Gdyby zamiarem prawodawcy unijnego było zakazanie udzielania pomocy de minimis w przypadku, gdy cała kwota możliwego zwolnienia podatkowego przekracza wartości określone w rozporządzeniu nr 1408/2013, to kwestię tę wyraźnie by uregulował, jak uczynił to w rozporządzeniu nr 1535/2007. Rozporządzenie nr 1408/2013 zmienia zatem zasady przyznawania pomocy w porównaniu z poprzednio obowiązującym rozporządzeniem

Kontrola legalności decyzji organu wyższej uczelni jedynie na podstawie obowiązującego w niej regulaminu nie może zostać przeprowadzona w sposób prawidłowy, jeśli pomija przepis prawa powszechnie obowiązującego, tj. art. 197 ust. 4 Prawa o szkolnictwie wyższym, w świetle którego organ uczelni nie musi skreślać doktoranta z listy uczestników studiów doktoranckich. Pominięcia przepisu ustawowego jako

Gdyby zamiarem prawodawcy unijnego było zakazanie udzielania pomocy de minimis w przypadku, gdy cała kwota możliwego zwolnienia podatkowego przekracza wartości określone w rozporządzeniu nr 1408/2013, to kwestię tę wyraźnie by uregulował, jak uczynił to w rozporządzeniu nr 1535/2007. Rozporządzenie nr 1408/2013 zmienia zatem zasady przyznawania pomocy w porównaniu z poprzednio obowiązującym rozporządzeniem

Uznanie administracyjne przewidziane w art. 67a § 1 o.p. polega na tym, że organ podatkowy, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może (ale nie musi) zastosować określoną ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych. W konsekwencji, w przypadku stwierdzenia przesłanki uprawniającej do zastosowania ulgi, zgodna z prawem może być zarówno decyzja pozytywna dla podatnika

Jednostki samorządu terytorialnego mogą ustalać proporcję odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych na podstawie indywidualnego prewspółczynnika, który najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć, zamiast stosować ogólną metodę określoną w rozporządzeniu Ministra Finansów, o ile proponowany prewspółczynnik jest bardziej reprezentatywny.

1. Rażące naruszenie interesów konsumenta można rozumieć jako nieusprawiedliwioną dysproporcję praw i obowiązków na jego niekorzyść w określonym stosunku obligacyjnym. Natomiast działanie wbrew dobrym obyczajom oznacza tworzenie przez partnera konsumenta takich klauzul umownych, które godzą w równowagę kontraktową stron takiego stosunku. Brak równowagi kontraktowej jest najczęściej wskazywanym przejawem

Wydatki na inteligentny system transportowy w mieście, w tym na tablice informujące pasażerów na przystankach, są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej jednostki samorządowej.

Samo ustalenie, że liczba godzin lekcyjnych, jakie można byłoby przydzielić nauczycielom od nowego roku, przekraczała minimalne pensum dydaktyczne dla wszystkich dotychczasowych nauczycieli, nie przesądza możliwości dalszego zatrudnienia nauczyciela w szkole po zmianach organizacyjnych objętych art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela.

Źródłem obowiązków lub uprawnień pracowniczych może być także zwyczaj zakładowy. Nie można co do zasady przypisać znacznego stopnia winy (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.) pracownikowi naruszającemu przepisy regulaminu pracy dotyczące zasad opuszczania miejsca pracy w czasie pracy oraz udzielenia urlopu wypoczynkowego, jeżeli jego zachowanie było zgodne ze zwyczajem akceptowanym przez pracodawcę. Zwyczaj zakładowy