1. Pojęcie „konsument” użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym. Wyrażona w nim norma zapewnia ochronę „wszelkim podmiotom, w szczególności osobom fizycznym” mającym słabszą pozycję wobec profesjonalnego podmiotu. Natomiast, pojęcie „konsument” na gruncie art. 221 k.c. ma węższe znaczenie, ponieważ dotyczy wyłącznie osób
1. Kontrola przewozu towarów, o której mowa w art. 13 ust. 2 ustawy z 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 859), jest kontrolą celno-skarbową, wykonywaną w formie określonej ustawą z 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 505). 2. Przepis art. 165b § 1 ustawy z
Brak spełnienia któregoś z kryteriów wskazanych w art. 8a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy zaopatrzeniowej nie wyłącza automatycznie spełnienia przesłanki "szczególnie uzasadnionych przypadków", lecz wymaga zbadania, czy służba określonej osoby, mimo że nie była "krótkotrwałą służbą przed dniem 31 lipca 1990 r.", bądź nie charakteryzowała się "rzetelnym wykonywaniem zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989
Sąd odwoławczy ma obowiązek szczegółowo i wszechstronnie odnosić się do zarzutów apelacyjnych, analizując je w kontekście zgromadzonego materiału dowodowego, a brak spełnienia tego obowiązku stanowi rażące naruszenie zasady dwuinstancyjności, co może prowadzić do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
Nie można skazać osoby dwukrotnie za ten sam czyn w tym samym okresie, a prawomocne skazanie stanowi bezwzględną przyczynę umorzenia postępowania w razie ponownego orzekania o tym samym czynie.
Orzekanie o obligatoryjnych środkach karnych, takich jak zakaz zajmowania stanowisk związanych z wychowaniem małoletnich, jest konieczne w przypadku skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej na szkodę małoletniego, a sąd odwoławczy ma obowiązek korekty uchybień w tym zakresie, nawet bez podnoszenia zarzutu przez stronę odwołującą się.
Kwoty wypłacane z tytułu wyrównania wyników stałej współpracy między dwoma przedsiębiorcami mogą być uznane za koszt podatkowy po stronie przedsiębiorcy, który kwoty takie wypłaca.