W postępowaniu zabezpieczającym, zgodnie z art. 80 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, organ egzekucyjny jest zobowiązany do zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązanego tylko do wysokości egzekwowanej należności pieniężnej wraz z odsetkami oraz kosztami egzekucyjnymi. Dopuszczenie przez organ egzekucyjny do zabezpieczenia kwot wyższych niż wymienione w zawiadomieniu

W postępowaniu zabezpieczającym sąd administracyjny nie dokonuje pełnej analizy merytorycznej uzasadnienia zarządzenia zabezpieczającym ekonomiczne należności, a jedynie bada, czy zachodzą przesłanki (warunki) do jego zastosowania. Zabezpieczenie może mieć miejsce w przypadku nieostatecznej decyzji organu podatkowego I instancji, o ile zachodzi uzasadniona obawa, że bez jego dokonania mogłoby dojść

Stosowanie procedury umożliwiającej ujęcie nieruchomości w gminnej ewidencji zabytków, bez zapewnienia właścicielowi gwarancji ochrony prawnej przed dokonaniem takiego ograniczenia prawa własności, jest niezgodne z konstytucyjnymi standardami ochrony prawa własności.

Nieostateczna decyzja administracyjna dotycząca zobowiązania podatkowego, bez nadania rygoru natychmiastowej wykonalności, może być podstawą do zastosowania zabezpieczenia egzekucyjnego, gdy istnieje uzasadniona obawa, że egzekucja w przyszłości będzie utrudniona bądź udaremniona.

Realizacja celu wywłaszczenia, nawet przez inny podmiot niż beneficjent wywłaszczenia, uzasadnia odmowę zwrotu nieruchomości, jeżeli cel ten został osiągnięty zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego, a nieruchomości są zagospodarowane zgodnie z przeznaczeniem wywłaszczenia. Teza od Redakcji

Organy podatkowe oraz sądy administracyjne są związane przepisami prawa w zakresie dokonywania doręczeń oraz obowiązane są do uwzględnienia oceny prawnej i wykładni prawnego zakresu tych czynności określonych w orzeczeniach sądów wyższych instancji, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego, co ma bezpośredni wpływ na ocenę przerwania lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych

W sprawach dotyczących umorzenia zaległości podatkowych w podatku od spadków i darowizn, istotne jest prawidłowe zastosowanie i interpretacja art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej w kontekście ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego, a także należyte uwzględnienie decyzji organów samorządowych dotyczących zgodności na umorzenie w kontekście ich wpływu na interes publiczny.

W sytuacji, gdy skarżący nie przedstawi do akt sprawy pełnomocnictwa udzielonego pełnomocnikowi w konkretnej sprawie podatkowej, doręczenie decyzji organu podatkowego bezpośrednio skarżącemu, a nie jego pełnomocnikowi, jest zgodne z prawem. Brak przedstawienia pełnomocnictwa do akt danej sprawy sprawia, że nie aktualizują się procesowe uprawnienia pełnomocnika do reprezentowania strony w tej sprawie