Art. 41 ust. 1 u.p.d.o.f., zakreślając krąg płatników podatku dochodowego od osób fizycznych, nie posługuje się kategorią podmiotu, na którym spoczywa ciężar ekonomiczny świadczenia, lecz wyraźnie wskazuje, że płatnikiem jest podmiot, który dokonuje świadczeń.

Dla oceny abuzywności postanowienia istotne znaczenie ma nie tylko jego treść, ale także okoliczności zawarcia umowy oraz wymagana przez art. 385 § 2 zd. 1 k.c. i art. 5 dyrektywy 93/13 transparentność postanowienia, a więc jego jednoznaczność i zrozumiałość. Im większe znaczenie ma postanowienie dla powzięcia decyzji o zawarciu umowy, tym wymagania co do transparentności powinny być wyższe.

Powoływanie się przez kredytobiorcę na słabą znajomość języka polskiego jego prezesa i niezrozumienie w związku z tym sensu tych zabezpieczeń, jak i treści umowy kredytowej, nie może mieć znaczenia prawnego tj. nie może odnieść skutku w postaci uznania działania kredytobiorcy pod wpływem błędu, w rozumieniu art. 84 k.c.