Treść art. 17 ust. 1 i 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych nie może być uzupełniona przez inne rozumienie zakresu podmiotowego obowiązku alimentacyjnego, niż to wynika z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy między ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z art. 17 ust. 3 u.ś.r., który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu o jakiekolwiek przesłanki.

Kto swobodnie dysponuje pieniędzmi wpłaconymi przez inną osobę, nie może twierdzić, że zostały mu one przekazane wyłącznie na przechowanie. Jeśli zgodził się na ich zwrot w przyszłości, to dostał pożyczkę, od której powinien zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje znacząco uproszczoną pod względem wymaganej dokumentacji formę rozliczenia podatkowego, przyjmując przy tym relatywnie niższe stawki opodatkowania, które jednak odnoszone są do przychodu, nie zaś dochodu. Konsekwencją wyboru formy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych

Środki wniesione przez wspólnika cichego na działalność apteki nie mogą być uznane za pożyczkę. Przychody, które uzyskałby on w przyszłości, nie mogą być więc uznane za odsetki. Podatnik uzyska za to przychód z innych źródeł proporcjonalnie do udziału w zyskach apteki.

Przyjęcie możliwości zatrudnienia na podstawie powołania wymaga wskazania wyraźnego przepisu, o jakim mowa w art. 68 § 1 k.p., i to jednoznacznie stwierdzającego, że dotyczy on podstawy nawiązania stosunku pracy. Inaczej rzecz ujmując, przepis odrębny musi wyraźnie przewidywać nie tylko, że określone stanowisko powierza się pracownikowi na podstawie powołania, ale także, że na tej podstawie nawiązuje

Wybór obowiązujących tablic dalszego trwania życia, w odniesieniu do ubezpieczonych urodzonych przed 1 stycznia 1949 r., może mieć miejsce w granicach uprawniających do przyznania i obliczenia emerytury w każdym z wybranych okresów (art. 26 ust. 6 w związku z art. 55 ustawy emerytalnej).

W przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy), pracodawca może wskazywać kilka przyczyn, które kwalifikuje jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Dla zgodności z prawem takiego rozwiązania umowy o pracę, wystarczające jest wykazanie przez pracodawcę przynajmniej jednej z tych przyczyn. Jeżeli spośród kilku podanych