Decyzja organu administracyjnego ustalająca opłatę przekształceniową w wysokości nominalnej, bez uwzględnienia bonifikat, narusza zasady prawa, stanowiąc podstawę do stwierdzenia jej nieważności z powodu rażącego naruszenia art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej.

Decyzja o przyznaniu specjalnego zasiłku celowego w szczególnie uzasadnionym przypadku, określonym w art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, jest oparta na uznaniu administracyjnym, co daje organom swobodę w ocenie okoliczności sprawy pod kątem ich wyjątkowości oraz zasadności przyznania wsparcia.

Uzupełnienie decyzji dotyczyć może dwóch składników odmiennych od siebie co do treści i znaczenia w załatwieniu sprawy, tj. rozstrzygnięcia i pouczenia. Uzupełnienie rozstrzygnięcia sprawy ma miejsce wówczas, gdy z powodu błędu w ocenie stanu faktycznego i prawnego sprawy lub niedbalstwa przy sporządzaniu decyzji wydano decyzję w samej rzeczy częściową, chociaż w ocenie organu ją wydającego miała ona

Zgodna z Konstytucją RP jest taka wykładnia art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którą - obok kryterium posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę - uwzględnia również to, czy dana nieruchomość służy przedsiębiorcy do prowadzenia działalności gospodarczej lub może być potencjalnie wykorzystana do prowadzonej działalności gospodarczej.

Odmowa przyznania specjalistycznych usług opiekuńczych nie może być uzasadniona wyłącznie niedostarczeniem zaświadczenia na wewnętrznym druku organu, szczególnie gdy nowe orzeczenie o niepełnosprawności wskazuje na pogorszenie stanu zdrowia.

W przypadku równoczesnego pobierania świadczenia pielęgnacyjnego i renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy osoba uprawniona musi zawiesić pobieranie renty, aby uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, co eliminuje wynikającą z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych negatywną przesłankę uniemożliwiającą przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.