W sprawach dotyczących przyznania specjalnego zasiłku celowego, pojęcie 'szczególnie uzasadnionego przypadku' musi odnosić się do nadzwyczajnych okoliczności odbiegających od sytuacji innych osób znajdujących się w trudnym położeniu, a decyzje w tym zakresie, pozostające w granicach uznania administracyjnego, nie podlegają szerokiej kontroli sądowej w zakresie zgodności z prawem.
Decyzja o przyznaniu specjalnego zasiłku celowego w przypadku przekroczenia kryterium dochodowego leży w ramach uznania administracyjnego i wymaga wykazania 'szczególnie uzasadnionego przypadku', który jest wyraźnie nadzwyczajny i wyjątkowy w stosunku do sytuacji innych osób ubiegających się o pomoc społeczną.
Przewlekłość postępowania administracyjnego, choć stwierdzona, nie spełniała kryteriów rażącego naruszenia prawa, a naruszenia proceduralne nie wpływają na wynik sprawy, jeśli nie rzutują na zdolność sądową strony.
Przepisy art. 100c i 100d u.p.o.u. dotyczą wszystkich cudzoziemców składających wnioski o zezwolenie na pobyt rezydenta UE, nie tylko obywateli Ukrainy związanych z wojną. Zawieszenie terminów tych spraw jest powszechne.
Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy wprowadzają zawieszenie biegu terminów w postępowaniach dotyczących wszystkich cudzoziemców, niezależnie od ich obywatelstwa. Stwierdzenie przewlekłości w takich sprawach nie znajduje uzasadnienia prawnego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż decyzji administracyjnej, która wygasła z upływem czasu nie można uchylić ani zmienić w trybie art. 155 k.p.a. Uchwała ta odnosi się jedynie do decyzji kształtujących uprzed fundator-platforme-sytuację prawną strony w chwili wnioskowania o jej zmianę lub uchylenie.
Art. 10 ust. 2 pkt 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie tworzy obowiązku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów przestrzeni publicznej, a jedynie wyznacza kierunki ich rozwoju w studium, co nie uzasadnia zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie warunków zabudowy.
Decyzja o przyznaniu specjalnego zasiłku celowego na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej zależy od uznania administracyjnego i wymaga wystąpienia 'szczególnie uzasadnionego przypadku', który musi być wyjątkowy i odbiegać od typowych trudności życiowych osób korzystających z pomocy społecznej.
Przyznanie specjalnego zasiłku celowego na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej wymaga zaistnienia 'szczególnie uzasadnionego przypadku', który musi być dokładnie oceniony przez organy w granicach uznania administracyjnego, z uwzględnieniem zasady subsydiarności pomocy społecznej oraz ograniczonych środków publicznych.
Zachowanie autentycznej substancji i cech zabytku, mimo częściowych zniszczeń, jest kluczowym czynnikiem przy decydowaniu o wykreśleniu obiektu z wojewódzkiej ewidencji zabytków.