1. W każdym przypadku niezbędne jest uwzględnienie sumy argumentów, w tym także leżących po stronie pracownika i przemawiających za przywróceniem go do pracy. 2. Konflikt między pracownikiem a pracodawcą może stanowić okoliczność świadczącą o niecelowości przywrócenia do pracy, zwłaszcza gdy istnieje obawa jego odrodzenia. Zatem przywrócenie jest niecelowe, gdy pracownik zawinił w powstaniu konfliktu

Koszty noclegu kierowcy w transporcie międzynarodowym może kompensować kwota jednego świadczenia (nazywanego nawet "dietą"), umówiona przez pracownika i pracodawcę z uwzględnieniem postanowień regulaminu wynagradzania i zarządzenia w sprawie diet. Świadczenie to może być niższe niż kwota 25% ryczałtu za nocleg określona w rozporządzeniu wykonawczym do art. 775 § 2 k.p. Zgodzić się jednak również należy

Przepis art. 446 § 2 k.c. nie ogranicza natomiast potrzeb uprawnionego jedynie do usprawiedliwionych, należy więc przyjąć, że daje on możliwość zasądzenia wyższej renty niż świadczenie alimentacyjne; wysokość renty, obliczona stosownie do potrzeb uprawnionego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego, może być wyższa niż świadczenie alimentacyjne ustalone według usprawiedliwionych potrzeb

Zwrot "na wezwanie" ustawa łączy z wyrażeniem "płaci", a nie ze sposobem pozyskania, czy lokalizacją gotówki. Innymi słowy fakt, że poborca skarbowy stawił się w lokalu, gdzie znajdowały się automaty do gier i tam wezwał do zapłaty egzekwowanej należności nie oznacza, że doszło jednocześnie do zarządzenia otwarcia automatu, a co za tym idzie - naruszenia przepisu art. 68 § 1 w związku z art. 47 u.p.e.a

1. Użytego w przepisie art. 68 § 1 u.p.e.a. sformułowania "na wezwanie" nie można utożsamiać z wezwaniem do podjęcia przez zobowiązanego innych jeszcze czynności niż sama zapłata i upatrywać w nim źródła nakazu otwarcia urządzenia. Zwrot "na wezwanie" ustawa łączy z wyrażeniem "płaci", a nie ze sposobem pozyskania, czy lokalizacją gotówki. Innymi słowy fakt, że poborca skarbowy stawił się w lokalu

W postępowaniu, którego ramy wyznacza art. 59 § 2 u.p.e.a. organ nie jest zobowiązany ani uprawniony do czynienia ustaleń w zakresie skuteczności prowadzonej egzekucji jako takiej; ma jedynie ustalić, czy możliwe będzie uzyskania w toku prowadzanej egzekucji kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne, zaś ewentualna kontrola sądowa tego rozstrzygnięcia musi mieścić się w tak zakreślonych ramach.