Przewóz osób samochodem osobowym przez przedsiębiorcę posiadającego licencję na krajowy transport drogowy uznaje się za przewóz okazjonalny, jeżeli nie spełnia wymogów konstrukcyjnych określonych w ustawie, co uzasadnia nałożenie kary administracyjnej, a przepisy nie stanowią przepisów technicznych wymagających notyfikacji KE.

Osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie ponosi odpowiedzialność za przestrzeganie wymogów prawnych dotyczących badań lekarskich i psychologicznych kierowców oraz wyposażenia ich w wypis z licencji, niezależnie od formy prawnej zatrudnienia kierowców.

Zgodnie z ustawą o transporcie drogowym, na osobie zarządzającej transportem w przedsiębiorstwie spoczywa odpowiedzialność za zapewnienie, by wszyscy kierowcy, niezależnie od formy zatrudnienia, posiadali aktualne badania lekarskie i psychologiczne oraz wymagane dokumenty umożliwiające wykonywanie przewozów.

Decyzja o zezwoleniu na niezwłoczne zajęcie nieruchomości dla rozwoju infrastruktury elektroenergetycznej uzasadniona interesem społecznym i gospodarczym jest prawidłowa. Sąd podzielił, że nadrzędność tych interesów uzasadnia takie działanie.

Nie stanowi naruszenia prawa oddalenie skargi kasacyjnej M. S.A. w przedmiocie nałożenia opłaty podwyższonej, gdyż wprowadzenie ścieków awaryjnie bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego nie było objęte posiadaną licencją.

Prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia za granicą nie przysługuje, gdy nie wykazano zamieszkania na byłym terytorium RP w rozumieniu odpowiednich przepisów przez osobę pozostawiającą mienie oraz gdy brak dowodu na stałe związki z nieruchomością.

Skarga kasacyjna wniesiona przez Gminę P. nie zasługuje na uwzględnienie, jako nieodpowiadająca wymogom ustawy postępowania przed sądami administracyjnymi; decyzja organu wojewódzkiego pozostaje w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa materialnego.

NSA orzeka, że decyzje odmowne w zakresie nadania stopnia doktora były zgodne z prawem i postępowaniem administracyjnym, wskazując na brak naruszeń proceduralnych istotnych dla merytorycznego wyniku postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dla zachowania terminu z art. 148 § 2 K.p.a. wystarczy wiedza o istnieniu decyzji, pozwalająca na sformułowanie żądania wznowienia postępowania, a nie wymaga się znajomości jej pełnej treści. Oddalono skargę kasacyjną Wspólnoty Mieszkaniowej.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego może określić przeznaczenie działki jako zieleń urządzoną, jeśli zgodne jest to z kierunkowymi ustaleniami studium, uwzględniając istniejące warunki i historyczne użytkowanie terenu.

Organy podatkowe uprawnione są do szacowania podstawy opodatkowania w przypadkach niezaewidencjonowanych dochodów, a postępowanie dowodowe powinno zmierzać do uzyskania stanu faktycznego zgodnego z rzeczywistością. Skarga kasacyjna oddalona z uwagi na braki w uzasadnionych podstawach do jej uwzględnienia.

Decyzja organu odwoławczego jest decyzją ostateczną, gdy nie służy już od niej odwołanie, a wznowienie postępowania wymaga wykazania, że wyrok TSUE ma bezpośredni, istotny wpływ na treść decyzji ostatecznej.

Sąd potwierdził, że nieuzasadnione użycie w opisie zamówienia odniesień do produktów producentów, bez wskazania równoważnych parametrów, narusza zasady uczciwej konkurencji. Takie działanie uzasadnia roszczenie o zwrot części dofinansowania.

Decyzja o odmowie wpisu infrastruktury na Polską Mapę Infrastruktury Badawczej musi zawierać szczegółowe, zgodne z prawem uzasadnienie punktacji przyznanej w ramach określonych kryteriów, umożliwiając pełną kontrolę sądową pod względem procedurze oraz ocenie merytorycznej.

Sprzedaż kanapek w należących do sprzedawcy sklepach firmowych stanowi dostawę towaru, a nie usługę związaną z wyżywieniem w rozumieniu PKWiU 56, w związku z czym podlega opodatkowaniu stawką VAT 5% zgodnie z art. 41 ust. 2a u.p.t.u.

Sprzedaż lodów sorbetowych w wariancie „na wynos” stanowi dostawę towaru, opodatkowaną według stawki VAT 5% na podstawie CN 2105 00. Towarzyszące czynności nie spełniają kryteriów uzasadniających klasyfikację jako usługi gastronomiczne PKWiU 56.

Podatnik, wystawiając faktury dokumentujące nieistniejące czynności, nie jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego, co zobowiązuje go do zapłaty podatku w wyniku posługiwania się tzw. pustymi fakturami.

Podatnikowi wykonującemu prace w ramach konsorcjum na rzecz lidera konsorcjum przysługuje wynagrodzenie, od którego powinna zostać odprowadzona należność podatkowa. Uzgodnione między partnerami konsorcjum odszkodowanie stanowi zapłatę za usługi budowlane podlegające opodatkowaniu VAT.

Sprzedaż kanapek w sklepach firmowych nie stanowi dostawy towarów jako usługi związanej z wyżywieniem, lecz stanowi sprzedaż towarów detalicznych, niepodlegająca zaklasyfikowaniu do PKWiU 56, i tym samym nie podlega obniżonej stawce VAT 8%.

Orzekając w granicach skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja administracyjna Prezydenta Miasta o ustaleniu wysokości dotacji oświatowej jest zgodna z prawem i nie narusza konstytucyjnego prawa do edukacji ani zasad jej finansowania określonych w ustawie o finansowaniu zadań oświatowych, podtrzymując tym samym wyrok sądu pierwszej instancji.

NSA uznaje, iż w przypadku samowoli budowlanej, która może podlegać legalizacji, odpowiednie organy mogą nakazać rozbiórkę, jeśli inwestor nie przedłoży wymaganych dokumentów potwierdzających możliwość legalizacji.

Konstrukcja reklamowa z kontenerów morskich na prefabrykowanych płytach drogowych jest obiektem budowlanym wymagającym pozwolenia na budowę, gdyż jej trwałe związanie z gruntem spełnia wymogi prawne ustawy Prawo budowlane.

Rurociąg służący do rozprowadzania wód, ułożony bez zezwolenia, podlega przepisom legalizacji samowoli budowlanej, wymagając pozwolenia na budowę, przy czym czasowość użytkowania nie wyklucza kwalifikacji jako budowli według Prawa budowlanego.