Jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie tytułu określonego w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej. Z treści tego przepisu wynika, że samo posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje o podleganiu przez niego ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej

Przepis art. 485 § 2 k.p.c. nie może być intepretowany w sposób upoważniający sąd do pomijania w przypadku rażących naruszeń praw i interesów konsumenta, w szczególności zbliżonych do wyzysku. Przy jego wykładni należy uwzględnić konstytucyjne i unijne dyrektywy interpretacyjne, a zwłaszcza zasadę zaufania obywatela do państwa, zasadę szczególnej ochrony konsumenta.

Gdy właściciel nieruchomości położonej w strefie ograniczonego użytkowania wokół lotniska żąda odsetek od odszkodowania za obniżenie wartości gruntów i budynków, musi wykazać, że w wezwaniu do zapłaty precyzyjnie określił wysokość należności.

Udzielenie członkowi zarządu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków co do zasady uniemożliwia skuteczne dochodzenie przez spółkę roszczeń odszkodowawczych od członka zarządu. Skwitowanie (pokwitowanie) jest bowiem równoznaczne ze stwierdzeniem prawidłowości działań członka zarządu, a w każdym razie - z akceptacją tych działań. Wyłączenie z tej przyczyny odpowiedzialności za wyrządzoną spółce

Podlegania ustawodawstwu państwa członkowskiego nie należy wiązać ze spełnieniem warunków do objęcia jednym z tytułów funkcjonujących w krajowym systemie zabezpieczenia społecznego. Pojęcie to należy wykładać na podstawie przepisów koordynacyjnych, z uwzględnieniem, że każda inna osoba, do której nie mają zastosowania przepisy art. 11 ust. 3 lit. a-d rozporządzenia nr 883/2004, podlega ustawodawstwu

Jeśli użytkownik wieczysty nie zakwestionował zasadności wypowiedzenia dotychczasowej stawki opłaty za użytkowanie wieczyste w sprawie o aktualizację tej opłaty (co należy rozumieć jako wolę rezygnacji ze skontrolowania zaproponowanej przez właściciela gruntu zaktualizowanej opłaty, w konsekwencji czego zaoferowana opłata wiąże strony jako element umownego stosunku prawnego użytkowania), to sąd orzekający

1. Z uprawnienia określonego w art. 480 § 3 k.c. wierzyciel może skorzystać wówczas, gdy wykonanie czynności z upoważnienia sądowego nie miałoby dla niego już znaczenia bądź z uwagi na naturę zobowiązania, bądź z uwagi na niemożność osiągnięcia celu, w którym umowę zawarto albo też groziłoby wierzycielowi znaczną stratą, której dochodzenie od dłużnika byłoby utrudnione. W wypadkach, w których wzgląd

Świadczenia z chorobowego ubezpieczenia społecznego mają umożliwić leczenie osobie niezdolnej do pracy, czego konsekwencją jest niemożność wykonywania pracy w okresie zwolnienia lekarskiego, a uświadomienie tego (celu udzielonego zwolnienia lekarskiego) - jako faktu powszechnie znanego - nie wymaga żadnego dodatkowego pouczenia. Jeżeli zatem osoba ubezpieczona przedłożyła zaświadczenia lekarskie (ZUS

Roszczenie o zapłatę z góry hipotetycznych kosztów naprawy rzeczy nie ma oczywistej podstawy w polskim systemie prawnym. W przypadku szkody na osobie w postaci uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia w art. 444 § 1 zd. 2 k.c. wyraźnie przewidziano natomiast roszczenie o wyłożenie z góry sumy potrzebnej na koszty leczenia lub koszty przygotowania do innego zawodu. Na tle tego przepisu zupełnie niemożliwe

W sytuacji, w której doszło do wydania zaświadczenia A1, a organ rentowy po przeprowadzeniu kontroli dochodzi do wniosku, że zaświadczenie A1 zostało wydane nieprawidłowo i ubezpieczony nie powinien podlegać polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, organ ten bez uprzedniego cofnięcia zaświadczenia A1 – oraz bez uprzedniego wyczerpania trybu współpracy z instytucją ubezpieczeniową innego Państwa

1. Przepis art. 124 § 3 k.p. wymaga pełnej ekskulpacji pracownika, co oznacza, że uwolnienie się od odpowiedzialności wymaga udowodnienia okoliczności, wskutek których szkoda powstała, albo co najmniej przeprowadzenia dowodu prima facie, a więc wskazania okoliczności, które z dużym prawdopodobieństwem pozwalają stwierdzić, że szkoda jest następstwem przyczyn (zdarzeń) niezależnych od pracownika. 2.