Transakcje udokumentowane fakturami wystawionymi przez podmioty, które jedynie pozorują działalność gospodarczą, nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a uczestnictwo w przestępczym procederze karuzelowym skutkuje utratą prawa do zwrotu podatku.
Uzasadnione przedłużenie terminu zwrotu podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy o VAT wymaga wykazania konkretnych i obiektywnych przyczyn oraz szczegółowego uzasadnienia, wskazującego na istotne wątpliwości wymagające dodatkowej weryfikacji. Brak takich dowodów i uzasadnień w decyzji administracyjnej stanowi naruszenie przepisów proceduralnych.
Postępowanie podatkowe nie jest dodatkową instancją dla postępowania celnego, a organy podatkowe mogą orzekać o wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów, zanim decyzja celna stanie się ostateczna.
Postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności doręczone stronie z pominięciem jej ustanowionego pełnomocnika nie wywołuje skutków prawnych i nie wchodzi do obrotu prawnego, nawet jeśli strona wniosła zażalenie na to postanowienie.
Decyzja w sprawie należności celnych ma dla organów podatkowych charakter przesądzający, a naliczenie podatku VAT od importu towarów może nastąpić na podstawie jeszcze nieostatecznych decyzji celnych, pod warunkiem że zasady te wynikają z powszechnie obowiązującego prawa.
Skutki podatkowe uznania za zmarłego w zakresie nabycia spadku i obowiązku podatkowego powstają z dniem uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku, a nie z datą wskazaną jako dzień domniemanej śmierci. Regulacja art. 6 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn w połączeniu z art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej wskazuje, że takie nabycie własności podlega
Organy podatkowe, nie posiadające odpowiedniej wiedzy specjalistycznej, powinny powołać biegłego rzeczoznawcę do dokonania szczegółowych pomiarów budynków w celu prawidłowego określenia ich powierzchni na potrzeby postępowania podatkowego.
W sprawie stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej zastosowanie ma tylko w odniesieniu do decyzji ostatecznych, jak określone w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej. Decyzja nieostateczna nie może być przedmiotem postępowania w zakresie stwierdzenia nieważności.
Decyzja podatkowa od której wniesiono odwołanie nie ma przymiotu ostateczności i nie może być przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej zgodnie z art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej.
Grunty leśne objęte pasami technicznymi pod liniami elektroenergetycznymi, na których prowadzona jest działalność gospodarcza w zakresie przesyłu energii, są opodatkowane podatkiem od nieruchomości, bez względu na to, czy prowadzenie tej działalności wyklucza inne formy działalności na tym terenie.
Decyzja reformatoryjna organu odwoławczego, która uchyla decyzję organu pierwszej instancji i ustala zobowiązanie podatkowe w innej wysokości, modyfikuje zobowiązanie powstałe z mocy prawa, nie powodując wyeliminowania decyzji organu pierwszej instancji z obrotu prawnego i nie stanowiąc podstawy do umorzenia postępowania administracyjnego w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności.