Dla uznania wydatku za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wystarcza formalna rzetelność dokumentacji księgowej ani prawidłowe jej udokumentowanie. Kluczowe jest wykazanie, że wydatek ten spełnia kryteria materialnoprawne, tj. pozostaje w bezpośrednim lub pośrednim związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów, zachowaniem lub zabezpieczeniem

W przypadku, gdy faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, nawet jeśli ten pozostawał nieświadomy nieprawidłowości związanych z transakcją, o ile mógł przypuszczać, że bierze udział w oszustwie podatkowym.

Zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej, odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. Przepis ten jednoznacznie wiąże odpowiedzialność z momentem powstania zobowiązania podatkowego z mocy prawa, a nie z datą wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania w kwocie

Budowa farm fotowoltaicznych na gruntach rolnych wymaga szczególnego uzasadnienia i może zostać uznana za niezgodną z zasadą ochrony gruntów rolnych, jeśli inwestycja nie służy rolniczemu wykorzystaniu terenu i narusza wartości chronione przez przepisy o ochronie gruntów rolnych.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem o charakterze ogólnym, który nie stoi w sprzeczności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jeżeli organ planistyczny dokonuje jego interpretacji z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań i potrzeb, nie przekraczając granic władztwa planistycznego gminy.

Przepis art. 116 § 1 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej wymaga wykazania zarówno obiektywnego zaniechania w postaci niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w odpowiednim czasie, jak i subiektywnego elementu winy członka zarządu. Wina ta może zostać wyłączona, jeżeli członek zarządu, przy zachowaniu należytej staranności, nie miał możliwości podjęcia działań w odpowiednim czasie z przyczyn od niego

Bezczynność organu administracji publicznej, skutkująca nieuzasadnioną i przedłużającą się przewlekłością postępowania, może być kwalifikowana jako rażące naruszenie prawa, co uzasadnia przyznanie stronie rekompensaty finansowej nawet bez wniosku strony. Sąd administracyjny jest władny zasądzić taką kwotę, kierując się uznaniem sędziowskim i biorąc pod uwagę indywidualne okoliczności sprawy.

Jeżeli decyzja administracyjna nałożyła na posiadacza nieruchomości obowiązek wykonania nasadzeń zastępczych w określonym terminie, to niespełnienie tego obowiązku w przewidzianym terminie, nawet jeśli działanie było podyktowane ochroną roślin przed zniszczeniem, nie zwalnia z odpowiedzialności finansowej z tytułu niezrealizowania nałożonego obowiązku.