosku cudzoziemca, zgodnie z zasadą aktualności oraz art. 99 ust. 1 pkt 6 ustawy o cudzoziemcach.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że inwestycja w postaci elektrowni fotowoltaicznej spełnia warunki uznania jej za odnawialne źródło energii, a decyzje organów administracyjnych i sądów niższej instancji o warunkach zabudowy oraz kwestie środowiskowe były zgodne z obowiązującym prawem.

" Pierwszeństwo rozpoznania wniosku dekretowego przed rozpoznaniem wniosku o odszkodowanie za nieruchomość warszawską nie stanowi elementu normy prawnej art. 215 u.g.n. Złożenie wniosku w oparciu o art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. (wniosku dekretowego) nie jest przesłanką zastosowania art. 215 ust. 2 u.g.n. Wniosek o ustalenie odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości może złożyć

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero po uchyleniu decyzji o przyznaniu zasiłku opiekuńczego. Skarga M.C. została oddalona.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje równocześnie z innymi świadczeniami o analogicznym przeznaczeniu, jak specjalny zasiłek opiekuńczy. W przypadku zbiegu praw strona zobowiązana jest do wyboru przysługującego świadczenia oraz uchylenia konkurencyjnej decyzji, by nowe świadczenie mogło być przyznane od uprzedniej daty.

Uchwała Rady Gminy w zakresie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest sprzeczna z prawem, o ile ingeruje w działalność górniczą określoną koncesjami. Gmina nie ma kompetencji do modyfikowania zasad eksploatacji złóż kopalin zawartych w koncesjach, a odpowiednie postanowienia MPZP są nieważne.

Przy uchwalaniu planu miejscowego gmina nie może ingerować w działalność górniczą regulowaną koncesją. Wyłączne prawo do określania warunków eksploatacji złoża należy do organu koncesyjnego." Analiza powinna obejmować fragment wyroku w zakresie pkt I, II i IV sentencji wyroku dotyczącej stwierdzenia nieważności części uchwały, zgodnie ze wskazanym zakresem art. 147 § 1 p.p.s.a.

Organ administracji publicznej nie narusza zasady szybkości postępowania i nie dopuszcza się przewlekłości, gdy prowadzenie sprawy cechuje się koncentracją dowodów i adekwatnością czynności w złożonym stanie prawnym, nawet przy znacznym czasie trwania postępowania.

NSA potwierdził zasadność wydania decyzji o rozbiórce budynku powstałego w wyniku samowoli budowlanej, uznając brak naruszenia zasad postępowania administracyjnego przez organ II instancji.