Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że prawidłowo wydane decyzje administracyjne w sprawie umorzenia należności z tytułu składek są zgodne z prawem, jeśli brakuje dowodów na istotne naruszenia prawa, co podkreśla konieczność precyzyjnego formułowania zarzutów w skardze kasacyjnej.

Decyzja o przyznaniu specjalnego zasiłku celowego ma charakter uznaniowy i wymaga wykazania szczególnie uzasadnionych przypadków, które muszą odbiegać od sytuacji innych osób w trudnym położeniu, a sąd administracyjny bada jedynie, czy organ nie przekroczył granic uznania i czy decyzja nie jest dowolna.

Sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w decyzji administracyjnej, które nie wpływa merytorycznie na treść rozstrzygnięcia, jest dopuszczalne w trybie art. 113 § 1 k.p.a., o ile omyłka jest techniczna i oczywista, a cały materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje na prawidłowo ustalony stan faktyczny.

Nienależnie pobrane świadczenia rodzinne z tytułu przekroczenia kryterium dochodowego muszą być zwrócone, gdy świadczeniobiorca został prawidłowo poinformowany o skutkach uzyskania dochodu, a mimo to nie poinformował organu o zmianie sytuacji dochodowej (art. 30 ust. 2 pkt 1 u.ś.r.).

Doręczenie decyzji administracyjnej sporządzonej w formie elektronicznej musi spełniać wymogi formalne przewidziane w art. 393 § 2 k.p.a., a ich niespełnienie skutkuje brakiem skuteczności obrotu prawnego decyzji i uznaniem skargi na taką decyzję za niedopuszczalną.

Decyzje w sprawach zasiłków celowych, w tym zasiłków specjalnych, mają charakter uznaniowy. Organy administracyjne nie są zobligowane do przyznania tych świadczeń, jeżeli brak jest 'szczególnie uzasadnionego przypadku', który musi być wyrazisty i odbiegać od sytuacji innych osób.

Decyzja o przyznaniu specjalnego zasiłku celowego w ramach pomocy społecznej ma charakter uznaniowy, a sąd administracyjny w kontroli tej decyzji bada, czy organ administracji publicznej nie przekroczył granic uznania i czy decyzja nie była dowolna. 'Szczególnie uzasadniony przypadek' uzasadniający przyznanie zasiłku musi być wyjątkowy na tle innych podobnych sytuacji.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie, która pobiera świadczenie socjalne o podobnym charakterze przyznane przez inne państwo, co wynika z zasady niedopuszczenia do kumulacji świadczeń o analogicznym charakterze w różnych państwach.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik traci prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy faktury nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a ponadto jeśli wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć, że uczestniczył w oszustwie podatkowym.