W sytuacji prawomocnego oddalenia skargi przez sąd administracyjny na decyzję organu odwoławczego, wszczęcie postępowania nadzorczego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji jest bezprzedmiotowe, gdyż oznacza to, że decyzja ta nie zawiera wad prawnych uzasadniających takie działanie.

Magazynowanie odpadów w sposób niezgodny z udzielonym zezwoleniem oraz brak prowadzenia właściwej ewidencji odpadów w procesie ich odzysku R3 stanowi podstawę do wydania zarządzenia pokontrolnego przez organy inspekcji ochrony środowiska.

Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym przez sąd drugiej instancji, pomimo jednoznacznego wniosku strony o przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej, prowadzi do nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 5 k.p.c., jako że strona została pozbawiona możliwości obrony swoich praw.

Decyzja administracyjna o umorzeniu postępowania jest ostateczna i korzysta z ochrony stabilności jak każda inna decyzja ostateczna, a jej wzruszenie może nastąpić wyłącznie w trybach nadzwyczajnych przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego. Wydanie nowej decyzji w sprawie już ostatecznie rozstrzygniętej staje się nieważne z powodu powagi rzeczy osądzonej (res iudicata).

Do skierowania kierowcy na kurs reedukacyjny wystarczające jest stwierdzenie faktu kierowania przez niego pojazdem w stanie nietrzeźwości, niezależnie od rozstrzygnięcia sądu karnego o umorzeniu postępowania, jeżeli wystąpiły okoliczności, które nie wymagają prawomocnego wyroku skazującego (art. 99 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami).

Instytucja wznowienia postępowania nie jest środkiem, za pomocą którego można wzruszać każdą wadliwą decyzję ostateczną, niezależnie od stopnia tej wadliwości. Instytucja ta ma na celu stworzenie prawnej możliwości ponownego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i podjęcia rozstrzygnięcia sprawy zakończonej ostateczną decyzją podatkową tylko wówczas, gdy postępowanie podatkowe przed organami