Bezczynność organu administracji występuje, gdy mimo istnienia obowiązku załatwienia sprawy, organ mylnie sądzi, że zachodzą okoliczności zwalniające go od tego obowiązku. Żądanie od strony uzupełnienia wniosku o elementy niemające charakteru braków formalnych, uchyla zasadność pozbawienia wniosku mocy prawnej.

Usunięcie drzew bez zezwolenia, nawet w celach zapobiegawczych, stanowi delikt administracyjny, jeżeli brak jest dowodów potwierdzających faktyczne i natychmiastowe zagrożenie. Organ wymierza administracyjną karę pieniężną zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie załatwienia sprawy przez właściwy organ administracji publicznej.

Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej wymaga wykazania rażącego naruszenia prawa, które ma wpływ na ostateczny wynik sprawy. W przypadku ustalenia właściciela lub posiadacza nieruchomości, błędy formalne nie uzasadniają stwierdzenia nieważności, jeśli nie naruszono praw stron postępowania.

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych indeksowanych do waluty obcej, które pozostawiają bankowi pełną swobodę w ustalaniu kursów walut, są sprzeczne z dobrymi obyczajami, rażąco naruszają interesy konsumenta i mogą prowadzić do nieważności umowy, jeśli konsument nie został w pełni i jasno poinformowany o związanym z nimi ryzyku kursowym.

Przy orzekaniu wyroku łącznego sąd musi konsekwentnie stosować jeden stan prawny jako względniejszy dla skazanego, zgodnie z art. 4 § 1 k.k., co wyklucza mieszanie przepisów różnych stanów prawnych.

Prawo zarządu do nieruchomości przez państwową jednostkę organizacyjną nie może być domniemane na podstawie czynności faktycznych; musi być udokumentowane decyzją administracyjną, umową o przekazaniu nieruchomości bądź innym aktem prawnym, zgodnie z art. 38 ust. 2 ustawy o gospodarce gruntami, co ma znaczenie przy stwierdzaniu nabycia prawa własności z mocy prawa na dzień 27 maja 1990 r.

W postępowaniu dotyczącym wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzew stroną postępowania jest albo posiadacz nieruchomości, albo podmiot działający bez jego zgody, przy czym należy precyzyjnie określić krąg stron oraz przeprowadzić dokładną ocenę materiału dowodowego, aby ustalić, czy zgoda posiadacza faktycznie została wyrażona.

Art. 64 § 2 k.p.a. służy uzupełnieniu braków formalnych wniosków i nie może być stosowany do merytorycznej oceny złożonego wniosku; organ pozostający w bezczynności niezasadnie pozostawiający wniosek bez rozpoznania narusza obowiązek merytorycznego załatwienia sprawy.