Organ administracyjny, wydając decyzję w sprawie nałożenia kary pieniężnej, musi bezwzględnie przestrzegać oceny prawnej zawartej w prawomocnych wyrokach sądów administracyjnych, a także uwzględniać aktualny stan faktyczny, aby decyzja była zgodna z zasadami praworządności i proporcjonalności.

Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej na podstawie ustawy SENT musi uwzględniać zasadę proporcjonalności oraz wymaga wnikliwej analizy przesłanek interesu publicznego i ważnego interesu przewoźnika w celu zapewnienia, iż kara jest niezbędna i proporcjonalna do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uważa się dzień ujęcia kosztu w księgach rachunkowych na podstawie faktury, przy czym faktyczna data zaksięgowania nie zmienia kwalifikacji danego wydatku jako kosztu pośredniego. W przypadku kosztów bezpośrednich związanych z przychodami danego okresu data ta musi być zgodna z momentem

Prawidłowość ustalenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powinna opierać się na wiarygodnych danych dotyczących zużycia wody, a jednostka jest zobowiązana stosować aktualne przepisy, chyba że legislacja stanowi inaczej.

Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki może zostać wyłączona, jeżeli wykaże on, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy, przy czym ocena ta wymaga analizy indywidualnych okoliczności faktycznych, w szczególności możliwości obiektywnego rozpoznania przez członka zarządu stanu niewypłacalności spółki.

Czynności składające się na usługę pośrednictwa w zawieraniu umów o zarządzanie Pracowniczymi Planami Kapitałowymi (PPK) przez podmioty zatrudniające są nierozerwalnie związane z pośrednictwem w zawieraniu umów o prowadzenie PPK i podlegają zwolnieniu od podatku VAT jako usługi dotyczące instrumentów finansowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie można orzekać kary łącznej, która przewyższa górną granicę sumy kar jednostkowych faktycznie wymierzonych, ani pomijać niewykonanych zakazów tego samego rodzaju, chyba że nie ma możliwości ich połączenia.

Nie można łączyć kar jednostkowych na podstawie art. 85 k.k., gdy zmiana kwalifikacji prawnej czynów na wykroczenia uniemożliwia takie połączenie; orzeczenie wyroku łącznego powinno uwzględniać aktualny stan prawny oraz charakter skazania.