Doręczenie decyzji o zabezpieczeniu, której podstawę stanowi art. 33 § 1 i art. 33 § 4 pkt 2 Ordynacji podatkowej i która wydawana jest w trakcie trwającego postępowania podatkowego, powinno nastąpić do rąk pełnomocnika ustanowionego i zgłoszonego w postępowaniu podatkowym, dla którego postępowanie w przedmiocie wydania decyzji zabezpieczającej jest (jedynie) postępowaniem wpadkowym, chyba że pełnomocnictwo
Właściciele działek sąsiadujących z terenem inwestycji są stronami postępowania o pozwolenie na budowę, jeśli planowana inwestycja może wpływać na nieruchomości sąsiednie w sposób negatywny, nawet jeżeli nie dojdzie do bezpośredniego naruszenia ich interesu prawnego; wystarcza samo istnienie takiego interesu.
W postępowaniu dotyczącym oceny zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z prawem własności, legalność ograniczeń nakładanych na właścicieli nieruchomości ocenia się przez pryzmat zasady proporcjonalności i adekwatności do osiąganych celów publicznych, przy jednoczesnym zachowaniu ochrony praw jednostki.
Ocena dowodów, w tym ekspertyz, należy do organów administracyjnych, jednakże jeśli organ odwoławczy kwestionuje ekspertyzę, na której oparł się organ pierwszej instancji, powinien dokonać oceny bazując na własnej, należycie uzasadnionej i opartej na wiadomościach specjalistycznych ekspertyzie. Brak takiej analizy i nieuwzględnienie specjalistycznej wiedzy w zakresie ocenianym przez ekspertyzę jest
W kontekście zwrotu akcyzy na podstawie art. 107 ust. 1 u.p.a., skarżąca spółka, która dokonała wewnątrzwspólnotowej dostawy samochodów osobowych, ma prawo do zwrotu podatku, jeżeli dowody zawarte w aktach sprawy wskazują, że to skarżąca, a nie nabywca, zorganizowała fizyczne przemieszczenie samochodów na terytorium innego państwa członkowskiego, nawet jeśli część kosztów transportu ponosił nabywca
Zgodnie z art. 40 p.b. z 1974 r., obowiązek wykonania zmian lub przeróbek w obiekcie budowlanym nakazany przez organ nadzoru budowlanego powinien być interpretowany szeroko i może obejmować zarówno rozbiórkę niektórych jego elementów, usunięcie elementów wykonanych niewłaściwie, jak i zastąpienie pewnych elementów innymi w celu doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z wymogami prawa budowlanego.
Przesłanką dokonania zabezpieczenia, o którym mowa w art. 33 § 1 Ordynacji podatkowej, jest uzasadniona obawa, że zobowiązanie nie zostanie wykonane. Podstawowym celem takiego zabezpieczenia jest ochrona przyszłych interesów wierzyciela publicznoprawnego oraz umożliwienie późniejszego skutecznego wyegzekwowania zobowiązań podatkowych.