NSA uchyla zaskarżony wyrok WSA i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność pełniejszego uzasadnienia przez organy administracyjne uznania marży zysku za nieuzasadnioną w kontekście prawa o taryfach wodno-kanalizacyjnych.

Zobowiązania finansowe Gminy S., wynikające z umów opcji call, powinny być zakwalifikowane jako tytuły dłużne według art. 72 ust. 1a u.f.p., ze względu na ekonomiczny efekt przypominający umowy pożyczek, i uwzględnione w wieloletniej prognozie finansowej.

Na podstawie przepisów przejściowych ustawy o reformie administracyjnej, Minister jest właściwy do rozpatrzenia odwołań od decyzji wojewodów z okresu przed wprowadzeniem tych zmian, co wyklucza umorzenie postępowania na podstawie braku właściwości organu.

Brak wystąpienia jednoznacznych przesłanek wznowieniowych uniemożliwia wznowienie postępowania administracyjnego z urzędu, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., w przypadku nieudowodnienia, że pracownik organu wprowadził w błąd odnośnie do przysługujących świadczeń.

Organ interpretacyjny powinien wydać interpretację indywidualną na pisemny wniosek, spełniający wymagania formalne określone dla uzyskania ulgi podatkowej, w przypadku braku formalnych przeszkód do wszczęcia postępowania, nawet przy złożonej metodologii ewidencjonowania kosztów.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że skarga kasacyjna została oparta na nieusprawiedliwionych podstawach, a zaskarżenie obowiązku poddania dziecka szczepieniom ochronnym było wymagalne i zgodne z prawem oraz że fakt postępowania opartego na odroczonych przepisach nie wpływa na legalność tego obowiązku.

Skarga kasacyjna dotyczącą umorzenia należności za zajęcie pasa drogowego została oddalona z powodu niespełnienia przesłanek umorzeniowych z art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a) u.f.p., przy czym ciężar dowodu w tym zakresie ciąży na zobowiązanym.

Zobowiązanie do zapłaty podatku akcyzowego w całości powstaje, gdy nie można ustalić wcześniejszego rozliczenia akcyzy, opierając się wyłącznie na niekompletnych dokumentach i niespełniających pełnych wymagań jakościowych analizach produktów.

NSA potwierdza fikcyjność transakcji E. sp. z o.o., oddalając skargę kasacyjną; brak rzetelnych dowodów podtrzymuje decyzję o zakwestionowaniu przychodów i kosztów podatkowych.

Ocena projektu niedopełniona w sposób naruszający zasadę przejrzystości i rzetelności, skutkuje koniecznością dokonania ponownej oceny z zapewnieniem możliwości uzupełnienia wniosku przez skarżącego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że niedochowanie terminu na złożenie wniosku o dofinansowanie przez przedsiębiorcę z własnej winy wyklucza jego przywrócenie, nawet w przypadku problemów organizacyjnych spowodowanych urlopem pracowników.

Na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego nie przysługuje zażalenie, zgodnie z art. 101 § 3 K.p.a., który przewiduje zaskarżalność wyłącznie na postanowienia o zawieszeniu postępowania i o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania.

Obowiązek zaszczepienia dziecka nie ulega odroczeniu w przypadku braku dowodów na istnienie długotrwałych przeciwwskazań medycznych. Dokumentacja medyczna nie zawierająca aktualnych zaświadczeń o przeciwwskazaniach uzasadnia działania egzekucyjne ze strony organów administracji.

Oddalenie skargi kasacyjnej T.C., która zarzucała nieprawidłowe odmówienie świadczenia pielęgnacyjnego na rzecz pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, potwierdzając niewystąpienie przesłanek naruszenia przepisów prawa materialnego ani procesowego.

Wykonywanie transportu drogowego bez wymaganych zezwoleń oraz niespełnianie kryteriów formalno-prawnych przewozu okazjonalnego uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, a skargi co do interpretacji przepisów w tym zakresie są bezzasadne.

Decyzja Prezydenta Miasta Gliwice z dnia 7 lutego 2019 r. przyznająca odszkodowanie w przedmiocie już rozstrzygniętym ostateczną decyzją z dnia 13 listopada 1965 r., podlega stwierdzeniu nieważności jako pozostająca w sprzeczności z zasadą trwałości decyzji administracyjnych.

Decyzja o naliczeniu opłat za zarząd, wydana państwowym osobom prawnym przed dniem 5 grudnia 1990 r., może samoistnie stanowić dowód posiadania zarządu, nie wymagając odwołania do aktu ustanowienia tego prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że skarga kasacyjna Spółdzielni D. nie wykazała zasadności zarzutów naruszenia zarówno przepisów materialnych, jak i procesowych, co skutkowało oddaleniem skargi dotyczącej wtórnej zdolności odróżniającej znaku "TWAROŻEK W.".

Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, bowiem WSA i organy skarbowe prawidłowo oceniły, iż skarżąca spółka dokonywała fikcyjnych transakcji w celu wyłudzenia zwrotu VAT, a zgromadzone dowody nie potwierdziły rzeczywistości zdarzeń gospodarczych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 września 2025 r. orzekł, że decyzja organu o zwrocie dofinansowania przez P.P. "B." Sp. z o.o. była zgodna z prawem, a zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszeń proceduralnych w postępowaniu administracyjnym są nieuzasadnione.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, niewykazujący przesłanek zwalniających z odpowiedzialności nałożonych na niego przepisami art. 116 O.p., ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, jeżeli egzekucja z majątku spółki była bezskuteczna.

Organ administracyjny zobowiązany jest do wezwania strony do wyjaśnienia sprzeczności między treścią wniosku a jego załącznikiem, jeżeli z ustalonych faktów wynika możliwość uzyskania pomocy na mocy innego aktu prawnego. Obowiązek ten wynika z zasad pogłębiania zaufania do organów administracji (art. 8 KPA) oraz powinności właściwego wyjaśnienia rzeczywistej woli strony w postępowaniu administracyjnym

Uchwały organów samorządu terytorialnego ustalające opłaty za usługi komunalne muszą opierać się na wyraźnej podstawie prawnej, a niejednoznaczność w przepisach kompetencyjnych skutkuje ich nieważnością.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził obowiązek ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ I instancji celem uzupełnienia materiału dowodowego dotyczącego zwolnienia skarżącego z opłat za pobyt ojca w DPS, wskazując na naruszenie zasady dwuinstancyjności postępowania.