Hipoteza przepisu art. 116 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej opiera się na założeniu, że po bezskutecznej egzekucji przeciwko spółce, a następnie konstytutywnym (w drodze decyzji administracyjnej) przeniesieniu odpowiedzialności na członka zarządu, może dojść do faktycznego "wykrycia" mienia dłużnika, jednakże nie można mówić o "wykryciu" mienia, jeśli było ono wcześniej znane organowi i co więcej, były

W sytuacji uchylenia decyzji organu podatkowego ze względu na przedawnienie zobowiązania podatkowego, podatnikowi przysługuje prawo do oprocentowania nadpłaty pod warunkiem wykazania, iż do przedawnienia przyczyniło się działanie lub zaniechanie organu podatkowego.

Sam fakt udzielenia jakiejkolwiek odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej nie przesądza o wypełnieniu obowiązku informacyjnego przez organ; niepełna lub wymijająca odpowiedź jest równoznaczna z bezczynnością organu w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Uchylenie decyzji podatkowej z powodu przedawnienia zobowiązania podatkowego wymaga oceny, czy organ podatkowy przyczynił się do powstania przesłanki uchylenia decyzji na podstawie całokształtu działań lub zaniechań, które mogły mieć wpływ na upływ terminu przedawnienia przed rozstrzygnięciem odwołania.

Należyte wypełnienie obligatoryjnych wymogów formalnych przez organ stanowiący w procesie wydawania uchwał stanowi konieczny warunek ich ważności, a ich pominięcie skutkuje istotnym naruszeniem prawa, które wymaga stwierdzenia nieważności takiego aktu prawnego.