Skarga kasacyjna, podważająca wyrok WSA uchylający decyzję w sprawie dotacji użytej niezgodnie z przeznaczeniem, została oddalona z uwagi na proceduralne uchybienia oraz brak wykazania umocowania do podpisania decyzji.

NSA oddalił skargę kasacyjną M.R., uznając, że odmowa wszczęcia postępowania przez ZUS, oparta na art. 61a § 1 k.p.a., była zasadna z uwagi na brak prawomocności decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za prawidłowe działanie organu administracyjnego ustalające wysokość dotacji oświatowej dla niepublicznych szkół, które nie realizują obowiązku szkolnego. Sąd nie dopatrzył się naruszenia przepisów proceduralnych czy materialnych prawa oraz konstytucyjnych zasad dostępu do edukacji.

Obowiązek uiszczania opłat abonamentowych trwa aż do formalnego wyrejestrowania odbiornika RTV. Brak dowodu na wyrejestrowanie potwierdza zasadność egzekucji zaległości.

Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za naruszenia prawa związane z manipulacją tachografu, które skutkują nieprawidłowym rejestrowaniem czasu pracy kierowcy oraz naruszeniem warunków przewozu drogowego; nałożone kary są zgodne z przepisami ustawy o transporcie drogowym.

Informacja roczna o wysokości opłaty zmiennej za usługi wodne nie jest decyzją administracyjną. Ustalanie różnych stawek opłat za wodę jest uzasadnione różnością celów jej poboru.

Odmowa udostępnienia informacji publicznej z powołaniem się na nadużycie prawa podmiotowego musi być szczegółowo uzasadniona przez organ, wskazując konkretne okoliczności faktyczne uzasadniające takie rozstrzygnięcie. Brak dostatecznego uzasadnienia skutkuje uchyleniem decyzji odmownej.

Osoby zatrudnione w spółce komunalnej, poza członkami zarządu i rady nadzorczej, nie pełnią funkcji publicznych w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, co uzasadnia ochronę ich danych osobowych przed ujawnieniem.

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, utrzymujący w mocy decyzję o nałożeniu kary pieniężnej zgodnej z przepisami ustawy o transporcie drogowym, pozostaje prawidłowy. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarżący przedsiębiorca nie miał wpływu na przypisane mu naruszenia, co nie uwalnia go od odpowiedzialności.

Informacja roczna nie stanowi decyzji administracyjnej, a zobowiązanie z tytułu opłat zmiennych powstaje na podstawie decyzji, zgodnie z Prawem wodnym.

Sąd uznał, że użytkownik wieczysty nieruchomości jest posiadaczem odpadów zgodnie z domniemaniem prawnym z ustawy o odpadach, a zatem zobowiązanym do ich usunięcia. Niezbędne jest wykazanie, że odpadem włada inny podmiot, by obalić to domniemanie.

Informacja o wysokości opłaty za usługi wodne ma charakter materialno-techniczny i nie stanowi decyzji administracyjnej. Ustalenie różnym celów poboru uzasadnia zastosowanie różnych stawek opłat zmiennych za usługi wodne.

Wydanie decyzji administracyjnej w przedmiocie opłaty zmiennej za wodę jest legalne, gdy opiera się na informacji o poborze wody oraz po uwzględnieniu celów i odbiorców poboru, stosując normy lex specialis oraz reguły obliczania opłat przewidziane w Prawie wodnym.

Organ odmówił zorganizowania transportu do przedszkola wybranego przez rodzica, gdy dostępna była inna, bliżej położona placówka, która spełniała wszystkie edukacyjne zalecenia orzeczenia specjalnego. Najbliższa placówka to taka, która najlepiej realizuje zalecenia kształcenia specjalnego. Skarga kasacyjna oddalona.

Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ukończeniu 30 roku życia wymaga wykazania co najmniej 5-letniego okresu składkowego i nieskładkowego w dziesięcioleciu poprzedzającym złożenie wniosku o rentę lub powstanie niezdolności do pracy, przy czym okresy nieskładkowe uwzględnia się wyłącznie w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych z tego samego

W razie błędnego zastosowania przepisów o karze łącznej i nawiązkach w oparciu o art. 66 i art. 9 § 2 k.w., orzeczenie o karze należy uchylić i przekazać do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji, uznając za zasadne uchylenie decyzji dotyczącej wysokości podstawy opodatkowania w podatku akcyzowym, z uwagi na niekompletność i nierzetelność zebranego materiału dowodowego oraz nieuzasadnione pominięcie korzystniejszej dla nabywcy wyceny.

Decyzję o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami uznaje się za prawidłowo doręczoną z zachowaniem domniemania prawdziwości urzędowych dokumentów potwierdzających doręczenie. Przesłanki do przywrócenia uchybionego terminu oraz wznowienia postępowania nie zostały wykazane.

Zaskarżone czynności Funduszu mają charakter sztuczny i prowadzą do nieuzasadnionej korzyści podatkowej. Właściwe zastosowanie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania skutkuje opodatkowaniem środków pochodzących z udziału w zyskach spółek komandytowych jako czynności odpowiedniej. Skarga Funduszu oddalona.

Faktury dokumentujące czynności, które w rzeczywistości nie zostały wykonane, nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku naliczonego; w takim przypadku zastosowanie znajduje art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

W przypadku braku wymagania przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części, zasadne jest zastosowanie art. 229 Ordynacji podatkowej do uzupełnienia dowodów, co przeciwdziała nieuzasadnionemu zastosowaniu decyzji kasatoryjnej na podstawie art. 233 § 2 tejże ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za prawidłowe decyzje organów administracyjnych oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, które odmówiły wydania uprawnień diagnosty na podstawie niespełnienia wymogu praktyki zawodowej przez skarżącego. Skarga kasacyjna została oddalona, gdyż nie wykazano naruszeń prawa w postępowaniu wcześniejszych instancji.

Pozorowanie prowadzenia działalności gospodarczej poprzez jej zarejestrowanie z maksymalną podstawą wymiaru składek wyłącznie w celu uzyskania wysokich świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, bez zamiaru faktycznego jej prowadzenia, stanowi świadome wprowadzenie organu rentowego w błąd w rozumieniu art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, uzasadniające obowiązek zwrotu nienależnie

Sprostowanie oczywistej omyłki w decyzji administracyjnej, polegające na zmianie oznaczenia rodzaju dotacji podlegającej zwrotowi, nie stanowi merytorycznej zmiany decyzji i jest dopuszczalne zgodnie z art. 113 § 1 K.p.a., pod warunkiem, że nie wpływa na istotę rozstrzygnięcia.