Niedozwolone postanowienia umowne, w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. nie są wiążące dla konsumenta od momentu zawarcia umowy, co sąd orzekający powinien uwzględnić z urzędu, dlatego zbędne jest wydanie odrębnego konstytutywnego orzeczenia stwierdzającego abuzywność postanowienia umowy lub powołania się na abuzywność klauzuli. Powyższe nie znajduje jednak zastosowania, gdy konsument sprzeciwi się w sposób

Sąd rozpatrujący sprawę w postępowaniu upominawczym powinien ocenić, czy zachodzą wątpliwości, o których mowa w art. 499 pkt 2 k.p.c. Kwestia ta podlega ocenie sądu orzekającego i każda niepewność co do przytoczonych okoliczności, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, powinna być podstawą do odmowy wydania nakazu zapłaty i w konsekwencji, co do zasady prowadzić do wyznaczenia rozprawy.

Zasadę ryzyka w kontekście art. 435 k.c. można stosować do odpowiedzialności przedsiębiorcy za szkody na zdrowiu pracownika, nawet jeśli nie są one wyłącznym rezultatem warunków pracy, a jedynie jednym z czynników przyczyniających się do powstania choroby.

Urlop dla poratowania zdrowia nie jest tożsamy z okresem niezdolności do wykonywania obowiązków sędziego. W przypadku niezdolności do pełnienia obowiązków orzeczonej przez lekarza, sędziemu przysługuje wynagrodzenie chorobowe. Urlop dla poratowania zdrowia udzielany jest niezależnie od tego, czy wnioskujący jest zdolny do pełnienia obowiązków sędziego czy też nie. Istotą urlopu dla poratowania zdrowia

1. Pojęcie „konsument” użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym. Wyrażona w nim norma zapewnia ochronę „wszelkim podmiotom, w szczególności osobom fizycznym” mającym słabszą pozycję wobec profesjonalnego podmiotu. Natomiast, pojęcie „konsument” na gruncie art. 221 k.c. ma węższe znaczenie, ponieważ dotyczy wyłącznie osób

Sąd odwoławczy ma obowiązek szczegółowo i wszechstronnie odnosić się do zarzutów apelacyjnych, analizując je w kontekście zgromadzonego materiału dowodowego, a brak spełnienia tego obowiązku stanowi rażące naruszenie zasady dwuinstancyjności, co może prowadzić do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Nie można skazać osoby dwukrotnie za ten sam czyn w tym samym okresie, a prawomocne skazanie stanowi bezwzględną przyczynę umorzenia postępowania w razie ponownego orzekania o tym samym czynie.

Zakresy upoważnień z art. 4 ust. 2 pkt 3 i art. 6r ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie mogą się pokrywać. Uznanie, że obie te delegacje powinny określać to samo zagadnienie podważałoby sens tych regulacji i obalało leżącą u podstaw reguł wykładni logicznej i systemowej zasadę racjonalizmu ustawodawcy. Pojęcia "odbieranie" i "pozbywanie" się odpadów nie mogą być zatem używane

Kwoty wypłacane z tytułu wyrównania wyników stałej współpracy między dwoma przedsiębiorcami mogą być uznane za koszt podatkowy po stronie przedsiębiorcy, który kwoty takie wypłaca.