Jako pracownik tymczasowo wykonujący pracę w dwóch lub więcej państwach członkowskich podlega się ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym prowadzi się znaczącą działalność, zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. b (ii) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004, które określa zasady koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Po upływie dwóch lat od dnia ujawnienia naruszenia administracyjnego, nie można nałożyć kary pieniężnej, co skutkuje umorzeniem postępowania administracyjnego w tej kwestii.

Przejście prawa własności nieruchomości na Skarb Państwa na podstawie międzynarodowych umów i decyzji administracyjnych ma charakter deklaratoryjny, a organy administracji publicznej oraz sądy są nimi związane, co ma znaczenie prejudycjalne w postępowaniach dotyczących komunalizacji.

Nieruchomości nieoddane w zarząd lub użytkowanie państwowej jednostki organizacyjnej przed dniem 27 maja 1990 roku, z mocy prawa należą do terenowych organów administracji państwowej i podlegają komunalizacji.

Decyzja administracyjna wydana na podstawie norm rozporządzenia z 1945 r. może stanowić podstawę legitymacji do uczestniczenia jako strona w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej, nawet w przypadku wpisu Skarbu Państwa do księgi wieczystej, jeżeli decyzja ta wyłącza nieruchomość spod działania dekretu PKWN.

Decyzje organów administracyjnych dotyczące zmian w ewidencji gruntów muszą być poprzedzone poprawnym postępowaniem umożliwiającym stronom przedstawienie swojego stanowiska, nawet w warunkach proceduralnego odstępstwa związanych z wyjątkowymi okolicznościami, jak stan epidemii.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny, oraz niespokrewnionym rodzinom zastępczym niezawodowym, które nie otrzymują wynagrodzenia za sprawowaną opiekę.

Nabycie prawa użytkowania wieczystego przez przedsiębiorstwo na podstawie art. 34 ustawy o komercjalizacji nie jest możliwe w przypadku, gdy nieruchomość obejmuje pas drogi publicznej, a obowiązek dokonania podziału nieruchomości leży po stronie wnioskodawcy.

Regulacje przewidziane w art. 8 ust. 1 pkt 4 oraz art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2019 r., poz. 864 ze zm.) nie uprawniają organów podatkowych do prowadzenia jedynie ograniczonego postępowania obejmującego bezpośredniego dostawcę podatnika. Przeciwnie, w sytuacji gdy podatnik przedstawia stosowne dowody, organ jest zobowiązany do dokonania ustaleń w