Zabezpieczenie egzekucji należności wynikającej z nieostatecznej, niewykonalnej decyzji podatkowej jest dopuszczalne, gdy zachodzą uzasadnione obawy co do przyszłego utrudnienia lub udaremnienia egzekucji, a ocena konieczności zastosowania zabezpieczenia wymaga analizy okoliczności faktycznych i prawnych danej sprawy.

Zabezpieczenie należności pieniężnej wynikającej z nieostatecznej decyzji organu podatkowego I instancji jest dopuszczalne, gdy istnieją uzasadnione obawy co do ryzyka utrudnienia lub udaremnienia przyszłej egzekucji tej należności, nawet jeśli decyzja nie została nadana rygorem natychmiastowej wykonalności. Skuteczność zabezpieczenia nie jest uzależniona od ostateczności i wykonalności decyzji podatkowej

Płatnik ubiegający się o opinię dotyczącą stosowania preferencji w zakresie zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności, zgodnie z art. 26b ust. 1 u.p.d.o.p., ma obowiązek wykazania spełnienia przesłanek określonych w przepisach prawa podatkowego, a rola organu podatkowego w ramach uproszczonego postępowania ogranicza się przede wszystkim do weryfikacji materiału

Wykładnia art. 67a § 1 pkt 3 ordynacji podatkowej, wskazuje na konieczność indywidualnej i szczegółowej oceny ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego przy aplikowaniu ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, przy czym spełnienie jednej z wskazanych przesłanek upoważnia organ podatkowy do rozważenia przyznania takiej ulgi. Interpretacja danego przepisu musi uwzględniać nie tylko sytuacje nadzwyczajne

W przypadku, w którym w trakcie prowadzonego postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej, podatkowy organ interpretacyjny stwierdzi, że w zakresie określonych elementów stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji, istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą być one przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a o.p. organ ten, na podstawie

Związek nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest oceniany szerzej niż samo zajęcie gruntu do tej działalności, obejmując również nieruchomości stanowiące własność podatnika, które są w posiadaniu przedsiębiorcy i wchodzą w skład jego przedsiębiorstwa, bez względu na to, czy są faktycznie wykorzystywane do prowadzenia

Prawomocne orzeczenia sądu nie są bezwzględnie wiążące, jeśli prawo zostało zmienione po ich wydaniu. W kontekście określania kosztów egzekucyjnych, organy administracyjne powinny dokładnie przedstawić wszystkie czynności manipulacyjne i poniesione na nie wydatki, uwzględniając zarówno wytyczne Trybunału Konstytucyjnego, jak i limit maksymalny. Należy rozważyć, czy pomiędzy ustaloną wysokością opłat

Sam fakt posiadania nieruchomości przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą nie jest wystarczającym warunkiem do uznania tej nieruchomości za związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej. Za związaną z działalnością gospodarczą można uznać nieruchomość, która jest w posiadaniu przedsiębiorcy i jednocześnie wchodzi w skład prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, jest przedmiotem działalności

W ocenie związku nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, konieczne jest uwzględnienie statusu podatnika oraz charakteru jego działalności, a nie tylko fakt posiadania nieruchomości. Nieruchomość może być związana z działalnością gospodarczą, nawet jeśli nie jest faktycznie wykorzystywana w tej działalności, pod warunkiem, że jest możliwe jej potencjalne wykorzystanie.

W ocenie kosztów egzekucyjnych organ administracyjny musi zachować racjonalną zależność między wysokością opłaty a czynnościami organu egzekucyjnego. Takie podejście ma na celu uniknięcie nadmiernej ingerencji w postaci obciążenia administracyjnoprawnego i nieuzasadnionej sankcji pieniężnej.

Koszty egzekucji administracyjnej, w tym opłata manipulacyjna, muszą być proporcjonalne do stopnia skomplikowania czynności, nakładu pracy organu egzekucyjnego, efektywności egzekucji i nie mogą być traktowane jako nieuzasadniona sankcja pieniężna. W ocenie proporcjonalności kosztów egzekucji powinno się uwzględniać całość procesu egzekucji, a nie tylko poszczególne czynności egzekucyjne.

W ocenie kosztów egzekucyjnych organ administracyjny musi zachować racjonalną zależność między wysokością opłaty a czynnościami organu egzekucyjnego. Takie podejście ma na celu uniknięcie nadmiernej ingerencji w postaci obciążenia administracyjnoprawnego i nieuzasadnionej sankcji pieniężnej.

Zgodność z konstytucją aktów normatywnych leżących u podstaw obowiązku poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym jest kluczowa dla oceny prawidłowości tytułu wykonawczego oraz dopuszczalności prowadzenia egzekucji administracyjnej w przypadku niepodporządkowania się temu obowiązkowi.

W przypadku tymczasowej rejestracji samochodu osobowego na terytorium Polski, nawet jeśli później samochód zostanie wywieziony, nie przysługuje zwrot zapłaconej akcyzy, gdyż taka rejestracja jest uznawana za dopuszczenie pojazdu do konsumpcji w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

Wyłączenie przedmiotowe z opodatkowania przewidziane w art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. obejmuje tylko przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn, czyli uzyskane na podstawie dziedziczenia. Nie rozciąga się zaś na przychody realizowane z tytułu zbycia nieruchomości nabytej na podstawie spadku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w procesie ustalania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości kluczowe jest właściwe przypisanie wartości danego udziału oraz stosowne przyporządkowanie kosztów nabycia do konkretnego udziału.

Nabycie prawa użytkowania nieruchomości przez stowarzyszenie ogrodowe na mocy art. 75 ust. 6 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych nie może naruszać praw osób trzecich, w szczególności posiadaczy praw rzeczowych przysługujących na tej samej nieruchomości, co stanowi wyraz zasady sprawiedliwości i ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa.

W kontekście świadczeń wychowawczych, decyzje dotyczące przedawnienia należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń muszą być oceniane w świetle art. 25 ust. 4 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, które określa trzyletni termin przedawnienia dla takich należności.