Przesłanką dokonania zabezpieczenia, o którym mowa w art. 33 § 1 Ordynacji podatkowej, jest uzasadniona obawa, że zobowiązanie nie zostanie wykonane. Podstawowym celem takiego zabezpieczenia jest ochrona przyszłych interesów wierzyciela publicznoprawnego oraz umożliwienie późniejszego skutecznego wyegzekwowania zobowiązań podatkowych.

Właściwość organu do rozpatrzenia odwołania w sprawie świadczeń rodzinnych jest determinowana przez moment złożenia wniosku oraz rodzaj postępowania, przy czym dla wniosków złożonych po 1 stycznia 2019 r. i w sprawach dotyczących nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych właściwym organem jest Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, a nie samorządowe kolegium odwoławcze.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z systemami wsparcia rodzin, właściwość organu odwoławczego w sprawach świadczeń rodzinnych, ograniczona jest do spraw z wniosków o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych, złożonych przed 1 stycznia 2019 r.

Funkcję art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. należy rozumieć jako sposób uniknięcia kumulacji pobieranych świadczeń, nie zaś jako wykluczenie możliwości ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy osoba ubiegająca się o to świadczenie spełnia przesłanki do uzyskania innego świadczenia określonego w tym przepisie.

Zgodnie z art. 115a ustawy o policji, ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjanta powinien być obliczany w relacji do miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym.

W świetle art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik ma prawo oczekiwać od organu podatkowego oceny, czy zastosowane przez niego mechanizmy ewidencjonowania i wyodrębnienia kosztów działalności badawczo-rozwojowej są wystarczające do spełnienia wymogów ustawowych dotyczących korzystania z ulgi podatkowej na działalność B+R.