Nie można doprowadzić do stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej w braku jednoznacznego wykazania, czy grunty majątku podpadały lub nie podpadały pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN, a co za tym idzie wykazania czy art. 5 ust. 1 przepisów wprowadzających nie miał zastosowania do przedmiotowej nieruchomości.

Przepis art. 137 ust. 1 u.g.n. nie łączy z faktem niewydania pozwolenia na budowę dla zrealizowanego celu wywłaszczenia możliwości podważania zrealizowania tego celu, jako przesłanki zbędności nieruchomości na cel wywłaszczenia.

Skoro zawieszenie prawa do emerytury skutkuje wstrzymaniem jej wypłaty, to uznać należy, że eliminuje się w ten sposób negatywną przesłankę wyłączającą nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r.).

Przepis art. 10 ustawy o drogach publicznych regulujący kwestię pozbawienia drogi dotychczasowej kategorii stanowi wyraz założonej przez ustawodawcę alokacji dróg zgodnie z ich funkcją w sieci dróg i zgodnie z podziałem na drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne. Ustalone w nim reguły odnoszą się do dwóch odrębnych przypadków, w których dojdzie do potrzeby dekategoryzacji dróg publicznych. Pierwszy przypadek

Przepisy p.u.s.p. wyraźnie rozróżniają między ostatecznością decyzji KRS i jej niezaskarżalnością. Ustawa ta zawiera wyjątki, o których mowa w art. 44 ust. 1 u.KRS, jednak nie są one w formułowane poprzez odwołanie się do kategorii ostateczności decyzji. Ma to miejsce w art. 22a, który w § 5 i § 6 wprowadza wyjątki od ogólnej zasady zaskarżalności sformułowaniem „odwołanie nie przysługuje” i wyraźnie

Gdy bezpośrednią przyczyną braku podejmowania zatrudnienia przez rodzica jest nauka w szkole, a nie konieczność opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, nie przysługuje mu świadczenie pielęgnacyjne.

Przepis art. 59 ust. 7 ustawy Prawo budowlane nie dotyczy sytuacji, gdy decyzja o pozwoleniu na użytkowanie jest skutkiem postępowania legalizacyjnego lub naprawczego.